Zoals mijn "Rode Rakker" er nu bij staat ben ik best tevreden. De
voorband is goed, de olie is ververst, luchtfilter is nieuw, en de
verlichting werkt naar behoren. Achter de kuip zit ik lekker uit de wind en
regen. De kofferset zit goed vast. Eigenlijk is de mijn CX in een goede
technische staat. Alleen, hij ziet er hier en daar niet uit......
|
Ik ben altijd al meer een motor-rijder dan een motor poetser geweest,
ook vroeger, toen ik nog jong was, lang, heel lang geleden. Ook toen
was het rijden veel leuker als het poetsen. Maar als ik nu eens naar
mijn trouwe "Rakker" kijk, dan moet er toch wel wat gebeuren. Een
wasbeurt, minimaal, om zand en vuil van het frame en de rest af te krijgen.
|
Een wasbeurt later ziet het geheel er al weer beter uit. Maar misschien
kan ik hier en daar nog wat verbeteren. Klein beginnen, en niets
overhaast doen. Zo wordt het idee geboren om de startmotor eens flink
op te knappen.
|
Voordat ik begin om de startmotor uit elkaar te halen wil ik wel een
tweede hebben, als reserve. Wat zonder startmotor start de CX zo
moeilijk, en als ik het verpruts, want die kans is er natuurlijk altijd,
dan kan ik toch blijven rijden. Frans leent me een startmotor, maar
moet die wel terug hebben, voor zijn eigen GL-project. Dus ik durf nog
niet zo goed te beginnen. Dan heeft Paul een startmotor voor een zeer
schappelijke prijs. En op stamtafel "Veluwe" krijgt Frans zijn
motortje terug, en krijg ik van Paul een andere. Het is tijd om een
startmotor te reviseren.
|
De volgende dag gaat de startmotor uit elkaar. Dat is bijna met zo snel
gedaan als gezegt. Twee lange schroeven houden het voor- en achterdeksel
om het middengedeelte geklemd. Als die schroeven los zijn valt het
achterdeksel, na een kleine aanmoediging met de hamer, eraf. Het is goed
dat ik het deksel vlak boven de vloer los-tik, want er komt me toch een
hoop troep mee, niet te geloven. Gelukkig valt het allemaal in het
achterdekseltje, en dus gaat het direct, hup, de vuilnisbak in. Het
voordeksel is nu ook los, en komt, tezamen met de rotor, los. Voor de
cir-clip die het tandwiel op de as houdt heb ik nog geen goede tang,
dat laat ik nog even zitten. Maar de rest........
|
De rest wordt aangevallen met een macht aan schuurpapier. Met of zonder
Velleman-miniboor machine, mijn imitatie Dremel. Ook een
slag-schroevendraaier en een flinke hamer
worden gebruikt, want de schroeven die de veldspoelen vasthouden zitten
best wel vast. Twee geven zich, na gebruik van veel WD40 en een aantal
flinke klappen gewonnen, de andere twee niet. Uiteindelijk worden die
twee losgemaakt door een monteur van mijn auto garage,
de firma Damink die met professioneel
gereedschap de schroeven van de veldspoelen in een mum van tijd
los weet te maken.
|
... veldspoelen ...
|
De collector krijgt een heel voorzichtige behandeling met fijne
schuurpapiertjes in de Velleman. De eerste behandeling is erop gericht
om het vuil weg te krijgen, de volgende behandelingen moeten de
collector-lamellen weer netjes 'rond' krijgen. Tot slot met de hand rond
en rond en rond draaien, met extra fijn schuurpapier. De sporen die de
koolborstels door de jaren heen hebben gemaakt worden hierdoor helemaal
weggeschuurt, en de collectorlamellen zien er weer glanzend nieuw uit.
Als ik ook met een miniatuur schroevendraaier het vuil tussen de lamellen
vandaan heb gekrabt ziet de collector er weer glanzend en nieuw uit.
|
... collector lamellen ...
|
Ondertussen is het achterdekseltje al glanzend schoon geschuurt, en is
het midden gedeelte ook al bijna helemaal vlekvrij gemaakt. Na de
behandeling bij de garage gaan ook de plus-pool los de aansluiting
aan het koolborstel-frame los. En nu? Heel voorzichtig duw ik de plus-pool
naar binnen. De veldspoelen zakken mee, totdat ik alles uit het
middengedeelte van de startmotor kan halen. Een lege huls blijft er over.
Beetje borstelen, de laatste plekjes gladschuren, en klaar.
|
Bij de Gamma is ondertussen een cliptang aangeschaft. Een deuk in m'n
zakgeld, maar dan heb je ook wat. Met beleid, en de tang, verwijder ik de
cir-clip boven het aandrijftandwiel. Even een beetje trekken, en los.
De as kan nu eenvoudig uit de oliekeerring van het voorste deksel worden
getrokken, en ook dit laatste onderdeel, het deksel, wordt netjes
opgeschuurt. Nu heb ik een helehoop losse onderdelen, die later samen
weer een nette startmotor moeten worden.
|
... losse onderdelen ...
|
Ik weet allang dat het schuren, schuren en nog eens schuren, gevolgd door
poetsen, poetsen en nog eens
poetsen aan mij niet besteed is. Het resultaat kan betoverend mooi
zijn, maar het is me nog nooit gelukt, en ook nu pas ik een andere
oplossing toe, de spuitbus.
Misschien is het een verkeerde keus, want ook verf heb je in meer soorten
en toepassings gebieden dan ik me kan voorstellen, maar ik heb een bus
alu-zink spray als onderlaag, die ik los laat op de kappen en het
midden gedeelte van de startmotor. Het wordt een mat-grijze glans, en
ik vind het best mooi.
|
... mat-grijze glans ...
|
En dan doe ik het helemaal fout. In mijn hoofd had ik netjes bedacht hoe
leuk het zou zijn om een aparte startmotor te hebben, voor onder
de "Rode Rakker",in de kleuren zwart-rood-zwart. Prachtig zou dat zijn,
helemaal in stijl met de CX. Maar omdat ik best met veel dingen tegelijk
bezig ben pak ik, als ik snel nog even verder wil gaan, de bus met
zwarte verf, en spuit het midden deel mooi glanzend zwart. Ook doe ik
gelijk de kappen, en maak deze mooi rood. Zo, dat is klaar, en morgen
gaan we verder.
|
De hele dag, op het werk, heb ik het idee dat er ergens iets vreselijk
fout zit, maar ik kan maar niets vinden. Totdat ik s'avond eens naar
mijn mooi drogende startmotor omhulling ga kijken. En dan weet ik
het. Dit is niet zwart-rood-zwart, nee, dit is rood-zwart-rood. Het zwarte
middendeel is wel mooi geworden, maar de beide rode kappen komen niet
goed uit de eerste laag verf. Een tweede laagje dan maar, ondanks de
verkeerde kleuren-volgorde. Maar ook dat wil niet lukken. De spuitbus
met rode verf, ooit gekocht voor de kleppendekselracer
"Harmonia Axiridis" geeft geen mooie wolk verf, maar druppeltjes en
klodders. Dat wordt niets. Weer laat ik de boel nu een dagje drogen, en
dan begin ik overnieuw één van de kappen te schuren. Maar verse verf
en schuren? Dat gaat dus bijna niet lukken. Met heel veel geduld lukt
het toch om deze kap weer redelijk verfvrij te krijgen. Maar de
tweede? Die laat ik zoals het nu is, dan maar een extra laag verf erop.
Dus voor de tweede keer spuit ik de kapjes netjes met een laagje
grijze alu-zink spray. Het rood is weg, en een rustige mat-grijze
glans droogt langzaam op. Ik besluit om van de nood een deugd te maken,
en het zwart en grijs te laten voor wat het is. Niet alleen is het de
originele kleur van de startmotor, ook de zwart en rode spuitbus verf is op.
|
Weer een dag later, om de laatste laag verf te laten drogen,
ga ik alle onderdeeltjes weer in elkaar
zetten, om zo een hele mooie startmotor over te houden. Het zou ook
fijn zijn als alles straks ook goed werkt, maar dat is van later zorg.
Als eerste komen de veldspoelen weer op hun plaats. Voorzichtig, om de
soldeerverbindigen niet teveel te belasten, wurm ik de pluspool op de
juiste plaats. De isolatiering komt midden in het gat, juist. Nu eerst
de veldspoelen bevestigen, losjes, dan de plus-pool stevig vastzetten,
en pas als laatste de veldspoel-schroeven stevig vastdraaien. Het
frame met de koolborstels wordt geplaats, nadat ik de koolborstels
eventjes lichtjes heb opgeschuurd. En dan is de rotor al weer aan de beurt.
Ringen, tussenstukjes, alles pas weer netjes en soepel op je juiste
plaats. Achter- en voordeksel geven ook al geen probleem en binnen
de korste keren zit alles op de juiste plaats en in de juiste volgorde
in elkaar. Nu nog testen, maar hoe doe je dat?
|
Een vraagje op het forum van de
Dutch Honda CX-500 club
levert bemoedigende antwoorden. Gewoon niet moeilijk doen, er kan
weinig rampzaligs gebeuren,is de algemene opvatting. Dus de volgende
middag is het tijd voor de startmotor test.
|
De linker zijkap, waar de accu zit, wordt verwijdert. Ik hou de vernieuwde
startmotor tegen het frame gedrukt, en duw de plus-draad tegen de plus
van de accu. Niet alleen is er een "Knetter-Vonk" bij de accu, nee, ook de
startmotor laat met een "ZWOEIIiiiii" weten dat 'ie draait, onbelast
in elk geval. En onder belasting dan? is direct de vraag. Dus gaat de
startmotor van de "Rode Rakker" los, en dan liggen de twee startmotoren even naast elkaar.
Eentje is gereviseerd, het is duidelijk te zien welke.
|
... eentje is gereviseerd ...
|
De vernieuwde startmotor wordt onder de "Rakker" gemonteerd. Eerst met
één schroef vast, want als het niet werkt..... Maar ik had me geen
zorgen hoeven te maken, want als ik de startschakelaar indruk draait de
startmotor het blok moeiteloos rond, en slaat de motor direct aan. Het
lijkt wel of de motor sneller en beter start, maar dat kan natuurlijk ook een beetje
verbeelding zijn. Maar toch.......
Tijd om de tweede te startmotor ook op te knappen.
|
... vernieuwde startmotor ...
|
Nu de gereviseerde startmotor onder de "Rode Rakker" zit heb ik wel een
ander probleem. Het valt nu zo op dat de hele motor er een beetje
'oud' uitziet. Eigenlijk moet nu alles schoongemaakt en gepoetst en
met nieuwe verf gespoten worden.
Wat een werk.... waar ben ik aan begonnen.......
|
|
