cx onderdelendag 2016

Schroefjes, moeren en nog veel meer

Heb je een boutje voor je CX of GL nodig? Kom dan naar de onderdelen dag van de CX club in Veghel. Of zoek je nog naar een knipperlicht of misschien zelfs een startmotor, helemaal compleet? Ook dat is te vinden in Veghel op de onderdelendag. Zoek je niets van dat alles? Wel, kom dan langs voor de gezelligheid!
Het was niet omdat ik onderdelen nodig had, dat ik naar de onderdelendag van de Dutch CX500 V-twin club ging, nee. Het is er ook erg gezellig en aangezien de thuissituatie het toeliet, stapte ik op die mooie, maar nog steeds erg frisse zondagochtend van 10 April op de motor, om te gaan kijken in Veghel, waar op het terrein van Abemec diverse CX-ers en anderen samen zouden komen om reserve- of nieuwe onderdelen te gaan verhandelen, om te kopen en te verkopen, of gewoon om elkaar weer eens te zien na de winter. Bovendien wilde ik ook mijn CX laten zien, met de nieuwe uitlaatjes. En speciaal voor deze gelegenheid had ik de vorige dag een heel klein beetje gepoetst, aan het achterwiel, en het meeste vuil van de velg verwijderd. Het was een goed begin, maar och mens, wat is er nog een hoop op te poetsen aan zo'n machien......
... een heel klein beetje gepoetst ...
Technisch was het wel wat beter met de CX. Nieuwe olie, en een nieuw olie filter, samen met een nieuw luchtfilter moesten er voor zorgen dat de motor er het eerste jaar weer tegen kon. De banden waren netjes op spanning gebracht en de lekkages waren niet meer geconstateerd, en ik had er alle soorten van vertrouwen in. De TomTom werd met de juiste koers geprogrammeerd, hoewel ik het ook zonder waarschijnlijk wel zou redden, en het dikke pak ging aan, de helm op, handschoenen aan en gaan met die banaa... euh... motor.
Maar nog geen tweehonderd meter van huis merkte ik dat ik wat vergeten was. Want het was mijn bedoeling om rustig over de snelweg te gaan, via de A12 en A50. Maar dan zijn oordopjes eigenlijk wel verplicht. Dus werd er, vlak voordat ik de snelweg opging, toch eventjes aan de kant van de weg stilgestaan, en werden de oorplugjes ingedaan. Zo. Nu was ik klaar voor de reis naar Veghel. Ik stapte weer op, en reed de A12 op.
Ik had al eerder gemerkt dat de CX een heel ander geluid maakte, of beter gezegd, een heel minder geluid maakte met dit bijna geheel nieuwe uitlaatsysteem. En ook nu was het een stuk stiller dan ik verwacht had. Vaak rij ik gedeeltelijk 'op het geluid' maar dat ging nu even niet meer, omdat het geluid zo heel erg veranderd was. Nou ja, dan maar iets beter op de teller letten, en op de digitale teller van de TomTom. Een snelheid van 100 km/u was mooi, maar 110km/u ging ook makkelijk en als ik niet even oplette reed ik al 115 km/u. Het ging best wel lekker zo.
Vlak voor de brug over de Waal werd ik weer eens keertje door een motor ingehaald. En verhip, dat was een CX500 custom. Maar ik kende de motor niet, en de rug van de bestuurder kwam me ook al niet bekend voor. Maar een CX, die zou vast wel naar Veghel gaan. Over de brug was het nog even 120, maar al snel daarna was de maximum snelheid 130km/u. Toch eens even kijken hoe dat gaat.
Nou dat ging hard, en het ging goed, en toen ik eventjes niet oplette ging het zelfs over de 130km/u heen en zag ik 134km/u op het scherm van de TomTom staan. De naald van de CX teller stond daar al ruim overheen. Toch maar eventjes wat minder gas geven, en ietsjes kalmer aan doen, want ook al gaat het best lekker, 125km/u is ook al een snelheid waarmee je heel vlot van A naar B komt.
De CX rijder schoof op een gegeven ogenblik de weg af, naar een tankstation. Ook goed, dacht ik, als hij naar Veghel gaat dan zie ik hem vast nog wel een keertje, en anders, nou ja, niet dus. Ongeveer een half uurtje later stond Veghel op de blauwe borden aangegeven. De juiste afrit werd gevonden, en weer een paar minuten later stond ik op het terrein van Abemec. Het was er nog erg rustig, en ik besloot om de CX op het parkeerterrein aan de zijkant neer te zetten, zodat iedereen die aan kwam rijden duidelijk kon zien dat de CX club hier de onderdelendag aan het houden was.
Een aantal mensen had de CX-koopwaar al uitgestald, en het was duidelijk dat er weer van alles te koop was. Waar bij de ene verkoper de restanten van de ombouw lagen, bij een ander was de halve schuur leeg getrokken en meegenomen. Hier was alleen voor een 'E' model te vinden, maar bij de buurman lagen alleen onderdelen voor een zAB uitgestald. Voor elk wat wils.
... van alles te koop ...	... de halve schuur ...
Mijn eerste aankoop was bij Marco, een handig stelhulpje voor de kleppen. En eigenlijk dacht ik dat het daarmee wel zou ophouden, ik had immers niets nodig. Maar MAST had nog twee uitlaat kransen voor me, en Arnold had een slot en tankdeksel wat me een tijdje geleden al was toegezegd. En bij Werner wist ik de hand te leggen op twee goed uitziende uitlaat klemmen, ter vervanging van de zeer roestige exemplaren die de mooie uitlaatjes van de Rode Rakker vasthielden. Hoezo, niets nodig......
Terwijl ik al die aankopen voorlopig even opborg ik de kuip van mijn CX, die ondertussen gezelschap had gekregen van een hoop andere motoren, werd ik aangesproken. "Ze zeggen dat jij veel van de CX weet....."" Nou weet ik wel het een en ander, maar problemen met gas en zo, daar ben ik maar erg matig in. Dus ik verwees de vragensteller door naar Marco, die juist van die zaken goed op de hoogte is. Wel hoorde ik dat er geen luchtfilter voor de carburateurs zat, omdat het blok op een proefstand stond. En ik weet uit ervaring dat dat ook wel eens voor problemen kan zorgen. Dus terwijl we op Marco stonden te wachten, die even druk bezig was met een andere klant, vertelde ik dat verhaal. Marco had ook een paar mogelijke oplossingen voor het probleem, dus de vragensteller had nu in plaats van te weinig te veel antwoorden om uit te kiezen. Maar ach, zo blijf je bezig met je CX.
... gezelschap van een hoop andere motoren ...
Zo liep ik wat rond te kijken, want je weet maar nooit of er iemand toevallig iets heeft wat ik wel wil hebben. En kijk daar eens, een kofferbak vol met remschijven. En ik weet dat het Grote Boek van Peters zegt dat de minimale dikte van een schijf 6 mm mag zijn, en ik weet dat die schijven van de Rode Rakker er ver onder zitten. Zouden daar schijfjes voor mij tussen zitten?
Inderdaad waren er twee schijven die een stuk dikker leken dan de schijven van mijn eigenste CX-je. Een schuifmaat werd geleend, en het grote meten begon. Ja, de ene schijf van mijn CX was 4,7 mm dik, de andere kwam niet verder dan 4,6 mm. Peters raadde aan te vervangen. De schijf die ik had zien liggen werd ook opgemeten, en die had een dikte van bijna zes mm. Aanschaffen dan maar? Ergens voelde het niet helemaal goed, dus werd Frans erbij gehaald, die wel vaker aan CX en andere motoren sleutelt. Het bleek dat de schijven met een dikte van 6mm helemaal niet voor een CX500(zAB) bedoeld waren, maar voor een CX500c. Dus kon ik beter andere schijven kopen. Uiteindelijk kocht ik een goede set met een dikte van 4,8 mm. Dat was in elk geval beter dan 4,6.
Maar waar had ik die schijven voor nodig, vroeg Frans. Dus ik vertelde van het Boek van Peters, en de maat die daar in stond. En toen bleek maar eens te meer dat een mens niet alles moet geloven wat er gedrukt staat. Want de dikte van een schijf van een CX500 met dubbele schijfrem vóór begint bij 5 mm en pas bij 4 mm moeten de schijven vervangen worden. En kijk, zei Frans, de minimale maat staat op de schijven vermeld. En ja, daar stond duidelijk 4mm, evenals op de schijven van mijn 'Rode Rakker'. Al tien jaar rij ik CX, en ik heb remschijven en voorwiel al vaak in mijn handen gehad, maar dat had ik nog nooit gezien. Een mens is nooit te oud om te leren, blijkt maar weer.
Ik heb dit allemaal later nagezocht. In de verschillende boeken staan verschillende maten. Haynes uit 1979, en Peters uit 1979, de laatste een vertaling van de eerste, zeggen beide 6 mm, maar Honda en Peters uit 1986 hebben het over 4 mm. Vandaar mijn verwarring, en mijn zorgen over de dikte van de remschijven.
De Honda Dutch CX V-Twin club zorgt op de onderdelendag voor een kleine 'snack' tussen door. Want hoewel koffie en thee gratis beschikbaar is, is er geen lunch of zo geregeld, dat is iets wat de bezoekers zelf dienen mee te nemen. Maar een klein en vooral warm hapje gaat er altijd wel in. En deze keer had men er voor gekozen om pizza's te maken, waarvan de puntjes gretig aftrek vonden.
Na de pizza's werd het tijd om de verloting te beginnen. Wie nog geen lootje had gekocht kon dat alsnog doen, voor de prijs hoefde men het niet te laten, en de prijzen die uit de verloting kwamen waren weer de moeite waard. Bij de verloting werd Coen professioneel geassisteerd door Marco's oudste dochter Anouska, die feilloos de ene na de andere prijs bij iemand anders als mijzelf wist af te leveren. Meestal tot mijn opluchting, zoals bij een barbecue schort, maar vaak ook met een gevoel van 'jammer hoor', bij bijvoorbeeld een stuk gereedschap of een CX-club item.
... professioneel geassisteerd ...
Na de verloting gingen de verkoop en de gezelligheid nog even door. De meesten hadden hun aankopen al gedaan, maar lang niet iedereen was al klaar met het zoeken en nakijken van de grote voorraad uitgestalde artikelen.
... de verkoop ...
Maar soms komt er ineens een onverwacht probleem om de hoek kijken. Want wat moet je doen als je een nette Silverwing hebt, met een originele, maar wel kleine topkoffer, en er wordt een kofferrekje te koop aangeboden voor een grotere GiVikoffer. Dat was het probleem waar Coen ineens mee zat. Kopen? Of toch niet? Origineel houden, of toch gaan voor de meer praktische kant van de grotere topkoffer? Keuzes........
Maar aan alle goede dingen komt een einde, en het werd stiller en stiller op het verkoopterrein. Ook voor mij werd het langzaamaan tijd om eens naar huis te gaan. Van iedereen werd afscheid genomen, en tot een volgende keer weer, in Vechta, of op SJK, of bij een toertocht ergens in Nederland. Het pak ging aan, de oordopjes in, en de CX werd gestart. Ik koos dezelfde route als in de morgen, over de A50, maar bij Oosterbeek werd toch de binnendoor weg genomen. In tijd maakte het hooguit een minuutje uit, in afstand was het korter, en het reed heerlijk rustig, die laatste kilometers naar Ede toe.
De opbrengst van deze dag: een set knipperlichten, twee klemmen voor de uitlaat, twee uitlaatkransen, een klepstelhulpje, een contactslot met tankdeksel en als extra een set remschijven ..... die ik dus niet nodig had.
En ik had echt niets nodig, dacht ik.......

Terug naar de Motorpagina