Terug naar de Motor-pagina

Repareren of toch niet .....

Langzaam aan werd het tijd om eens wat te gaan sleutelen. Niet aan de "Rode Rakker", want die is in een goede conditie, maar aan die "Zwarte Zwerver", die al geruime tijd staat te wachten op een nieuwe waterpomp keerring en dergelijken. Het weer zit eindelijk eens mee, en hoewel het best wel koud is, valt het toch wel mee, merk ik, wanneer ik achter het huis, een beetje beschut door de schutting, de motorhoes van het geval afhaal.

En wat doet een mens in zo'n geval? Natuurlijk, eerst gaat er gekeken worden of het geheel nog start. Een heel klein pufje van de remmenreiniger onder het zadel, en dan proberen... Het helpt natuurlijk dat de accu de hele tijd aan de lader heeft gestaan. Benzinekraan open, en een druk op de knop. Binnen een paar tellen draait de CX als vanouds. Geen startproblemen, maar ja, het is ook een CX.

Even laten doordraaien, en even warm laten worden. Maar dan gaat het contact weer op 'OFF' en gaat de motor uit. Fijn dat 'ie het doet, maar daarvoor was ik niet gekomen.

Als de waterpomp keerring vervangen moet worden, dan moet het blok eruit. Punt. Dus begin ik met het verwijderen van de kuip, lowers, kuipdeel, en wat los spul. Het zadel wordt weggehaald, en de tank gaat eraf en wordt opzij neergelegd. Het schiet al aardig op. Het volgende stuk wat los moet, dat is de uitlaat. En daar zie ik toch wel tegenop. Bij het vervangen van de cilinderkop aan de rechterkant, een flink aantal maanden geleden, had ik al gemerkt dat de uitlaten erg, ja heel erg vastgeroest waren. De rechterbocht had ik, met effectief geweld, los kunnen krijgen. Maar de linker, die had ik nog nooit los hoeven maken. En ik vermoedde dat dat nog wel een flinke klus zou worden.

De rechterbocht liet zich gewillig loshalen, helemaal geen probleem. Maar zo gemakkelijk als rechts ging, zo moeilijk bleek links te gaan. Uiteindelijk werd de balanspot, met de daar aan vast geroeste uitlaatbocht, als één stuk onder de motor weggehaald, nadat de dempers ook waren weggenomen. Later maar eens kijken of het onverbrekelijke ook werkelijk onverbrekelijk was. Maar die dempers, die gaven nadat ze verwijderd waren zicht op een ander probleem. De beide ophang oren van de dempers, en van de passagier stepjes, waren al flink verroest. Zo had ik niet alleen het probleem van de waterpomp, maar nu ook van de roestplekken.

Eerst nu het blok onder die motor uit. Het Flondje, wat jaren tevoren zo goed dienst had gedaan bij de stator wissel van de “Rode Rakker” werd onder het blok geschoven. En wat moest er los, en wat kon blijven zitten. De inlaatrubbers werden van de cilinderkoppen losgehaald, draadjes losgemaakt, bougie-kappen losgemaakt en de cardan-borging verwijderd. De bevestigingsbouten werden stuk voor stuk losgemaakt, maar nog niet weggehaald. Nu was het zaak om eerst goed te kijken of ik wat vergeten was.

Zo te zien niet. Dus werd het Flondje op de juiste hoogte gedraaid, zodat het gewicht van het blok er op rustte, en toen konden de bouten van de motorophanging los genomen worden. Met een zachte ruk schoof ik het Flondje, met blok en al, naar voren. Zo, dat was los.

En toen zag ik dat ene boutje wat ik toch nog vergeten was, het boutje van de toerenteller kabel. Losmaken bij de teller, of op het blok? Op het blok is ook mogelijk, en meestal het eenvoudigste. Maar deze keer dus niet, wat het hoort een boutje M6x22 te zijn, maar de kop van het boutje zag er heel anders uit. Het lukte, met enige moeite, om het gekke boutje los te krijgen. Het leek wel een M5 te zijn. Dat zou best kunnen, want we zaten wel meer boutjes en moeren en ringen op deze motor die er vanuit de fabriek helemaal nooit op gezet waren.

En zo stond het blok dus naast de motor. En nu eens kijken naar die ophangoren van de uitlaat. Nee, daar werd ik niet vrolijk van, dat was wel duidelijk. Weer een tegenslag, de zoveelste bij deze motor. Het lijkt wel of het gewoon niet mag.......

... stond het blok dus naast de motor ...

Een avondje diep nadenken volgde. Het zat me gewoon tegen met deze CX. Amper had ik uitdaging zus opgelost, of uitdaging volgende stond al weer klaar. En lassen, nee, dat was aan mij nog niet toevertrouwd. Ruimte, tijd, kennis en materiaal, te veel dingen om het eventjes op te lossen. Maar ik kon natuurlijk altijd die onschatbare vraagbaak van verzamelde kennis gaan raadplegen, ook wel het CX-forum geheten. Misschien hebben die wat te vertellen, je weet maar nooit.

Dus werd er een berichtje geplaatst op het forum, met als inhoud : help !! wat moet ik hiermee. Het forum reageert meestal razendsnel, met oplossing zus, of mogelijkheid zo. Ik besloot om eventjes te meeste reactie af te wachten, en dan eens een besluit te nemen. Maar misschien was er nog een andere mogelijkheid.

Op het forum had iemand een CX aangeboden, niet lopend, en zonder papieren. Er waren wat reacties op geweest, maar uiteindelijk was er geen 'verkocht' bericht gekomen. Toch was er wel iemand die een CX zocht. Zou hij nog steeds zoekende zijn, vroeg ik me af. Een mailtje ging naar Paul toe met de vraag: zoek je nog steeds naar een CX?

Zo had ik dus twee mogelijkheden, zoals zo vaak. Zo heb je niets, zo kun je kiezen. Maar ondanks de goede adviezen, en de aanbiedingen van hulp tot een compleet hard en goed frame, koos ik er voor om de CX aan Paul te verkopen. We werden het vrij snel eens over de prijs, en hij hoefde niet eens de Polaris en het Krauser rek met de koffers erbij te hebben. Nou ja, daar was de prijs dan ook weer naar.

Een paar dagen later werd het blok op een middagje weer onder het frame gehangen. Starten, nee, dat ging nog niet, want alle olie en het koelwater was, toen ik zelf nog het voornemen had om het achterdeksel te verwijderen, al afgetapt. En olie uit een opvangvaatje terug gieten in een blok, dat leek me niet de juiste handelswijze. Je weet nooit wat er voor troep meekomt, uit zo'n opvangvaatje.......

... het blok er weer onder gehangen ...

Het zou nog een paar dagen duren, voordat Paul vervoer geregeld had. Maar die dagen kunnen er ook nog wel bij....

Terug naar de Motorpagina