Onderdeeltjes uit Nijkerk | |
De CX800 statortester krijgt meer en meer vorm. Het programma wordt
her en der aangepast, en verbeterd. Losse opmerkingen van deze en gene
werden in de software ingebouwd, waar mogelijk, en anders voor een tweede
versie bewaard. Een korte demonstratie voor Teus
Heufkens van THV bracht nog
wat tekortkomingen aan het licht, zoals een 220volt stekker die niet
in een randaarde stopcontact past, maar al met al werkt de tester naar
behoren. Alleen die verdraaide connectoren, daar is gewoon niet aan
te komen.
| |
Een rit naar Motoport in Zelhem, die waarschijnlijk wel de juiste
connectoren zouden hebben, volgens hun mail, leverde niets
op, behalve een mooie rit op koude maandagmiddag.
| |
Maar diezelfde maandagavond, in de 'Chatroom' van de
Dutch Honda CX-V club bood
Frans B. me een defecte CDI unit aan. En daar zitten de juiste
connectoren aan. Ik was even verbaast, maar Frans had natuurlijk gelijk.
Dat zijn de juiste connectoren. Een afspraak werd gemaakt, en zo
ging ik op een zaterdag middag op weg naar Nijkerk. Bij Frans aangekomen
gingen we direct de garage in, waar Frans' zijn werkplaats is, en waar
zijn motor staat.
Behalve de prijswinnaar 'mooiste CX van SJK 2007' heeft Frans nog genoeg materiaal voor minstens één, maar waarschijnlijk wel twee motoren. Rekken met CX-spul in diverse bakken staan er langs de muur, met tientallen onderdelen. | |
... rekken met CX-spul ... |
|
Frans had gevraagd of ik de statortester wilde meenemen. Vanwege het vervoer
had ik om de statortester een (lomp) kistje geknutseld. Het zag er
niet uit, maar was wel stevig. Net als ik heeft Frans een wat ouder
laptopje gepromoveerd tot 'CX-naslagwerk op de werkbank', en hier werd de
tester op aangesloten. Het was even zoeken op m'n USB stickje waar het
nieuwste programma nu stond, maar ook dat obstakel werd genomen.
Drie stators werden doorgemeten, en de resultaten opgeslagen. | |
... resultaten ... |
|
... statortester ... |
... wel stevig ... |
Uit de bakken met onderdelen werden vervolgens
een paar CDI-units gehaald. Frans heeft drie CDI's, eentje in reserve,
eentje voor zijn project, en eentje defect. Maar welke nu de defecte is?
De CDI's werden op de een na de ander op mijn
"Blauwe Engel" aangesloten, en degene waarbij de CX niet wilde
starten......juist, dat was de defecte. Het bleek de tweede te zijn,
die defect was. Frans had zijn CX al 'wintervast' gemaakt, en je start
een motor niet eventjes, om dit soort dingen uit te testen. Dat is slecht
voor de moter!!
| |
Nu had ik dus een stekkersetje, ook al zat het nog vast aan de CDI.
Ook lag er al geruime tijd een cardanrubber voor de Blauwe Engel op me
te wachten. Ik was al helemaal blij, en toen vroeg Frans wat ik nog meer
kon gebruiken.... Daar was ik even niet op voorbereid, en dus kon ik niets bedenken. Of toch wel, misschien. De remhendel van de Engel had al sinds de aankoop een missende 'knop' op het einde, waarschijnlijk van een keertje of twee omvallen of zo. Of Frans nog een hendeltje had ? Krat na krat werd overhoop gehaald, op zoek naar een hendel, of beter gezegd, de tweede hendel. De eerste was voor Frans' volgende project-CX. In de derde bak lag nog een remhendel, die door mij onmiddelijk op de juiste plaats gemonteerd werd. | |
... op de juiste plaats ... foto door Frans B. |
|
Ik keek nog even rond tussen al die spullen, misschien een
binnenpootje? of toch niet? Het werd niet, want het was kwart voor 5
geworden, en al aardig aan het schemeren. Voor donker thuis... dat
lukte echt niet. Een beetje gehaast nam ik afscheid van Frans, met
een handdruk als bedankje voor al dat moois, en stapte op. De 'Blauwe Engel' mag dan wat wiebelig aanvoelen soms, starten doet 'ie altijd. Zo ook nu. Ik draaide de machine om, en begon aan de terugreis. De laatste keer dat ik in het donker op de motor had gereden was in Oktober 2006, toen een rit vanuit Geldermalsen naar Ede me bijna had doen besluiten om de motorrijdershelm maar aan de wilgen te hangen. Hoe zou het nu gaan? Terwijl met verrassende snelheid de avond viel reed ik rustig van Nijkerk naar Ede. De N301 is een niet al te drukke weg, waar op veel stukken een maximum snelheid van 60km/u geld. En bij Barneveld zou ik gewoon binnendoor gaan. Of toch niet? Ik koos voor de A30. Zou het niet gaan, dan kon ik altijd nog de snelweg ontvluchtten bij één van de afritten. Maar alles ging soepeltjes. Met een snelheid van 100-110 km/u reed ik naar Ede. Wel koos ik de afrit Ede aan de A30, in plaats van de handiger afrit op de A12. Het was al mooi genoeg, vond ik. Thuis bekeek ik de buit van die avond eventjes. Een net cardanrubber en defecte CDI. Dat rubber, dat zal nog wel even duren, maar die CDI... | |
... cardanrubber en defecte CDI ... |
|
| |
... stekkers ... |
|
|
|
Epiloog
Die avond kwam er ook een mailtje van Frans. Bij het wegrijden was hem opgevallen dat het remlicht het misschien niet helemaal goed deed. Hij had het niet precies gezien, maar wilde toch even waarschuwen. Ik had al iets gemerkt bij het remmen, auto's die wat laat reageerden en zo. Het remlicht werkte wel, alleen zat de afstelling van de achterrem wat 'laat', en mist de voorrem soms het aanschakelen van het remlicht. Waarschijnlijk een probleem met het remlicht schakelaartje. Goed dat Frans me er even op wees! | |
|