Een afgebroken kleppendekselboutje |
Met nog twee weken ruim te gaan voordat het SJK gebeuren begint besluit ik
om toch eens even te kijken naar de klepspeling van de "Rode Rakker". Dat
is eenvoudig genoeg: Bougies eruit, klepdeksels eraf, inspectie gat
open, krukas-gat open en met een voelermaatje controleren of de
klepspeling nog steeds juist is. Op de inlaat 0,08 en 0,10 op de uitlaat.
Inlaat aan beide cilinders is inderdaad 0.08, en de klepspeling op
de uitlaat is 0,12. Alleszins acceptabel, vind ik, en wat goed is
daar moet je niet aan gaan zitten prutsen, anders wordt het
gegarandeerd een puinhoop.
Tevreden met de CX, mezelf en een groot deel van de wereld plaats
ik de kleppendeksels weer terug. Steving aandraaien, want anders gaat
de boel olie lekken. Proefritje. Maar bij terugkomst zie ik toch een
klein lekspoortje op de linker cilinderwand. Dan moet ik de dekselbouten
nog iets aandraaien dus. Stevig aantrekken van de achterste bout, dan
de voorste, en dan weer de achterste, totdat het allemaal vastzit.
Maar nee dus, het zit niet vast. Helemaal niet en erger nog, het zit los.
Het blijkt tot mijn grote schrik dat de achterste dekselbout is
afgebroken, en als ik het deksel heb verwijderd zie ik dat de achterste bout
ongeveer 3 mm onder de bovenrand is afgebroken. Ik ben duidelijk niet
blij hiermee.
| |
... afgebroken ... |
... 3 millimeter onder de rand ... |
Eerst maar eens even bijkomen van de schrik met een kopje thee. Dan
naar de computer, om die rijke bron van kennis, de website van de
Dutch CX club, te raadplegen.
En wat ik me herinner, is dat Daniël precies hetzelfde heeft
gehad met zijn CX-je. Ook afgebroken, en ook een millimeter of drie
onder de rand van de kop. En inderdaad, dat klopt. En er werden tal van
oplossingen aangeboden, die allemaal misschien zouden werken.
Bij hem lukte het niet met een 'easy-out'of een linkse tap of wat dan ook,
maar werd het uitboren en opnieuw draad erin tappen. Met assistentie van
Terry is het tot een goed einde gekomen. Er is dus nog hoop voor
mijn "Rakkertje".
Na het plaatsen van een berichtje over de tegenslag onder 'Techniek' op het forum komen al gauw antwoorden en oplossingen. Erik heeft net een nieuw setje 'uitdraaiers', en die wil hij wel eens gaan gebruiken, Theo wil daar best bij helpen en wil het graag eens zien, en mijn CX heeft juist zo'n operatie nodig. Dus dat komt allemaal goed uit. Het enige is dat Erik pas de volgende maandagavond tijd heeft. Tot dan staat mijn trouwe rode CX met een manke poot stilletjes onder de motorhoes, te wachten op betere tijden. Maar ik moet wel even een truuk verzinnen om de CX in Bennekom te krijgen. Met een half-los deksel rijden geeft lekkage, en met een deksel rijden waarvan een bout mist rijden geeft nog meer lekkage. De oplossing voor het gat waar de bout hoort te zitten is snel gevonden, namelijk de kurk van een sherry fles. Beetje afsnijden, beetje rondmaken, en dicht is dicht, klaar. De lekkage onder het rubber door is wat moeilijker aan te pakken, maar met een oude binnenband van een fiets is er met wat moeite toch een redelijke afdichting te realiseren. Zo zal het wel lukken. | |
...kurk ... binnenband... | |
Op maandagmiddag rij ik de "Rakker" naar Bennekom. Dan kan de motor
even afkoelen voordat we er aan gaan beginnen. De provisorische afdichting
houdt het prima, het lekken blijft binnen de grenzen van wat verwacht
mag worden, rijdend met slechts één klepdekselbout.
Dan begint het grote wachtten.
Om kwart voor acht (19:45) hoor ik Erik's "ArmyWing" aankomen. Snel de
spullen bij elkaar gepakt, ik stap in het zijspanbakje van de "ArmyWing"
en we gaan we op weg naar Bennekom.
De aankomst van de "ArmyWing" levert veel bekijks bij Theo. Maar hoe mooi de zijspancombinatie ook is, daar komen we niet voor. In de schuur staat mijn CX geduldig te wachtten, en ik begin een beetje ongeduldig en zenuwachtig te worden. Zou het lukken? Kan ik straks weer per "Rode Rakker" naar Sint Jansklooster? Erik probeert eerst het afgebroken stukje eruit te krijgen met speciale uit-trek-tapjes. Eerst een gaatje van 2,5 mm in de afgebroken schroef boren, en dan een tapje erin. Maar zachtjes aan dan breekt het lijntje niet, en het tapje ook niet. Maar geen succes. Het gaatje in de afgebroken schroef wordt opgeboord naar 3mm, dan naar 3,5mm, en dan wordt een wat steviger links-draaiend tapje in de strijd geworpen. Nog niets. Het ziet er somber uit voor mijn CX. | |
... steviger links-draaiend tapje ... | |
Volgens Erik gaat het niet lukken, dus wat te nu doen? Helicoil lijkt de
oplossing te zijn , maar dan moet het gat nog wel groter geboord worden.
En zo wordt, met een halve millimeter tegelijk, het gaatje in het
afgebroken gedeelte van de bout steeds groter gemaakt. Ergens, zo in de
buurt van 4,5 of 5 millimeter slaat de boor steeds vast in het gat. Het
blijkt dat er een schilfer metaal in zit, die ik er met een pincet uit
weet te vissen. Het is het restant van de afgebroken dekselbout. Verder,
met de stofzuigerslang naast het gat, goed bijgelicht, en voorzichtig boren.
Eindelijk is het dan zo ver, en wordt het gat voor de helicoil geboord
en vervolgens getapt. De nieuwe schroefdraad wordt geplaats en dat zou
het moeten zijn.
| |
... helicoil ... | |
Vervolgens worden de oude klepdekselrubbers bekeken. En die zijn droog
en inderdaad erg oud. Alle veerkracht is eruit verdwenen. Achteraf redenerend is het
dan logisch dat ik, door te proberen het lekken van de olie tegen te gaan,
steeds strakker die bouten moest aandraaien totdat uiteindelijk de bout
afbrak, omdat hij gewoon niet verder aangedraait kon worden. Met
nieuwe rubbers, door Frans aan Erik meegegeven, zou het probleem
helemaal opgelost moeten zijn.
Toch is er nog een probleem, want de klepdekselbouten laten zich niet makkelijk indraaien in de cilinderkoppen. Omdat het bij mij nooit anders is geweest is het me niet echt opgevallen, maar Theo en Erik hebben zo hun bedenkingen bij de bout-indraai procedure. De M6 draadtap wordt ter hand genomen en de overige drie schroefgat-draden worden netjes rechtgetapt. Er komt toch nog aardig wat vuil en rommel uit de gaten, en daarna draaien de bouten er bijna vanzelf in. Ook hoef ik nu de klepdekselbouten niet meer erg strak aan te draaien, omdat de nieuwe rubbers nu goed afdichten. Het is alleen lastig om die rubbers in de kleppendeksels te krijgen, en op een gegeven moment, als Theo en ik samen het rechter deksel proberen te plaatsen, past heel het deksel niet meer. Maar dat is vanzelfsprekend, als je het deksel er ondersteboven opzet..... | |
... nieuwe rubbers ... | |
Maar als het dan eenmaal zit, dan zit het ook goed. Even kort proefdraaien
geeft geen leksporen onder het rubber door. Dat geeft hoop voor de
volgende dagen. Na een kop koffie wordt de "Rode Rakker" van de brug af
gereden, en naar buiten, de warme zomernacht in, waar ook de "ArmyWing"
staat te wachten om naar huis gereden te worden. Theo wordt bedankt,
en weg zijn we. Bij de A12 voel ik een paar spatjes regen, en ik hoop
dat Erik, die nog een eindje verder moet, het droog houd.
Bijna elf uur is het als ik de CX weer achter het huis parkeer, naast zijn tweelingbroertje. Zo. Nog even Frans bedanken voor de dekselpakkingen, en dan is het nog maar een paar nachtjes slapen totdat het weer SJK tijd is........... | |
| |
|