Ritje met een zijspan | |
|
Amper een uur nadat het gezelschap uit Brabant met de "Blauwe Engel" is
vertrokken is er motorgeronk te horen naast het huis. Wat is dat nu weer?
Zijn de Brabanders terug gekomen? Ligt de "Blauwe Engel" in puin?
Maar zo erg is het allemaal niet. Naast het huis staat een GL-met-zijspan, van Erik uit Nijkerk. Hij had al aangegeven dat hij langs zou komen, maar eerlijk gezegd, in de hectiek van het verkopen van de blauwe is het me helemaal door het hoofd geschoten. Erik komt even kijken naar mijn CX-met-Polaris probleem. Samen kijken we op de site van C.M.S. naar mogelijke oplossingen. Helaas is de beste oplossing, een draadeind van M10x1,25x100, vervangen door een, voor mij minder goede M10x1,25x80. Erik is het uiteindelijk wel met me eens dat met een M10x1,25x90, zoals ook gebruikt wordt bij de onderste motorsteun, ik de Polaris beugel wel goed kan ophangen. Na een kopje koffie ga ik even mee naar buitn, de GL-met-Span bekijken. En dan kan ik het toch even niet laten. "Mag ik .... ?" Het zit heel anders, een beetje onwennig. Er zit een gigantisch breed stuur op de Silverwing, en ik hoef mijn voeten niet aan de grond te houden en toch val ik niet om. Of ik even een rondje wil rijden..... | |
 ... het zit heel anders ... |
|
|
De helm is snel genoeg gehaald, en daar ga ik dan. Het is een hele
belevenis, zo met een bak ernaast te rijden. Vreemd, onwennig. En met
elke meter die ik rij groeit mijn respect voor Erik, Lieke, en al die
andere zijspanrijders. Het wordt een heel klein eindje, wat ik rij. Na
honderd meter weet ik al dat dit echt anders is, en dat, als ik dit
verder wil doen, dat ik dan eerst een verlaten industrieterrein wil
hebben om te oefenen. Het kost wat moeite om te keren, en bij de laatste
bocht zit ik ijverig over te hangen, zonder enig effect natuurlijk. Ik
kan de neiging om mijn voet uit te steken, als ik ga stoppen, ook
niet onderdrukken, wat een brede grijns op Erik's gezicht laat
verschijnen.
Erik steld voor om een rondje te gaan rijden. En dat wil ik nou ook wel eens meemaken. Een paar tellen later rijden we weg, voor een rondje om Ede heen. | |
 ... rijden we weg ... |
|
|
Het zit heel anders in zo'n bakje. Gek genoeg lijkt het alsog de grond
vlak onder je voorbij gaat, maar ik denk dat ik in mijn Fiatje niet
erg veel lager zit. En ik krijg een heel erg Dejá Vú gevoel, hoe langer
het ritje duurt. En dan, ineens heb ik het.
Jaren geleden, toen ik nog een heel klein Hansje was, in Bodegraven, kwam eens een neef langs. En hij had een motor met zijspan, waarme we toen een tochtje hebben gemaakt. Maar dat is heel erg lang geleden...... Wanneer we terug zijn wordt er nog wat nagepraat, en daarna gaat Erik weer op weg naar Nijkerk. | |
 ... wordt er nog wat nagepraat ... |
|
|
Zo is het een drukke dag geworden, met een erg hoog motorgehalte.
De "Blauwe Engel" verkocht, en een ritje met en in een zijspan. Eventjes
genoeg voor vandaag. Ik zet de "Rode Rakker" onder zeil, en ga de
fototjes bekijken. Ik kan weer een flink stuk toevoegen aan mijn
motorlogboek.....
| |
|
|