Winterrijden 2011-2012 |
Na het veteranentreffen in Woerden is het lange tijd rustig op het gebied van CX rijden.
Slechts een enkele lange rit is de moeite waard om genoemd te worden, maar de proefrit
voor de 2012 versie van de Veluwe-rit wordt, voordat deze in het logboek kan worden
opgenoemen, overschaduwd door andere gebeurtenissen.
Persoonlijk omstandigheden nemen geruime tijd mijn aandacht in beslag. Het weer, regenachtig en winderig, zit ook niet alle dagen mee om met de motor te rijden, en ik heb, eerlijk gezegd, wel wat anders aan mijn hoofd dan het bijhouden van een motorlogboek. | |
Toch: de stamtafel in November wordt per CX bezocht, en daar verbazen we ons er over
dat het weer zich zo lang redelijk tot goed houdt, zeker wat betreft de temperatuur.
Ik ga ervan uit dat ik met een week toch echt de "Rode Rakker" in de winterstalling
moet zetten, maar het blijft ongekend zacht gedurende heel december. Ook januari
kent geen sneeuw, dus ook geen pekelende strooiwagens, dus blijf ik, zolang
het kan, gewoon doorrijden. Naar het werk, naar een kennisje in Geldermalsen,
en af en toe een ritje voor het plezier.
| |
De CX houdt zich uitstekend. De olie en het filter zijn nog niet aan vervanging toe, en
wat let me om nu eens naar Veenendaal te rijden voor een boodschap daar. Dan
merk ik toch iets op, als ik achteruit een parkeerplekje in rij voor
een grote winkelruit: het rechter-achter knipperlicht werkt niet meer, en dat
is niet fijn. Terug naar Ede, want ik ben ook vergeten om de bandenspanning
bij te werken, en dan kan ik meteen bij "De Haan" ook een lampje halen,
mocht dat defect zijn.
| |
Maar bij mijn favoriete tankstation ziet het lampje er goed uit, en een test met
het lampje van de links-achter knipper laat zien dat -a- het lampje goed is,
en -b- het goede lampje van links het in rechts ook niet doet. Wat nu?
Simpel, het zadel eraf. Dan het contact aan en.... er gebeurt niets. Niet
zomaar een beetje niets, nee helemaal niets. Geen vrijstand, geen oliedruk,
geen licht. Niets.
| |
Ik ben in elk geval blij dat ik dit niet ergens langs de weg, op een koude en
regenachtige avond heb, maar dat ik bij "De Haan" sta, het tankstation van Michael.
Wat kan het zijn? Een dergelijk algemene uitval kan eigenlijk maar één ding
als oorzaak hebben, en dat heb ik al eens eerder meegemaakt, in Frankrijk,
in St.Florentin. Een roemloos, maar avontuurlijk afslepen naar Auxerre was
het gevolg, om daar te constateren dat de oude "Bah'kup" een defecte zekering
had. Hij leek goed, maar was dat toch niet.
| |
Met die gedachtte in het achterhoofd bekijk ik, voor zover mogelijk in de invallende schemering,
de zekering, en de zekeringhouder. Niets te zien,
dus ik druk de beugeltjes van de zekeringhouder wat aan, neem me voor om alles
thuis schoon te maken, en zet alles weer in elkaar. En dan is er weer licht, vrijstand indicatie
en een olie waarschuwings lampje. Mooi. En dat achter-knipperlicht dan. Stekkertjes
worden losgehaald, wat schoongeveegd en weer in elkaar gestoken. Dat is
voldoende, want ook het knipperlicht rechts achter knippert weer.
| |
De volgende dag is het Stamtafel-dag. Ruim voor vertrek kijk ik de zekering-houder
nog even na. En dan valt me iets op, wat ik in het vage licht van de vorige
dag niet gezien had. Is dit wel een 20amp zekering? Het lijkt er niet op, en
als ik het buisje nauwkeurig wil bekijken trek ik pardoes één van de vertinde uiteinden van het glas los.
Het blijkt dat er een 10Amp. zekering op de plaats van de 20Amp. hoofdzekering zit.
Die heeft het al die tijd, sinds maart 2010, volgehouden. Toch een hele
prestatie. Maar nu gaat er wel weer een andere zekering in. Ik kan geen 20Amp
vinden, dus wordt er een 25Amp. ingezet. Dat werkt ook. Alles schoonmaken,
dichtdoen, en de zijkap er weer op. Klaar voor de Stamtafel Veluwe.
| |
... van het glas los ... | |
Stamtafel Veluwe, eind januari wordt dus weer per motor bezocht. Maar dan is
het ook bijna over. Een paar dagen later is er sneeuw, en de temperatuur daalt
tot ver onder het vriespunt. De "Rakker" staat geduldig te wachtten, onder
zijn besneeuwde hoes, tot het einde van de winter. Nu nog binnenzetten is ook
weer zo wat. Als de kuip nou door de schuurdeur zou passen, ja, dan.....
Maar het past niet, en als de vooruitzichten een beetje kloppen kan er over
drie-vier weken al weer opgestapt worden.
Dus even wachtten, en dan gaan we weer op weg, misschien wel helemaal tot Santiago......... | |
... onder zijn besneeuwde hoes ... | |
|