schakelset

Het vervangen van de linker-schakelset

Aan het einde van 2010, toen de temperatuur langzaam daalde tot onder het vriespunt, is in de eerste week van December de "Rode Rakker" van zijn kuip ontdaan, en met wat moeite achteruit de schuur ingemanoevreerd. Zo, die staat, en tot ergens 2011 wordt er niet meer gereden. Een besluit dat door het invallende winterweer, wat spectaculaire plaatjes en lange files opleverde, werd bekrachtigd. Ik ben duidelijk geen winterharde motorrijder.
Maar nu dat geval daar toch zo stond, met de kuip los over het zadel, en alles netjes onder een motorhoes, was er nu niet iets wat gedaan kon worden om volgend jaar weer met een wat betere motor aan het seizoen te beginnen?
Eerst ging ik op zoek naar een ander zadel. Ik dacht dat het zadel van de "Rakker" nog wel te redden was, en had het daarom naar Kommer in Garderen gebracht. Maar zelfs Kommer kom het niet meer maken, te veel weggeroest aan de onderzijde. Nieuwe stukken erop lassen zou nog kunnen, maar dat ging echt een heleboel geld kosten. Wat dan?
Ik had ooit contact gehad met een meneer W. uit Lunteren, die heel wat onderdelen zou hebben liggen. Op een gladde winterse zaterdag reed ik daar naar toe. De weilanden lagen er schitterend wit bij, en achter elke bocht van de kronkelige landweggetjes was er weer een nieuw en prachtig winterlandschap, maar o, wat was het glad......
Het zadel leek in eerste instantie heel wat, maar een nadere inspectie gaf toch grond voor twijfel. Toch maar meenemen, besloot ik. Dus nu had ik wel een redelijk reserve zadel. Een eventuele ombouw en/of verbouw van mijn huidige zadel zou niet direct een stilstand van de CX opleveren. Het zit erg rottig, zo boven op de kale buizen van het frame.
Maar wat was er nog meer loos met mijn geliefde "Rakker"? Er was nog wat, maar wat was dat ook al weer? En dan weet ik het weer, er was een schakelaartje van het stuur defect, aan de linkerzijde. En een tweede schakelaartje, ook links, was wat weigerachtig aan het worden, de vrijstand-overbruggings-schakelaar. Uit het verhaal van het zadel blijkt al dat ik graag er reserve apparaat heb, als ik ergens aan ga beginnen. Nu weer een reserve zadel, er is ook al een tweede set voorpoten, een half blok, en wie weet wat mijn verzamel woede in de loop van mijn CX-tijd nog meer heeft opgelevert? Zo moet er ergens nog een goede kilometer teller voor een type zAB liggen. En vorig jaar was er een complete reserve CX, een Bah'kup.
... vrijstand-overbruggings-schakelaar ...
Dus was het logisch dat ik, voordat ik alle schroeven losdraaide en de stekkers lostrok en eventueel draden ging doorknippen dat ik eerst op zoek ging naar een vervangende schakelset. Repareren? Ja, ik probeerde het wel, maar er waren twee schroefjes in de schakelset die zo ontzettend vast zaten, dat ik ze niet los kon krijgen.
Een oproepje op het "vraag en aanbod" gedeelte van de clubsite van de Dutch Honda CX-500 club leverde onder andere een reactie van Toto op, die me aanrade om een mailtje naar Teto te sturen. En Teto stuurde me, nadat ik de overeengekomen som gelds had overgemaakt, een schakelset op.
Er leidden vele wegen naar Rome, en er zijn vele Honda's gemaakt, in vele soorten en sub-soorten. De schakelset die ik ontving was duidelijk een andere dan de set die nog aan de "Rode Rakker" bungelde. Het meest duidelijke verschil was wel het stekkerblokje, wat ergens in de koplamp aan een ander blokje zou moeten passen. Nee, dit zou niet zomaar passen. Knippen en passen en solderen was wel een optie, maar dat was niet de bedoeling en dus een uiterste redmiddel.
Een flink aantal mailtjes met foto's later waren Teto en ik eruit. Ik zou het verkeerde setje terugsturen, hij zou een goede set naar mij opsturen. En ook de volgorde van de aansluitingen op het stekkerblok was van belang, want ik leerde van Teto dat de CB400 dezelfde schakelset, maar met een andere aansluit-volgorde gebruikte. En inderdaad, een paar dagen later was er weer een pakje bij de post, en dit maal bevatte het een schakelset met de juiste aansluiting voor mijn CX.
... aansluitingen ...
Hoewel de schakelset op het eerste gezicht in goede oprde was, kon ik het toch niet nalaten om de binnenkant, voordat ik de boel zou monteren, eens goed schoon te maken. Het hele ding ging, voor zover mogelijk uit elkaar. Ook de vrijstand-overbruggings-schakelaar werd uit het handvat gehaald. Maar die kon ik niet zomaar openmaken, dus dat was voor een andere keer. Wel werd de knipperlicht schakelaar schoon gemaakt, werd de aanslag van jaren weggehaald, en alles weer met een minime hoeveelheid vet weer in elkaar gezet.
... knipperlicht schakelaar schoongemaakt ...
Nu duurde het nog bijna twee weken vorodat ik de temperatuur buiten, en dus in de onverwarmde schuur, voldoende gestegen vond om de schakelset om te zetten. Het was maar een paar graden boven het vriespunt, maar maakte toch net genoeg verschil. Lamp erbij, doosje met kabel-schuifjes, een grote tang en daar gaat 'ie dan. Met het plaatsen van de kuip, in 2008, had ik natuurlijk al een aantal draden anders moeten leiden dan dat ze oorspronkelijk hadden gezeten. En getrouw aan mijn stelregel: nooit iets verbouwen zonder dat je het kunt terugbouwen, had ik de oude koplamp aansluiting gewoon laten zitten. Ingepakt in tape, om kortsluiting te voorkomen, dat wel. Nu moest dat even iets anders , beloot ik. Het koste wel wat extra stekkertjes, maar ruimde wel op, daar onder de tellers. Ik knipte de koplamp aansluiting los, maar zorgde er wel voor dat ik, als ik de kuip ooit niet meer zou gebruiken, de oude koplampaanskltuing met een paar stekkertje weer zou kunnen aansluiten.
... ingepakt in tape ...	... opgeruimde kabels ...
En toen alles in elkaar zat was het tijd om de boel te testen. Ook dat duurde even, maar omdat er toch nog niet gereden werd maakte dat ook niet zoveel uit. Maar weer twee weken later was het toch zover. Een accu werd aangesloten, en nu maar eens kijken wat het wel, en wat het niet deed. Het geeft altijd een fijn en tevreden gevoel als alle electra werkt zoals je verwacht, zelfs als er heel wat draden loshangen. Licht, knipperlichten, PA knopje, toeter, alles prima in orde. Ook, met de kill-switch op OFF, even geprobeerd of de startmotor het nog deed, en ook dat werkte. Dus werden alle draden weer samengebonden (nog even testen of alles het blijft doen) en werd de beschermkap gemonteerd. Het lijkt erop dat ik, als de winter eindelijk echt over is, gewoon de kuip weer kan monteren en met de "Rode Rakker" kan wegrijden.

Terug naar de Motorpagina