Van bengel naar Engel | ||
|
Daar stond 'ie dan, een tweede CX500z, in de kleur blauw. Maar voordat
deze motor het
predicaat "engel" kon krijgen moest er nog wel wat gebeuren. Want deze
motor had een slecht spatbord, een beschadigde voorpoot, een heel
gladde achterband, een beschadigd achterwiel en een te korte, of gebogen
zijstandaard. Een indrukwekkend lijstje, zo samen opgeteld. | ||
 ... spatbord ... |
 ... voorpoot ... |
|
 ... achterband ... |
 ... achterwiel ... |
Naast deze verzameling problemen stond een gelijke motorfiets, in het
rood, met
slechts 1 probleem: een stator op weg naar zijn einde. Nou was het echt niet
nodig om twee rijdende motoren te hebben, omdat ik aan eentje al genoeg heb,
maar twee probleemfietsen is ook niet wat ik wil. Wat te doen ? Zo te
zien waren er twee voor de hand liggende keuzes :
Op het forum van de Dutch Honda CX-500 club plaatste ik een berichtje dat ik een andere CX erbij had, en dat of het blok omging, of onderdelen overgezet moesten worden. Al snel waren er verschillende reacties. Eentje daarvan van MAST, de aanbood om te komen helpen, de volgende dag al. Ik wist niet hoe snel ik "ja graag" moest zeggen. | |
|
De volgende dag arriveerde Marcel. Hij had extra hulp meegenomen in de
vorm van zijn zoon. Hij was het helemaal eens met Theo, dat ik beter de
onderdelen van de blauwe kon vervangen door de betere onderdelen van de
rode. Het kostte me wel even moeite, toen ik me realiseerde dat de trouwe
"Rode Rakker", waar ik zoveel mee had gereden, en zoveel mee had
meegemaakt, nu gedeeltelijk gesloopt ging worden voor een gewone simpele
CX die wat onderdelen nodig had.
Het ging heel snel. Als eerste werd het achterwiel van de blauwe afgehaald. Remvoering werd gecontroleerd, en meenemer van de cardan bekeken. Ook de beschadiging aan het wiel zelf werd bekeken. Zowel Marcel als ik hadden nog nooit zoiets gezien, We hadden geen idee hoe zoiets kon ontstaan. De metalen rand van de naaf was op vier plaatsen gewoon afgebroken. Vervolgens werd het wiel uit de rode CX gehaald. Ook daarvan werd de meenemer geïnspecteerd. De meenemer van de rode was minder dan die van de blauwe, dus werden de twee meenemers losgehaald, en op de andere wielen gezet. Nu had ik een erg goed wiel voor de blauwe, en een matig wiel voor de rode. | |
 ... metalen rand ... |
 ... wiel uit de rode ... |
|
Voordat we de wielen gingen terugplaatsen werd eerst de zijstandaard op
beide machines losgehaald. Tenslotte konden we er nu goed bij. De standaard
van de "Rode Rakker" paste wel op de blauwe, maar niet helemaal. Een
niet-origineel boutje in de uitlaat-bevestiging zat dwars. Marcel
aarzelde niet lang, pakte een ijzerzaag en korte het boutje een stuk in.
Nu kon de zijstandaard netjes worden opgeklapt. Terwijl hij daar mee
bezig was monteerde ik de verbogen standaard onder de rode CX.
Het wiel van de rode, met de meenemer van de blauwe, werd geplaatst, en ook de rode kreeg weer een achterwiel. Van beide werd ook de rem afgesteld. Klaar, nu de voorkant. Dat was heel wat meer werk. Het zou het beste zijn, maar ook het meeste werk, om beide voorpoten van de rode over te zetten op de blauwe. De poten van de rode waren niet lang geleden voorzien van nieuwe keerringen. Aldus werd besloten. Als eerste werden de boutjes uit de beide spatborden gehaald. Ook die moesten worden omgezet, om weer een redelijk uitziende motor te krijgen. | |
 ... ijzerzaag ... |
 ... spatbord ... |
|
Vervolgens werden de voorwielen van beide
CX-en gedemonteerd. Daarna werden van de rode CX de voorpoten
losgemaakt. Het was
niet nodig de koplampunit te demonteren, want met een beetje
handigheid zijn de vorkplaatboutjes te bereiken. De poten van de rode
kwamen eenvoudig los en daarna was het de beurt aan de blauwe. Ook hier
leverde het losmaken van de poten weinig problemen op. We besloten de
kilometerteller kabel ook om te wisselen, omdat ik bij de rit van Lelystad
naar Ede had gemerkt dat de teller heel erg schokkerig bewoog. Hiervoor
moest de koplamp even los. En met een hangende koplamp, en zonder
voorwiel of poten zag de "Rode Rakker" er maar triest uit.
| |
 ... triest ... | |
|
Terwijl wij bezig waren met het verwijderen en terugplaatsen van de
vorkpoten werden de remschijven van de beide voorwielen door Marcel's
zoon omgezet. De schijven op de blauwe zijn beter dan de schijven die
op de rode zaten.
Eerst werd nu de blauwe CX in orde gemaakt. Dat was tenslotte de CX die het meest 'rijdbaar' moest worden. Voorpoten plaatsen, het nette spatbord, de remmen, die netjes in 1 keer over de schijven gleden, alles werd nu weer gemonteerd. Ook de kilometerteller kabel werd, voorzien van een drupje olie, weer geplaatst. Het leek ineens weer op een motorfiets. Marcel had, werkend aan het achterwiel, nog een klein foutje ontdekt. Het luchtfilterhuis sloot niet aan op de rubbers naar de carburateurs, en dat wilde hij even rechttrekken. Maar hoe we ook draaiden en schoven, het paste steeds net niet. We kwamen tot de conclusie dat het luchtfilterhuis tijdens de statorwisseling van een aantal jaren geleden, niet juist was terug gezet. We hadden gelukkig een CX als vergelijk materiaal erbij staan. Op de rode zat alles netjes, maar op de blauwe bleef er wat scheef. | |
 ... luchtfilterhuis ... |
 ... vergelijkingsmateriaal ... |
|
Uiteindelijk werd alles, hoewel een beetje scheef, toch weer in elkaar
gezet. Tja, daar staat hij dan, nieuwe banden eronder, goede jiffy, en
als ik op de startknop druk slaat de motor in een keer aan. Tijd
voor een proefrit.
| |
 ... proefrit ... | |
|
Zoals ik verwachtte waren de remmen bij de eerste keer gebruik vrij
zacht. Gelukkig herstelde dat na een aantal keren gebruik. De motor bleef,
net als voor de banden wissel, iets naar links trekken. En de
achterrem zat wat vroeg afgesteld. Maar behalve die kleine dingen was er
verder weinig op aan te merken. Maar ineens merkte ik dat de
knipperlichten het niet deden. Dat zou vast niet veel zijn, want de vorige
dag werkten ze wel. Teruggekomen haalde ik de koplamp los. De aansluiting
aan het relais was erg geoxideerd, en moest schoongemaakt worden. Ook
de massa op het rechter achterknippertje was niet goed. Rem iets
losser, en een tweede testritje. Nu was het wel goed.
Terwijl Marcel de voorpoten in de "Rakker" plaatste nam ik het voor-remlicht schakelaartje uit elkaar. Vuil, vet en vies ( van remvloeistof ?) was het. Het koste vrij veel moeitje om alle onderdeeltjes weer schoon en werkend te krijgen. Maar daarna deed 'ie het dan ook weer. Marcel vond het nu welletjes. Beide CX-en zaten weer in elkaar, en de blauwe was duidelijk een stuk opgeknapt. Het lukte niet om de cardanolie te controleren, omdat de zeskant van de inspectiedop afgesleten was. Daar moet een keer een andere op, als er eens een 'grip-tang' in de buurt is. Remvloeistof was er ook onvoldoende, en waarschijnlijk kon de asverbinding van de cardan wel wat smeervet gebruiken. Dat zou ik de volgende dag regelen, bij THV in Veenendaal. Marcel werd hartelijk bedankt, en vertrok. Ik was heel tevreden dat alles nogal probleemloos was verlopen. Nu moest alleen nog het Krauserrekje overgezet worden. Dat zou ik zelf wel kunnen, dacht ik. Vol goede moed werd er begonnen, en binnen de kortste keren stond de blauwe CX daar met een afgezakt kontje. | |
 ... afgezakt kontje ... | |
|
Even kwartiertje stevig sleutelen later
had ik ook bij de rode alles los. Omzetten en HO!. Er was een klein
probleempje. Bij montage van het Krauserrek moeten er twee gaten
uitgeboord worden, waar in de originele situatie schroeven in
vastdraaien. Dat ging niet echt gemakkelijk, maar het lukte, min of meer.
Nu kon ik het rek monteren, en daarna werd de zadel-beugel op de rode
gezet. Klaar! ... alhoewel... Ik was vergeten de kentekenplaat van de blauwe achterop het Krauserrek te zetten. Nadat ik beide motoren van de juiste kentekenplaat had voorzien was dat ook weer klaar. | |
 ... Rode Rakker ... |
 ... Blauwe Engel ... |
| Nu is de "Rode Rakker" niet langer de 'eerste' motor. Nee, nu is de "Blauwe Engel" de eerste motor. Ik weet alleen niet hoelang het gaat duren voordat ik met de blauwe net zo lekker rij alsdat ik met de rode deed. Maar dat zal de tijd leren..... | |
|
|
|
|
naschrift Op 11 september haalde ik, na wat informatie van Theo J., het zadel, en de CDI van de blauwe los. Toen was ook direct duidelijk waarom het luchtfilterhuis zo scheef zat. Het huis hing gewoon los in het frame. Het was niet mogelijk, zonder de hele achterkant te demonteren, om met een juiste bout het huis vast te zetten. Er werd daarom een lange bout los in de schroefopening geplaatst. Dat verhinderde in elk geval het naar achter wegzakken van het luchtfilterhuis. | |
 ... los in het frame ... | |
|
|
|