De onderdelenmarkt van 2011 in Veghel | |
Op 1 mei 2011 is het weer de dag van de jaarlijkse onderdelenmarkt van
Dutch Honda CX-500 club
Ik heb eigenlijk niets nodig, maar als ik nou eens wat van de spullen
die ik nog heb probeer te verkopen? Toch maar eens kijken of er nog wat
in de schuur ligt wat ik daar helemaal niet meer nodig heb. Na een
dagje graven in hoeken en gaten en dozen en rekken blijkt het nogal
wat te zijn, en het lijstje omvat onder andere:
Het is heel wat, wat ik zo ik de loop de jaren bij elkaar gespaard heb, maar met wat goede wil lukt het toch om alles aan het einde van de zaterdag in de auto te krijgen. Klaar voor de onderdelendag. De volgende morgen is het winderig en fris. Ik ben geen held als het er om gaat om bij harde wind op de CX–met-kuip te zitten, en ben daarom best een beetje blij dat ik met de auto moet gaan. Ja moet, want al die spullen krijg ik echt niet op mijn CX-je. Dus wordt er vertrokken. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, tot Veghel is het niet ver, dus ik ben er al gauw. Marco is al ijverig aan het uitladen, en net als het vorige jaar lijkt het wel of hij de hele garage heeft meegenomen. Rijen van dozen en kisten en dingen staan daar, en er lijkt maar geen einde aan te komen. Ook Henk is, samen met Theo, al aan het uitstallen. Ik besluit om mijn spulletjes gewoon naast de auto te zetten, en zo gebeurt het. Cosmar is zo vriendelijk om even te helpen met het blok uit de auto te halen, want dat is toch wel een gewichtig onderdeel. Maar even later staat alles netjes naast de auto. Er zijn niet zo heel veel gegadigden op dit moment, dus vind ik dat het tijd wordt om eens achter de koffie aan te gaan. Ook dat lukt, en zo zit ik even later op een stoeltje van de koffie te genieten. | |
 ... naast de auto ... | |
|
Coen en Lieke arriveren, en ook Coen heeft (een gedeelte van) de
voorraad onderdelen meegenomen, en dit wordt naast mijn stapeltje
uitgestald. Voorlopig is er nog niet veel klandizie, dus we kijken
bij elkaar wat we allemaal hebben meegenomen.
Marco doet af en toe wat zaken, en ook bij Henk lijkt er een heuse
klant te zijn. Maar ondanks de twintig man/vrouw die er rondlopen is er
weinig animo tot handelen. Maar Beussie, die dit jaar ook even langs komt,
al is het dan niet op een CX-achtige, heeft wel wat nodig. Maar laat
ik nou net geen boutje M6 los bij me hebben. Jammer. Toch is er een
oplossing, door een M6-je uit de bevestiging van de gelijkrichter te
halen, en dat past. Frans die loopt ook even tussen de uitgestalde
spullen te snuffelen. Hij is op zoek naar een cilinderkop. Nee, die heb
ik niet, maar hier, op dit blok, daar zitten er wel twee op. Omdat ik
niet teveel vraag, en omdat hij er wel wat mee kan, neemt Frans het
complete blok mee, voor een voor ons beiden acceptabele prijs. Toch
wat verkocht!.
| |
 ... te snuffelen ... | |
|
Om de noodlijdende clubkas wat te spekken wordt er deze keer een
verloting gehouden. Drie rondes zullen er zijn, en de lootjes verkopers
storten zich op elke argeloze aanwezigen, want ’t is voor een goed doel.
Als er voldoende lootjes zijn verkocht is het tijd voor de eerste ronde.
En terwijl het aanwezige publiek trillend van spanning toekijkt, wordt
het eerste prijsje verloot. Henk "Honkie Tonkie" krijgt de allereerste prijs uitgereikt, een key-koord. Ook de tweede prijs is voor Henk "Honkie Tonkie", en dit keer: weer een key-koord. Elke keer als er weer een key-koord van het stapeltje met prijzen wordt verloot ben ik bang dat ik een prijsje zal winnen, maar gelukkig, niets van dat alles, ik win geen enkele prijs. Ook de volgende twee rondes blijf ik met lege handen zitten, en ik heb een beetje het gevoel dat ik de enige ben die erin geslaagd is, om drie rondes lag niets te winnen. Op zich ook een hele prestatie. Misschien heb ik precies de juiste lootjes gekocht. | |
 ... publiek ... |
 ... verloting ... |
|
Tussen de verlotingen door probeert Coen een zadelbeugel te verkopen,
maar als ik mijn zadelbeugel ernaast hou, dan is de mijne toch mooier, en
completer. Voor vijf euro verkoop ik de zadelbeugel, en ik doneer meteen
weer twee euro bij Coen, voor de clubkas, als boetedoening dat ik zijn
klant heb afgepakt. Coen zit er niet mee…..
| |
|
Na de derde en laatste verloting begint het grote inpakken weer. Nu het
motorblok met Frans meegaat hoef ik dat ook niet in de auto te plaatsen.
Langzaamaan stopt ik de kuip, het koplampkapje en de overige delen weer
achter in de auto. Bewaren voor een volgende keer? Of gewoon,
rechtstreeks naar de stort? Ik weet het nog niet, en maak me er op dit
moment ook niet druk over. Het is hoog tijd om afscheid te nemen van
de aanwezigen, en als ik de auto tussen de her en der staande spullen
en motoren door heb geloodst, begin ik aan de thuisreis. Het is nog
steeds erg winderig, merk ik, als ik de snelweg opdraai. Een 50 minuten
later ben ik weer thuis, al waar een kopje thee voor me wordt
ingeschonken. Het uitladen en weer wegzetten van de spullen komt
morgen wel……
| |
|
| |
Terug naar de Motorpagina