Terug naar de Motor-pagina

Turbo-test stamtafel

Sinds februari 2008 is het op de laatste woensdag van de maand "stamtafel Veluwe" bij Bud's Hollands restaurant in Nieuw-Milligen. En omdat 31 Augustus 2011 op de laatste woensdag van de maand viel, dus was het stamtafel avond. Henk "Honkie Tonkie" had, na veel sleutelen en proberen , samen met Theo J. zijn Honda Cx500 Turbo rijdend gekregen. En om dit heugelijke feit gepast te vieren, mocht een ieder die dat wilde de Turbo uitproberen op de stamtafel avond. De CX-ers uit de buurt van Ede spraken gewoonte getrouw af bij tankstation "de Haan". Samen met Michael arriveerde ik daar om 19:00, en terwijl wij bezig waren de dorstige CX-en van een verse bak benzine te voorzien kwam Jos ook al aanrijden, niet veel later gevolgd door JiMi. Mike trakteerde ons op een rondje koffie, en terwijl we daar druk doende mee waren kwam Theo J. ook aan. Na de koffie werd het tijd om eens naar Nieuw-Milligen te rijden, in een beproefde formatie: Michael achteraan, ik vooraan, en de rest daar tussen. In de loop der jaren is dit tot een vaste gewoonte geworden, en tot nu toe heeft het goed geweerkt. Dus waarom iets anders? Ede uit, en bij de tweede rotonde naar Wekerom. Heel in de verte zweefde, hoog boven de bomen, een luchtballon. Het was helder weer, en niet te koud. Maar ineens..... Vlak voor Wekerom is een slingerbocht, en net waren we daar doorheen, of we zagen meer luchtballonnen, en eentje wel heel dicht boven de grond. Nadat we door het dorpje heen gereden waren er nog meer, en een tweetal busjes met aanhangers van ballonvaart bedrijven. Kennelijk waren er een aantal ballonnen bezig met de landing, niet al te ver uit de buurt. Een imposant gezicht, die grote, gekleurde bollen, zwevend in de lucht, met daaronder klein en haast verloren, een mandje met passagiers, en dan plots het gebrul van de brander, die een reusachtige vlam recht in de opening van de ballon blaast. Toch maar doorrijden, door Harskamp heen, want er is nog meer te doen en te zien vanavond, dan dalende ballonnen. Een langzame auto konden we eenvoudig inhalen, en verder maar weer. Over het viaduct bij de A2 en de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort, langs de kazernes, en bij het busstation rechts af. Wel moesten we daar wel eventjes wachten op een auto. Ik en misschien JiMi hadden er wel voorlangs gekund, maar dan breekt onze groep motorfietsen in tweeën, en dat is niet leuk. Bij de rotonde waar de N344 de N302 kruist staat sinds jaren Bud's Holland restaurant, de plek van de "Stamtafel Veluwe". Marcel, Frans, Henk en een onbekende waren er al, en we werden, zoals gebruikelijk, hartelijk ontvangen. De onbekende bleek Stefan te heten. Niet veel later, terwijl we Henk's aanwinst stonden te bekijken, kwam ook Sieds aangereden, op zijn Dragstar. Maar na alle begroetingen werd het tijd voor het grote Turbo-Testen, en werd de CX500 Turbo naar de weg geduwd. En dat is toch heel wat meer gewicht dan een simpele, oude 'gewone' CX500.
... Sieds ...	... Marcel...
De motor sloeg aan, zoals een CX hoort te doen, ook al is het een uitgebreide, aangeklede en opgesmukte CX. Sieds mocht als eerste, en na nog wat instructies ging hij op weg. Nu was de weg na 7 km afgesloten, dus er was niet heel veel verkeer, en daar werd door de Turbo-testers dan ook duidelijk gebruik van gemaakt. Na Sieds kwam Marcel aan de beurt, gevolgd door JiMi. En terwijl JiMi wegreed op de Turbo, kwam Erik op zijn witte 'E' aanrijden. Ook Erik mocht even een rondje. Allemaal waren ze het er over eens, je zit zo tegen de 160 aan, een geweldige ervaring.
... JiMi ...	... Erik ...
Er werd nog even naar de motor van Stefan gekeken. Die wilde niet meer starten. Een druk op de startknop gaf aan waar het probleem aarschijnlijk zat, een erg lege accu. Met wat hulp werd de CX aangeduwd. En daarna konden we, Frans, JiMi en ik, onze mening gaan geven. Maar al gauw stonden er meer te luisteren en te kijken. De algemene opvatting was: motorisch niets mis mee. Maar er zat wel een slag in het achterwiel, en de originele koplampkap was verdwenen, tezamen met het grootste deel van het dashboardje. Waarschijnlijk had er ooit een kuip opgezeten. Toch jammer. Terwijl Stefan zijn CX weer wegzette vond ik dat het tijd was voor koffie en dergelijke. De CX-ers waren voor de bar neergestreken, met alle jassen en helmen en laarzen rondom verspreid. Het koste me weinig moeite om bij te dragen aan de algemene rommel, door mijn helm en motorpak aan de stapel toe te voegen. Koffie kwam, en vanwege de verjaardag van Lieke, Michael en Jos mochten we ook een gebakje bestellen. En bij Bud's hebben ze heerlijk gebak! Het was alleen jammer dat de appels voor de appeltaart nog geoogst moesten worden of zo, want pas bij de tweede ronde, zo rond halftien, kwam het beloofde gebak mee. Het late tijdstip had overigens geen enkele invloed op de smaak van al dat lekkers. En terwijl we zitten en praten en koffie drinken is daar ineens nog een CX-er, Joost. Zodoende zijn we met 12 man. Er werd nagepraat over het geweldige SJK, de motorlogboeken gingen nogmaals rond, er werd gesproken over grootse CX-rijdende plannen, over aankopen en over.........
... praten en koffie drinken ...
Het was zo tegen tien uur dat ik eens op mijn horloge keek hoe laat het eigenlijk was. En het was hoog tijd om op te stappen. Michael en Jos namen de rekening van alles op zich, waarvoor ze bedankt werden, Henk vond dat alle foto's toegevoegd moesten worden aan de stamtafelmap op de site, enzovoorts, enzovoorts. Het was een hele drukte, zo ineens. Binnen tien minuten stond iedereen weer buiten, en werden de eerste motoren gestart. De CX van Stefan wilde nu uit zichzelf starten, zoals een brave CX betaamd. Er werd afscheid genomen van iedereen, en ik manoevreerde de "Rode Rakker" tussen auto's en motoren door, naar de weg. Jos, JiMi en ook Michael stonden klaar, en Theo kwam aanrijden. Okay, dacht ik, ik heb de boel compleet. Een kort “toet” en weg waren we. Maar al na de rotonde zag ik het: er klopt iets niet. Het komt wel eens voor dat de achterste motor of motoren verstopt zitten achter de motoren die in het midden rijden, maar zorgvuldig tellend in de spiegel kwam ik toch niet verder als twee koplampen. Waar waren Theo en Michael? Het duurde even, terwijl wij gedrieën zachtjes verder reden, maar daar kwamen al lichten door de bocht heen. Ik zag het niet helemaal goed, maar een signaal van JiMi gaf aan dat het wel weer kon. Maar verdraait, toen ik bij het busstation de rotonde nam was ik de tel weer kwijt. Reden er nu 4 of 5 motoren achter me? Onder het motto, beter een te veel als eentje te weinig reed ik verder, maar het zat me toch dwars. Steeds in de spiegel loerend en tellend kwam ik tot de conclusie dat er eentje meer was als op de heenweg. Maar wie dan? Harskamp, richting Wekerom, en voor Wekerom nog even een mini-auto, een brommobiel inhalen. Dan het dorp, en nog een kilometer verder ging de weg door het bos. Daar hadden Michael en ik, in 2009 terugkomend van een stamtafel-avond, ooit een aantal edel-herten zien oversteken, statige schaduwen tegen het licht van een tegemoet komende auto. Sindsdien reed ik daar in de avond altijd wat voorzichtiger, en wat meer naar het midden van de weg toe. Helaas, ook deze avond geen overstekend groot wild. Wel veilig natuurlijk, maar het was toen best mooi om te zien. Vlak voor Ede gingen JiMi, Jos en Michael naar rechts, Theo, de onbekende motorrijder en ik rechtdoor. Tenslotte ging Theo rechtdoor, waar ik rechtsaf ging, en de extra motorrijder ging achter me aan. Pas bij het laatste verkeerslicht stond hij naast me, en ja hoor, dat moest Joost zijn, die overigens nog wel een flink eindje te gaan had. Ik was bijna thuis, en een paar minuten later draaide ik de CX de oprit op. Parkeren op zijn eigen plekje, en dat was dat.

Terug naar de Motorpagina