"Silence is Golden" | ||
|
De "Blauwe Engel" was mee naar Sint Jansklooster geweest, en had me ook
weer netjes terug gebracht. Ook een paar andere ritjes waren in alle
rust verlopen.
Hoewel..... Het was wel een luidruchtig engeltje, zo eentje die duidelijk en vooral ook LUID aangeeft van "hier kom ik, luister maar". Het was dan ook niet te missen, dat geluid. Het stoorde me een beetje, maar ja, wat doe je eraan ? Even dacht ik aan de "rode Rakker" die nu, nadat er verschillende onderdelen van rood naar blauw waren gegaan, meer en meer een 'donor' motor werd. Die maakte veel minder geluid, daar waren de uitlaten prima in orde. Als ik nou eens........ Dus werd op een mooie zaterdagmorgen, ter voorbereiding van de operatie, de boutjes waarmee de dempers vastzaten voorzien van een beetje kruipolie, en kreeg de olie een uurtje of twee de tijd om in te werken. Het gereedschap werd uitgezocht, en op een goed moment begon ik. Eerst werden alle moertjes waarmee ik te maken zou krijgen, iets losgedraait. Want als ik in één van die moertjes geen beweging zou krijgen, dan moest ik toch stoppen. Gelukkig zat er voldoende beweging in. De linker pijp van de blauwe werd als eerste losgehaald. Nadat de klamp voldoende los was gekomen en de ophangsteun van het frame was losgemaakt zat de pijp nog steeds muurvast. Langdurig wrikken gaf steeds iets meer beweging in de pijp, totdat deze uiteindelijk loskwam. Eentje los, nog drie te gaan..... De linkeruitlaat van de rode was nu aan de beurt. Tot mijn verrassing ging dat een stuk eenvoudiger. Vrij snel had ik die uitlaat los. Ik legde even beide exemplaren naast elkaar. Het was duidelijk dat de uitlaten van de rode CX veel en veel beter waren dan die van de blauwe CX. In de uitlaat van de blauwe lag iets los, dat was duidelijk te horen. | ||
 ... eentje los ... |
 ... naast elkaar ... | |
|
Ik haalde met een schuurpapiertje het meeste vuil uit de aansluiting op
de balanspot weg, smeerde de uitlaat in met wat vaseline, net voldoende
om het een beetje glad te krijgen, en schoof
de nieuwere uitlaat in de balanspot van de blauwe CX. Moeren en
schroeven vast, en dat was dat. Voordat ik nu de oude uitlaat op de
rode CX zou plaatsen, wilde ik eerst de rechter uitlaat van rood
naar blauw hebben. Dus was het nu de beurt aan de rechter pijp
van de blauwe. Het koste erg veel, heel erg veel moeite om die los
te krijgen.
Hoewel het niet de gewoonte is bij een CX, werd toch de hulp van een
flinke hamer ingeroepen. Langzaam schoof de uitlaat uit de balanspot,
totdat hij, eindelijk, op de grond viel. De rechter uitlaat van de rode was eenvoudiger los te krijgen. Geen hamer, alleen zachtjes wat heen en weer bewegen, beetje trekken en hopsakee, hij kwam netjes los. Ook deze uitlaatpijp werd nu aan de blauwe CX gemonteerd. Daarna was het de beurt aan de oude pijpen, die nu aan de rode CX werden vastgezet, want zonder uitlaatpijpen ziet zo'n CX er maar raar uit. Toen alles weer vast zat was het tijd voor een testritje met de blauwe. Maar ik kwan niet ver. Ik was nog niet op de straat of een vreemd en onbekend kloing, kloing, klonk onder de motor vandaan. Wat was dat nu ? Ik zag niets vreemds, maar als ik ging zitten, en eventjes op-en-neer ging, dan kloing, kloing. Nog eens kijken dan maar. Toen kreeg ik het door. Het borgveertje van de achterwielmoer stak iets uit, en raakte bij het doorveren de uitlaat. | ||
 ... borgveertje ... | ||
|
Door de borgklip iets te verdraaien was het probleem opgelost. De rest
van de rit was, verhoudingsgewijs, stil. En daar voelde ik me toch
een heel stuk beter bij !
| ||
|
|
||