De Veluwe testrit |
|
Voor de geplande rit over de Veluwe op 10 september moet
de tocht wel nog even proef gereden worden. En dan het
liefst met de betreffende begeleiders erbij. Er werd
een dag geprikt, maar helaas was Frans niet bij machte
op die dag ook mee te rijden. Theo en Erik wel, dus Frans
die zou dan met de tweede en laatste keer 'voorrijden'
mee moeten, als ik de route, een dag of twee voor de
echte datum, nog snel even in ogenschouw ga nemen.
Je weet maar nooit of er een gemeente niet juist op die
dag de weg opengooid of afsluit, daarbij onze hele
planning in het honderd sturend.
Erik arriveerde als eerste, met zijn nieuwste aanwinst, een CX500E. Terwijl we aan de koffie zaten kwam Theo ook al. Zowel Erik als ik hadden een TomTom op de motor, en Theo kreeg mijn oude TomTom, die meegeweest was naar Frankrijk. Aldus uitgerust waren we klaar voor het proefrijden van de Veluwe-rit. | |
 ... proefrijden van de Veluwe-rit ... | |
|
Het begin was, natuurlijk, bij tankstation "de Haan".
Daar merkte ik al direct het eerste probleempje, met het
allereerste routepunt, want het gekozen routepunt lag net vijf
of tien meter links van ons, terwijl we toch echt naar rechts
moesten afslaan. Maar daar was deze proefrit rit ook voor bedoeld.
In Wekerom bleek de ene TomTom de ander niet te zijn, en werd door mij
een andere route gevolgd als de TomTom van Erik en Theo aangaf. Maar
tot aan Bud's geen grote problemen, en daar was de eerste langere pauze
in de route voorzien.
| |
|
Een heerlijke uitsmijter verder werd er weer opgestapt voor het tweede
gedeelte, ditmaal met een rit langs Kootwijk. En daarna bleek dat
Tyre heel erg nauwkeurig je route plandt, want ik werd door de
TomTom-Rider de parallel weg van de N310 opgestuurd, en even later pas de
N310 zelf, wat een paar lastige verplaatsingen opleverde.
Weer een puntje om te verbeteren.
Langs Harskamp, Hoenderloo en de Woeste Hoeve ging het via Loenen en Eerbeek naar Dieren, tot we tenslotte de Posbank opreden. Koepel "de Kaap" was open, maar toch werd er bij het paviljoen "De Posbank" gestopt. | |
 ... bij het paviljoen 'de Posbank' ... | |
|
Nadat de innerlijke mens was bijgewerkt begonnen we aan het laatste
stukje, terug naar Ede, naar "de Haan". Maar mijn TomTom gaf wel
aan dat ik iets heel erg fouts deed, totdat ik erachter kwam dat
het vertrek route-punt bij "Koepel de Kaap" lag, en die hadden
we natuurlijk al lang gehad. Een paar plotseling opduikende haarspeldbochten
verder waren we al weer in Roosendaal. Dan naar Schaarsbergen, en over de
Ginkelse Heide terug naar Ede. Bij "de Haan" eindigde de rit. Voor
de evaluatie, een ander woord voor gewoon een beetje napraten, werd naar mijn huis gereden,
alwaar we met een kop koffie erbij de nog even bespraken wat er fout,
goed en geweldig was geweest. Een paar kleine puntjes aanpassen, en dan
is de Veluwe-rit 2011 goedgekeurd voor gebruik, was de conclusie.
Toen Theo en Erik weer opstapten had ik in elk geval het gevoel dat
de door mij uitgestippelde route helemaal niet onaardig was, zelfs niet
voor Veluwe-bewoners.
| |
| Nog één keertje proefrijden, en dan eens kijken wat de CX-ers er op 10 september van vinden......... | |
|
| |
|
Op zondag 28-08-2011 werd er voor de tweede keer een Veluwe-proefrit
gedaan. Deze keer samen met Frans, die er de eerste keer neit bij kon zijn.
Frans kwam op zijn mooie rode BMW K75, ik reed, zoals gebruikelijk, op
de "Rode Rakker". Eerst maar even tanken, en dan staan we ook direct
goed voor het vertrek. Maar de BMW had last van een los zijschildje,
en dat moest eerst even vastgeplakt worden met een stuk tape, voordat
we konden vertrekken.
Na deze noodzakelijke reparatie gingen we op pad, weer achter de TomTom aan, waar nu de routepunten opnieuw waren ingezet. Hoewel de lucht er dreigend uitzag, kregen we pas bij de eerste stop, Bud's, echt regen. Maar toen zaten we al binnen aan de uitsmijter. Toen we weer op weg gingen regende het ook wel wat, maar pas bij Harskamp kregen we een stevige bui te verwerken. Even overleg: doorgaan of....? Het werd doorgaan, en zo reden we verder, meestal door een miezerregen, soms door een klein buitje, en soms was het ook gewoon helemaal droog. Het tweede deel van de rit zou eindigen bij paviljoen "de Posbank", maar het was daar zo allemachtig druk, dat ik dacht: doorrijden. Frans was het daarmee eens, en zo begonnen we aan het laatste stuk. Bij de haarspeldbocht waarschuwde ik even, en daarna had ik al mijn aandacht nodig, om schakelend en oplettend, de bochten te nemen. Het hielp niet echt dat de auto's voor me plotseling gingen afremmen, en heel erg langzaam gingen rijden. Het zijn maar twee kleine bochtjes, maar als motorrijder moet je wel flink opletten. Voorbij Velp zag ik het al: donkere wolken aan de horizon. Daar kon best een stevig buitje inzitten. Bij Schaarsbergen begon het zachtjes te regenen, en eenmaal Schaarsbergen voorbij brak de hemel compleet open. Binnen de kortste keren was de auto voor me amper zichtbaar, stroomde het water overvloedig over het vizier van de helm, en over het scherm van de kuip. Ik wist precies waar mijn regenpak was: thuis, in de tanktas, netje opgeborgen. Maar daar had ik nu niets aan. Er was maar één lichtpuntje in de zaak: eindelijk zou ik erachter komen of het verleggen van de carburateur slangetjes het gewenste effect zou hebben. En ja hoor, het ploffen en klappen wat sinds een paar maanden tijdens regenbuien optrad, deed zich niet meer voor. Wat mij betreft mocht de regen nu wel weer ophouden. Ach, het hield niet helemaal op, maar verminderde wel. De laatste kilometers over de Ginkelse heide waren redelijk droog, en de paar grote plassen met water in Ede spoelden alle vuil wat nog aan de motor plakte er grondig af. Ondanks de nattigheid was de route ook deze keer zonder problemn afgelegd. Over twee weken is de Veluwe rit......... | |
|
|
Terug naar de Motorpagina