Veteranentreffen in Woerden | |
|
Op zaterdag 22 september 2007 was er een jaarlijks evenement, het
Veteranentreffen, in Woerden. Het leek me wel leuk om daar eens een kijkje
te nemen. Mijn CX-en zijn allebei van 1978, en kwalificeren zich daarmee
als Veteraan. De avond tevoren toch eerst even
kijken of het "Blauwe Engel" wel wil starten, want je weet maar nooit.
Maar hij wilde niet... Eventjes nadenken, en toen had ik de oplossing. De accu, die nu in de blauwe zat is de nieuwste accu van de twee CX accu's die ik heb. Deze had altijd in mijn andere CX, de "Rode Rakker" gezeten, en was daar waarschijnlijk erg ontladen geraakt, zonder weer opgeladen te worden. Snel de accu die nu in de "Rakker" zat genomen, en weer omgewisseld. Startknop, en "Broemmmmm", hij deed het weer. Mooi, dus dat werkt nu ook weer. Dus werd nu de accu van de blauwe, in feite de mindere accu van de twee, aan de acculader gehangen. Met een paar uurtjes laden zou ook die weer goed zijn. Die zaterdag begon fris. De weersvooruitzichten beloofden een warme dag, maar om 10 uur leek het er nog niet erg op. Maar een motorpak is niet alleen een bescherming tegen een ontmoeting met de straatklinkers, maar is ook nog eens lekker warm. En zo reed ik even na tienen weg naar Woerden. Het was alweer een tijd geleden dat ik een langere rit had gemaakt, en ik genoot volop. De miezerregen die toch eventjes viel, vlak voor Driebergen, stelde niet veel voor. Ik had meer last van de auto's die erg snel na het inhalen weer terug op de rechter-rijstrook kwamen. Met een vaartje van rond de 100 km/u kwam ik na een uurtje in Woerden aan. De bewegwijzering naar het evenement was duidelijk, maar mens! ik geloof dat ik eerst helemaal om het terrein werd gestuurd, voordat ik eindelijk bij het toegangshek kwam. Veteranen, in dit geval motoren en bromfietsen ouder dan 25 jaar, mochten direct doorrijden. Door een parkeerbegeleider van het treffen werd ik naar een plekje geleid, en met de hulp van wat omstanders kon de CX achteruit ingeparkeerd worden. Plankje onder de middenbok, en twee tellen later zweeg de motor van de "Blauwe Engel". Even rondkijken. En vrijwel direct zag ik een bekend beeld. Er zijn niet zo heel veel CX500 turbo's in Nederland, en deze had een bekend koffertje. | |
 ... een bekend beeld ... |
|
|
Nadat ik de helm en jas had opgeborgen in respectievelijk
de top- en zijkoffer werd het tijd om de zaak te gaan verkennen. Ik
was omringd door motoren in soorten en maten, de een nog ouder dan
de ander. Toch waren er motoren die naar mijn mening zo op het eerste
gezicht helemaal geen Vetereaan waren. Een R100RT bijvoorbeeld, was die
niet jonger dan 25 jaar ? Of toch ouder ? Ik kwam tot de conclusie dat
misschien mijn beleving van motoren een aantal jaren had stilgestaan.
Inderdaad zag ik geen enkele motor gebouwd volgens de 'moderne' maatstaven,
met een glanzend 'exoskelet' en erg veel plastic.
Beussie zag ik vrij snel. Die snor is niet te missen, zelfs niet achter een grote beker koffie. Hij bemensde met een aantal anderen de stand van de Klassieke Japanse Motor Vereniging, de KJMV. Na een praatje wandelde ik verder. Er was tenslotte een helehoop te zien, en misschien zag ik nog bekenden. Er was minstens één andere CX, die had ik achter me aan zien binnenkomen, maar was hem al snel weer uit het oog verloren. Rijen motoren en bromfietsen stonden op het middenterrein, en langs de rand het ene kraampje met onderdelen en "klassiek" spul naast de andere. Alles werd aangeboden, van assen tot zadels, van kleding tot poetsmiddelen. Ik dacht dat ik wel twee of drie rondjes nodig zou hebben om alles een beetje te zien. Maar al tijdens de eerste gang langs die rijen met motoren viel me iets op, een schok van herkenning, een beeld uit het verleden. |
|
 ... herkenning ... |
 ... beeld uit het verleden ... |
|
Daar stond warempel een exact duplicaat van mijn eerste motor, een CB200!
Deze was in puike conditie, en het leek wel of hij zo bij de dealer
vandaan kwam. Niet al te ver daar vandaan een tweede bekende
verschijning, een CB550k3, in haast originele staat. Alleen de dempers
waren niet helemaal zoals ik me die herinnerde, maar het waren er wel
vier, en er was gelukkig niet een vier-in-één op gemonteerd. Ik vroeg me
af of het mogelijk zou zijn om hier, op deze paar honderd vierkante
meter, mijn gehele brommer en motor geschiedenis terug te vinden ?
Het zou een zoektocht worden, dat wel, maar ik wilde het graag proberen. Niet dat er niet genoeg te zien was hoor. Welnee. Wat te denken van die meneer met zijn bromfiets, helemaal in de stijd van die tijd gekleed. Net als de ANWB man, die naast een oude ANWB motor-met-zijspan stond, in het uniform van vervlogen jaren. |
|
 ... helemaal in stijl ... |
 ... uniform van vervlogen jaren ... |
|
Er was veel te zien, daar op het middenterrein. Maar ook de kraampjes
liep ik langs, kijkend, zoekend naar zo maar wat. En ineens, terwijl
ik uitwijk voor een andere persoon die ook aan het rondkijken is, sta
ik tegenover Edward. Edward was al eens eerder op het Veteranentreffen
geweest, twee jaar geleden. Toen was het niet zo druk en groot,
vertelde hij. Samen liepen we verder kraampjes, motoren, en wat dies
meer zij. Soms was er een ouwe of bromfiets, die de aandacht trok, soms
een ongelofelijk goed onderhouden/gerestaureerde motor die het bekijken
waard was. Zoals een prachtig gepoetste rode 'Indian', waar alles, maar
dan ook alles, als nieuw glom alsof de motor de fabriek nog nooit
had verlaten.
|
|
 ... als nieuw ... |
|
|
Tenslotte zochten we op het middenterrein een plekje, waar we min of
meer rustig een frietje met cola, en een broodje naar binnen konden
werken. Edward koos een tafeltje vooraan, met zicht op het podium, en
dat was een goeie zet. De ene na de andere klassieker verscheen op
dat podium, een mengelmoesje van merken, jaartallen, vermogens en
geluiden door elkaar. Veel eigenaren wisten veel over hun eigen
trotse bezit te vertellen, en verhalen en anecdotes kwamen voor de
microfoon langs. Nadat we daar een kwartiertje hadden gezeten stond plots
Joost naast onze tafel. Ook hij was naar het Veteranentreffen gekomen,
op zijn CX, die, zo vertelede hij, naast de mijne was geparkeerd. Even later werd de gang over het terrein voortgezet. Ik heb al eerder gezegd dat er veel, heel veel te zien was. Edward, die andere verplichtigen had, nam om half twee afscheid van ons. Maar ik had nog niet mijn bromfietsen van vroeger gezien, dus op naar de bromfietsen. Langs een mooie oude Zündapp motor met zijspan, een in perfecte staat verkerende Goldwing, en heel veel andere motoren gingen we naar de brommers. Twee, drie rijden dik stonden ze naast elkaar. |
|
 ... naast elkaar ... |
|
|
Ik zocht naar een Honda ss50, een Mobylette, en een RAP. De ss50 was
niet al te moeilijk te vinden, er stonden er verscheidenen, maar geen
enkele in de lichte blauwe kleur zoals ik lang geleden had gekocht
voor 1599,-- gulden. In die tijd een flink bedrag, dat wel. Het was mijn
eerste nieuw gekocht brommer. Naar later zou blijken zou dit de enige
nieuw gekochte brommer of motor zijn. Vandaar ook een beetje deze
nostalgische zoektocht. De Mobylette, het model waarvan de tank
onderdeel van het frame is, vond ik ook niet. Wel stond er een RAP, en
dat was wel een verrassing.
|
|
 ... Honda ss50 ... |
 ... een RAP ... |
|
Maar langzaam aan werd het voor mij tijd om huiswaarts te keren. Net
toen ik aan die aandrang gehoor wilde geven, kwam Joost H. eraan. Nog
even staan praten, maar toen werd het toch hoog tijd voor me. Ik schudde
wat handen her en der en pakte jas en helm. Het was even lastig om de
CX van de midden standaard te krijgen, want de motor stond een beetje
naar rechts overhellend op het plankje. Maar alles ging goed. Na een
klein stukje terrein-rijden door de prut, om weer op de weg te komen,
reed ik Woerden in. Niet terug via de weg die ik gekomen was, want
dat leek me een beetje errug druk. Al snel was ik weer in een redelijk
bekende omgeving, en wist ik in elk geval welke kant ik uit moest.
Op de snelweg kreeg ik even een klein probleempje. Wanneer ik het gas snel opendraaide, stotterde de motor. Het verschijnsel deed zich voor bij het snel optrekken van 100 naar 120, maar was een tijdje later weer verdwenen. Misschien iets in de carburateurs, of een vuiltje in de benzine. Maar de carburatuers moeten toch eens uit elkaar, als de rode weer rijdt. Die middag heb ik snel nog even een uitlaat bij de "Rakker" eraf gehaald... |
|
|
|
|