kabel_olie_filters

Over de koppelingskabel, olie en filters

Er kan weer gewoon gereden worden met de CX, en mijn “Rode Rakker” en ik maken dan ook veel ritjes, al is het alleen maar naar het werk en terug. Het enige wat me een beetje stoort is de afbladderende zwarte verf aan de binnenzijde van de kuip. Vorig jaar had ik een restje zwart in een spuitbus over, en dat ging hup, zonder veel na te denken, op de binnenzijde van de kuip. Het zag er mooi uit, tot de eerste echte wasbeurt, een tijdje later. En een tweede wasbeurt aan het begin van dit jaar maakte het nog erger. De verf bladderde er bijna net zo snel af als dat 'ie er op gespoten was, lelijke kale plekken achterlatend. Zodra ik tijd, ruimte en er voldoende zin in had moest daar maar iets aan gebeuren.
Negen april was een heel erg mooie dag, en omdat ik op de zevende april een probleempje dacht te hebben met de koppelingskabel ging de kuip eraf, om die kabel beter te bekijken. Het probleem met de koppeling leek inderdaad een gevolg te zijn van een droge en oude koppelingskabel, en niet van een stel versleten koppelingsplaten.
En er was ook nog een wat langer om aandacht vragend geval van olie en olie filter verwisselen. En er lag een luchtfilter wat ook rond deze tijd vervangen moest worden. Het was een aardig lijstje aan het worden, maar goed, de zon scheen, de temperatuur was prima, dus waarom niet ….....
De kuip werd losgehaald en opzij gelegd, op een oude tuinbank. Met een schuurpapiertje werden de losse stukjes verf verwijderd, en daarna was het de beurt aan een kwast met witte grondverf, speciaal voor kunststof en plasticachtigen. Ik besloot om alleen de binnenzijde van de kuip te doen, en de buitenkant, die er nog redelijk uitzag, voor een andere keer te bewaren. Het was wel goed te zien waar er gekwast was, over het zwart heen. En toen moest het drogen, volgens de aanwijzingen op het blik ruim 18 uren.....
Terwijl de gegrondverfde kuip lag te drogen werd het tijd voor een volgende klus. Niet alleen moest de koppelingskabel vervangen worden, nee, ook het olie filter en het luchtfilter waren aan vervanging toe. Het luchtfilter was geen probleem. Zadel los, deksel losdraaien en oude filter eruit, en het nieuwe filter, netjes voorzien van de datum, erin. Deksel dicht, zadel weer vast, en dat was dat.
... oude filter, nieuwe filter ...	... netjes voorzien van de datum ...
Het olie filter was een iets lastiger verhaal. Eerst moest ik een emmertje en een opvangbak regelen, en controleren of ik wel voldoende nieuwe, verse, olie had om de “Rode Rakker”weer te voorzien van de juiste smering. Er gaat ongeveer 2,5 liter in het carter, en ik had nog drie nieuwe bussen met een liter olie staan, dus dat was geen probleem. Maar het is beter als de oude olie een beetje op temperatuur is, niet echt heet, maar wel wat warmer dan de gewone omgevingstemperatuur. Nou, dan eerst maar de koppelingskabel vervangen, vervolgens daarmee een testritje maken, en tot slot de olie aftappen.
De nieuwe kabel werd gepakt, en de oude kabel werd met enige moeite van de motor afgehaald. Het scheelde natuurlijk dat de kuip er niet opzat. Het is wel mogelijk om met een kuip met beenstukken de kabel te plaatsen, maar echt makkelijk is het niet. Zonder kuip ging het een stuk makkelijker. Toen de oude kabel los was was het verschil duidelijk te merken. Waar ik de nieuwe kabel met één vinger omhoog kon duwen, moest ik bij de oude kabel een tang gebruiken en sjorren en trekken om er beweging in te krijgen. Het was duidelijk een gevalletje van: oud en aan vervanging toe.
Daar had ik dan ook een nieuwe kabel voor. De eenvoudigste manier is om de kabel vanaf onderen naar boven te steken, precies achter het frame van de kuip langs, en daarna met een bocht via de koplamp naar de koppelingshandel. En dan is het ook handig om eerst het onderste tonnetje van de kabel in te haken, en daarna pas de bovenste. Eigenlijk ook een klusje van niks, het wisselen van een koppelingskabel.
Na wat afstellen en proberen moest er een testrondje gereden worden. Zonder kuip, want die lag nog ijverig droog te worden. Dus ook zonder koplamp en zonder knipperlichten. Nou hoefde dat rondje ook niet al te ver te gaan, gewoon even het blok om, en dan nog even een rondje. De koppeling ging zo verschrikkelijk mooi en soepel, eigenlijk jammer dat er geen kuip op de CX zat. Maar ook stond er nog een klusje op me te wachten, nu de motor warm gedraaid was.
De CX werd weer op zijn eigenste plekje gezet, en de verzameling gereedschap en emmertjes en dergelijk werd klaar gelegd. Eerst maar eens aftappen, vanuit het grote gat aan de voorzijde. Ik was even bang dat de aftapgat-bout heel erg vast zou zitten, maar het viel gelukkig mee. Met een ruime emmer op de juiste plek werd de bout losgehaald, en een donkere stroom olie liep uit het carter van de CX. Dat was het eerste punt. Het tweede was misschien wel lastiger, het loshalen van het oliefilterhuis. Maar met een goed passende sleutel, en wat kracht op het juiste moment, daarbij de CX tegenhoudend, lukte het allemaal wonderwel. Voorzichtig werd het filterhuis leeggegoten en op een oude doek gelegd. De afdichtring, tussen filterhuis en motorblok zag er vreselijk uit. Ik had geen idee waarom, maar misschien was er vloeibare pakking gebruikt of zoiets. Goed dat ik een nieuwe ring had liggen. Het filter werd weggenomen, en toen miste ik een onderlegring.....
... op een oude doek ...
Kennelijk was er bij een vorige keer filter wisselen iets fout gegaan, want tussen het oliefilter en de aandrukveer zou eigenlijk een tussenring moeten zitten. Maar geen ring, niet vastgekleefd aan het filter, en ook niet aan de veer, en ook, zo bleek later, niet in de afgewerkte olie. Ik besloot, omdat het al ruim twee jaar zo had gezeten, er niet al te veel zorgen over te maken. En ondertussen was er het volgende punt wat mijn aandacht trok, want bijna alle olie was uit het carter gelopen en gedrupt. Wel even blijven nadenken, want bijna had ik het filterhuis zonder een nieuw filter weer teruggeplaatst, en dat is toch echt niet de bedoeling.
De veer en het nieuwe filter gingen in het filterhuis, een nieuw afdichtrubber er omheen, en ook om de bout van het filterhuis kwam een nieuwe afdichtring. Alles was netjes schoon, en werd op de juiste plaats vastgezet. Ook de aftapbout werd niet vergeten. En toen begon het vullen, maar niet nadat ik goed had gecontroleerd of het allemaal wel het juiste type olie was.....
... een nieuw filter ...
Na twee liter werd er wat vaker gecontroleerd op het juiste peil, maar pas na twee-en-een-halve liter en een ietsjes meer was ik tevreden. De peilstok werd vastgedraaid en de motor gestart. Eerst even laten ronddraaien met de 'killswitch' op OFF, dan even wachten, en dan echt starten.
Het klonk als een zonnetje, geen rare geluiden, en, minstens zo belangrijk, ook geen lekkage van olie onder de motor. Omdat de kuip nog een paar behandelingen moest krijgen kon die nog niet op zijn plek teruggezet worden. Dat zou wat zijn voor de komende dagen.
Die avond werd, met de goede weersvooruitzichten in gedachten, de eerste laag van de zwarte verf over de binnenzijde van de Polaris gekwast. Ook deze laag moest wel achttien uur drogen bij een temperatuur van twintig graden. Dat zou het bij lange na niet worden. Misschien zou het de volgende avond wel overschilderbaar zijn, met een tweede laag zwart. Geduld is een schone zaak.......
... de eerste laag ...
Aan het einde van de volgende dag werd de kuip van een tweede laag zwart voorzien. En ook nu moest ik lang wachtten voordat ik verder kon. De vorige keren was de spuitbus verf na twee uurtjes droog en overschilderbaar, maar het resultaat was er ook naar geweest. Toch, de volgende middag tegen een uur of drie was het tijd om alles weer op de goede plek te hijsen.
Toen de kuip eenmaal weer op de juiste plek gemonteerd was, en alle bouten en moeren van boven en beneden vast zaten, nam ik de kunststof boutjes van het ruitje eens ter hand. Die hadden betere tijden gekend. Maar hoe kom je aan nieuwe kunststof boutjes en moeren M6 in de kleur zwart ? Voorlopig werden de oude boutjes en moeren gebruikt. Dat hield ook, en dan had ik tijd om naar vervangers te gaan zoeken.
Die vervanger boutjes werd nog een heel probleem. Twee dagen lang zoeken, en ik kwam niet verder dan bedrijven die de juiste boutjes hadden, maar in een minimale afname van honderd of zelfs duizend stuks. Het lukte me niet. Maar misschien dat iemand anders wat wist?
Op het forum van de Dutch Honda V-Twin club werd hulp gezocht. En niet veel later bleek dat de boutjes wel besteld konden worden via eBay, waar ik helemaal niet gekeken had. Via een clublid werd de bestelling geplaatst. Het zou even duren, maar ook dat puntje kon binnenkort van mijn lijstje........
Ongeveer tien dagen later, tijdens de stamtafel, werd me een pakketje overhandigd. En het kwam mooi uit dat de daarop volgende dag Koningsdag was, met dus een ruime hoeveelheid vrije tijd om zes boutjes te vervangen.
Veel gereedschap was niet nodig. Een schroevendraaier en een steeksleutel 10 was voldoende. Stuk voor stuk werden de oude boutjes vervangen door nieuwe. Niet alleen zag het er een heel stuk beter uit, het werkte ook nog eens beter, nu de schroefdraad niet over een groot deel slecht was. Het resultaat was er ook naar: keurig nette nylon boutjes om de ruit op z'n plaats te houden. De oude boutjes gingen, met dank voor de vele jaren trouw bewezen dienst hopla in de afvalbak, de oude moertjes echter bleven nog even bewaard. Want het leek me dat de oude moertjes een soort van zelfborgers waren, en dat waren de nieuwe moertjes niet. Als het los mocht lopen, dan zouden de oudere moertjes toch weer geplaatst worden.
... een schroevendraaier en een steeksleutel ...	... oude boutjes, nieuwe boutjes ...
Het rijd een stuk makkelijker als je niet de hele tijd de kuipruit vast moet houden omdat 'ie er bijna afwaait....

Terug naar de Motorpagina