Vervangen van de achterbrug | |
|
Na de maandagavond chat op 17 maart, waarin Terry aankondigde dat hij
met een een achterbrug over de brug kon komen, brak een tijd van
gespannen afwachtten aan. Met alle andere zaken die mijn aandacht nodig
hadden was het misschien maar goed ook dat ik die brug niet direct tot
mijn beschikking had. Maar na meer dan twee weken was het eindelijk,
eindelijk zo ver.....
Die donderdagochtend was druk geweest. Dus ik besloot om maar even een middagdutje te gaan doen. Maar net lig ik vijf minuten, of "tringggg" de bel gaat. Wat is dat nu weer? Ik kijk uit het raam wie daar mijn kostbare rust komt verstoren, welke onverlaat heeft dat op z'n gewete...... Outside i see a little delivery-van in front of the house. It must be the package from Terry, the re3ar-bridge from Belgium has arrived!!! Ik ren de trap af, trek de deurt open en zie daar de chauffeuse met een groot pak staan. Mijn uitroep van "Eindelijk!!!..." moet wat vreemd zijn overgekomen, maar ik grijp vol enthousiasme het pak uit haar handen, bedank even kort, en ga op een holletje met het pakje naar de kamer. Vol van gespannen rust maakt ik het papier los. In een doos zit, stevig ingepakt in pakpapier en bubbeltjes plastic, iets zwaars. Voorzichtig maak ik het papier en het plastic los, en daar is 'ie dan. Een nieuwe achterbrug voor de "Rode Rakker". En hij is nog rood ook! | |
 ...rear bridge for the "Red Rascal" ... |
|
|
Ik kan niet direct aan het werk om de nieuwe brug te monteren. Maar een
uurtje of twee later kan ik de verleiding niet langer weerstaad, en
hang de brug, zonder de cardanas, op z'n plaats in het frame. Linkertap
aandraaien, en nu eens kijken. Kan ik zonder moeite deze achterbrug
omhoog en omlaag bewegen ? Op het forum van de
Dutch Honda CX-500 club was
me verteld dat het op- en neerbewegen zonder schokken en glad moest
verlopen, anders : lagers vervangen. Maar ik had geen schokkende
ervaringen met deze brug en deze lagers, en plaatste de brug tijdelijk
aan de linker schokbreker, die nog los aan het frame hing. Morgen,
vrijdag, zou de montage zijn.
| |
 ... to the left schock absorber ... |
|
|
Helemaal klaar om met de montage te beginnen stapte ik vrijdag middag
de schuur in. En meteen kwam daar het eerste probleem om de hoek kijken.
Ga ik nu wel, of niet de binnenkant van het brugdeel beschermen tegen
vocht, en hoe doen ik dat dan ?. Vullen met afgewerkte olie, en tectyleren
waren met aangeraden als zekere bescherming tegen vocht, en het daaruit
resulterende roest. Als ik nou eens..... Bij mijn auto garage Damink vroeg ik om advies. Damink heeft wel eens een stuk koker in een vroegere auto van me gezet, en die toen ook geprepareerd tegen roest. Zou hij dat bij deze balk ook willen doen?. Het was geen probleem. Het grootste probleem was het terugvinden van de tectyl-dopjes, maar toen die gevonden waren, werd er een keurig gaatje geboord, midden op de brug. Het daarop volgende kwartier was ik aan het schudden en draaien met de achterbrug, om nog zoveel mogelijk van de droge roest die in de balk zat te verwijderen. Na dat kwartier had ik twee lamme armen, en als beloning een klein hoopje roest op de werkbank liggen. Nu werd de binnenkant ingespoten met "ML", een wasachtig goedje waar ik nog nooit van gehoord had. Vervolgens een dopje erop, en klaar. Nu had ik een geconserveerde achterbrug. Nu was het zaak om de brug weer compleet in het frame te krijgen. Volgens "Peters" in de omgekeerde volgorde als de demontage. Maar dan moet je de regels in het boek van achteren naar voren lezen, en dat is best lastig. Dus het boek lag er wel, voor als ik het niet meer wist. Maar ik werkte voor het grootste gedeelte uit het hoofd. De cardanas werd schoongemaakt, gecontroleerd, en opnieuw ingevet. Bijna vergat ik de cardanhoes, die tussen blok en achterbrug hoort te zitten, maar ik dacht er net op tijd aan. De hoes was in goede conditie, dus die hoefde niet vervangen te worden. Voor de tweede keer plaatste ik de achterbrug in het frame. Nu met de cardanas erin. Een beetje friemelen met de as, en die schoof over de uitgaande as van het blok. Na het losjes ophangen aan de linker schokbreker kon ik de linkertap ook eenvoudig indraaien. Ik heb geen momentsleutel, dus werd de linkertap niet precies op 0,8-1,2kgfm vastgezet. Voordat ik nu verder ging wilde ik eerst de zijkant van het Krauserrek verwijderen, om zodoende meer ruimte te hebben voor het plaatsen van het achterwiel. | |
 ... remove one side of the Krauserrek ... |
|
|
The cardan must be fixed, according to the book, with three studs. But
at my CX is just a bit different because there are three bolts. The
cardan axel is slide onwards the heavily greased drive shaft, and the
housing is loose fixed with the upper bolt. Then the front, and at last
the hindmost bolt. Finallty these three bolts are firmly tightened.
At last the right-side schock absorber. And fix that again in it's place.
I make a mistake whem placing the rear-wheel back. I forget that I firstly have to place the brake, and then put in the complete wheel-assambly. Therefore the wheel will not fit, and I have to remove the wheel again, and, after I've placed the brake, put it in a second time. But from now it goes automatically. The rear axle goes, with only a smaal insistence of a rubber hammer, easily, and also the brake can be assembled smoothly. Everything become fixed and checked. Then to fix the Krauserrek. Ready. First a cup of tea, then check, and doublecheck. | |
 ... cardanhouse in place ... |
|
|
Terry had left the brake support bar onto the bridge. Therefore I now
have some spare nuts and bolts. When I check the box with those spare
parts I see one that should be on the CX already. Again I had left the
cardan-lock bolt out. I slide away the rubber hose and place the lock-screw.
Ready, I notice a Krauser rack nut, that has come loose, and fixe it.
The "Rascal" is pushed out of the shed. Test-ride time. It is going to be a short trip, because it's almost dinnertime. But turns are easy to find here, and even a short stretch where I can go 50km/h. The ultimate test is, with both hands above the handlebar, to see if the "Rascal" rides in a straight line. And he goes straight as always. Two days later, Sunday, a longer ride is made, with a legth from about 60 Km. Halfway, and at the end I check all the pionts that according to me could be loose. There is nothing to find, and the CX drives smoothly. No sudden side-movements. It's clear : the "Red Rascal" has returned..... | |
 ... the "Red Rascal" is back ... |
|
|
|