Tourrit Motors and More | |
|
Op 20 juli heeft Motors and More
een tourtocht georganiseerd. Maar deze 20ste juli is niet de mooste dag
van de (natte) zomer van 2008. De deelnemers worden tusen 13:00 en 13:30
verwacht, en
tussen Ede en Heteren krijg ik al een paar flinke spatten op m'n helm.
Maar het kan, zelfs in Nederland, niet altijd regenen, en ik hoop dat het
weer verderop beter wordt.
Bij Motors and More ga ik eerst maar voor het 'more', in de vorm van koffie. Terwijl van een andere deelnemer de voorband nog even snel word gewisseld, vanwege scheurtjes in de band, loop ik wat rond, kijk naar de lucht, en wacht op wat komen gaat. |
|
 ... koffie drinken en wachtten ... |
 ... soorten motoren ... |
| Om 13:30 houd Teus een klein toespraakje, en worden de route beschrijvingen uitgedeeld. Ik zie direct al dat dit heel wat anders is als de 'tamme' tourtochten met de CX-club in Noord-Holland of Friesland. Daar hebben we voor een tocht van een 100km een hele dag, hier mogen we bijna 200km rijden op een middag. Ook het publiek is anders, als ik af ga op de motoren die hier aanwezig zijn. Behalve mijn Rustige Rode Rakker zijn het bijna allemaal snelle jongens, strak in het plastic, met flitsende striping op de zijkanten. Twee Harley's vormen een uitzondering, maar die blijken maar een klein stukje meer te gaan. Meestal zijn dit soort motoren een uitzondering op tochten en treffens waar ik heen ga, nu ben ik de uitzondering. | |
|
Om ong. 13:40 worden de motoren gestart, en vind ik een plekje achter
de voorrijder, de man die de route kent. teus rijd als laatste, en
halverwege zit nog iemand die de route kent, al is het dan in de Garmin.
Dan gaat het los! En vanaf het begin ligt het tempo hoog, erg hoog. Over
de smalle binnenweggetjes, waar 60kmh niet alleen de maximale snelheid,
maar naar mijn her-opstappers ideëen ook nog eens hard zat is, bereikt mijn
teller zonder moeite de 80, als ik de voorrijder bij probeer te houden. De
snelheid wordt vastgehouden, ook als we door Kesteren rijden, al probeer ik
niet harder als 60 (toch al te hard) te gaan. Ik ben duidelijk niet op
mijn plek, en een tweede tourtocht met M&M zal ik echt niet meedoen.
Door het harde werken aan stuur, rem en gas heb ik geen tijd om te kijken waar we nu eigenlijk rijden, wat er te zien is en waar ik ben. Ergens op een dijk barst er ineens een heftige regenbui los. Dat wordt me te gek. In de regen met 80kmh, gladde weg, bochten, nee, deze jongen is daar te bedaard, of gewoonweg te bang voor. Met 50kmh, hooguit 60khm vind ik deze natte dijk al genoeg. Als de regen stopt blijft de dijk nog lange tijd nat. En dan heb je altijd van die sukkelige autootjes die niet harder dan 60-70kmh gaan, en die worden door onze voorrijder zonder blikken of blozen ingehaald. Dat is me teveel. Na amper 10.000 kilometer op de CX heb ik moeite met het uithalen van zulk een vertoon van voertuigbeheersing. Ik heb moeite met het overschrijden van de maxium snelheid, ik heb domweg moeite met deze tocht. En ik stop aan de kant van de weg, wuif de anderen voorbij. Genoeg is genoeg. Teus, die op een mooie BMW de tocht als laatste rijdt, stopt naast me. Wat er aan de hand is? Ik leg het zo goed mogelijk uit, en hij overtuigt me om de rit toch verder te rijden, maar dan meer achteraan. Dat wil ik nog wel proberen, en dus gaat het verder. Achteraan kan ik iets beter mijn snelheid in de gaten houden. Wat voor me zit is regelmatig verdwenen, maar komt bij een kruising of bocht toch weer in zicht. Ik hou de rest nu redelijk bij, kennelijk is de snelheid toch iets aangepast. Maar op de dijk tussen Nieuwegein en Schoonhoven gaat het helemaal weer fout met me. Vrij snel zijn de overigen verdwenen, en rij ik, samen met Teus, de dijk verder. Pas 10-15 minuten later vinden we weer aansluiting, doordat een aantal auto's de weg blokkeert, en onze snelle motoren geen kans geeft om te passeren. Als er wel een miniem gaatje is, dan gaan ze ook, en ik? Ik blijf rustig wachtten totdat er voldoende ruimte is, als de auto's allemaal aan de kant gaan, dan ga ik er langs. De tussenstop is in Hoornaar, bij restaurant 'Onder de Linden'. Met een zucht van verlichting zet ik de CX op de jiffy, dan op de middenbok. En dan merkt Teus op: "Hij lekt!". Verdraait, inderdaad. Uit één van de overloop slangetjes vanaf de carburatuers blijft benzine druppelen. Kraantje dicht, druppelen over. Logisch, maar wat kan er aan de hand zijn? Het gebeuren houd me gedurende de pauze bezig. En als er verder gereden wordt, neem ik me voor om zekerheidshalve toch te tanken, bij de eerstvolgende gelegenheid. | |
 ... Onder de Linden ... | |
|
Doordat ik weer achteraan rijd, en de man voor me in de gaten hou, missen
we de plaats van het tankstation. Gelukkig wordt dat opgemerkt, en op een
gegeven moment komt, met daverend geweld, de voorrijder langs, stopt
de man voor me, en keert om. Nu vinden we het tankstation wel. Tanken,
en dan eerst eens rekenen. Het verbruik komt uit op 1:17.6, wat iets aan
de hoge kant is, maar toch redelijk. Beter nog, het lekken is gestopt.
Dus doorrijden maar weer.
Toch zit het me niet lekker. En in Leerdam neem ik het zekere voor het onzekere. Ik haak af, vertel Teus dat ik het niet vertrouw met dat lekje, en rij op eigen gelegenheid via de A2 en de A12 naar huis. Onderweg, vlak voor ik de snelweg oprij controleer ik de 'drup' nog even, maar gelukkig, niets. Het weer is me ook gunstig gezind, want terwijl in de verte een paar zware regenbuien langs trekken, blijft het droog waar ik rij. Thuis een SMS-je aan Teus, dat ik het tot thuis heb gehaald, en een berichtje op de site van de Dutch Honda CX-V club. De antwoorden waren geruststellend. Waarschijnlijk was er door het hotsen en botsen en stuiteren op de dijk, in een wat ruigere rijstijl dan ik gewoonlijk heb, een vuiltje in de vlotterkamer terecht gekomen, en dat had het lekken veroorzaakt. Als ik verder was gereden, dan had ik waarschijnlijk nooit iets van dat vuiltje gemerkt, omdat het allang verder gestuiterd was. Weer een ervaring rijker, dat wel, maar zo'n tourrit doe ik liever niet nog een keer. Mijn CX kan het echt wel aan, maar ik niet........... | |
|
| |