Schoonmaken van de achterrem |
|
De zon scheen, en het was tijd om naar kantoor te gaan. En als er dan toch een
motor achter het huis staat, waarom zou je dan met de auto gaan? Het pak werd
opgezocht, de laarzen aangetrokken en de motor naast het huis gereden. Het
starten had, vanwege een paar weken stilstaan, even wat meer tijd nodig als
anders, maar na een paar keer begon de CX te sputteren, en even later draaide
de motor als gewoonlijk. Niets aan de hand, alles in orde.
| |
|
Nu is het al een tijdje zo, dat de eerste paar keer remmen met de achterrem
een hoop geluid geeft, en het leek er wel op dat de rem domweg vast bleef
staan. Na een paar minuten was het over, maar elke ochtend was hetzelfde
verhaal: remmen, vast. En dat is niet leuk. Deze keer was het wel heel erg. En
dus was het echt wel noodzakelijk om die middag de achterrem eens grondig
schoon te maken. Want het kon niets anders zijn dan stof en vuil binnen in de
trommelrem.
| |
|
Met kunst en vliegwerk, en een paar tegels en plankjes werd de CX die middag
zo neergezet dat het achterwiel net over een randje hing, waarmee een paar
extra centimeters sleutelruimte onder het wiel gecreëerd werd. Want ja, het
achterwiel moet wel los wanneer je aan de achterrem gaat werken. Maar ook
moeten de uitlaten even opzij gelegd worden want die zitten precies voor de
achteras. Maar eerst werd de afstand van de moer op de remstang opgemeten, dan
wist ik tenminste hoever die moer op de stang gedraaid moest worden
| |
|
Het is niet zo'n grote klus, het loshalen van het achterwiel. Alleen de
volgorde is belangrijk, maar ook dat wijst zich vrijwel vanzelf. En zo had ik
na een paar minuten noest sleutelen de achterrem los, en klaar voor de
inspectie. En het was nodig, zag ik meteen, om de hele zaak schoon te maken.
Vuil en stof zaten aan de remschoenen, en in de trommel. De spuitbus met
remmen-reiniger werd gepakt en voorzichtig werden de remschoenen
schoongepoetst. Ook de remankerplaat en de hevel kregen een schoonmaak beurt.
Het koste even wat moeite om de hevel uit de plaat te krijgen, maar ook dat
lukte. En ook die hevel was aan een schoonmaakbeurtje toe. Nadat alles weer in
elkaar gezet was moest er natuurlijk eerst gecontroleerd worden of de hevel
weer soepeltjes ronddraaide.
| |
 ... vuil en stof zaten aan de remschoenen ... |
 ... en in de trommel ... |
|
Vervolgens werd alles weer in elkaar gezet, en toen was het tijd om even na te
denken of ik niet ergens wat vergeten was. Het scheelde al een hele hoop dat
ik niet ergens schroefjes of moeren over had gehouden. Volgens mij zat alles
weer op de juiste plaats. De achteras werd, voldoende ingevet, weer gemonteerd,
en de rem werd afgesteld op dezelfde afstand als ik had opgemeten voordat ik
begon. Zo, klaar.
| |
|
De motor werd van de midden standaard afgewipt en achteruit naar de vaste plek
gereden. En op dat hele korte stukje, achteruitrollend, probeerde ik de
achterrem...... die niet werkte ! Dat was schrikken, want het was dan
weliswaar in de achtertuin, maar als je verwacht dat de motor tot stilstand
komt en er gebeurt niets, dan schrik je toch wel.
| |
|
Het bleek dat de remarm, tussen de remstang en de remhevel net verkeerd
gemonteerd was. Ik had keurig opgeschreven dat de twee puntjes iets
versprongen waren maar vergeten op te schrijven of het puntje op de arm nu
voor of achter het puntje op de hevel gemonteerd moest werden. En als het fout
kan gaan, dan gaat het ook fout. Gelukkig is het mogelijk om de arm los te
halen en opnieuw te monteren zonder dat er een uitlaat los moet, en zonder dat
het achterwiel losgehaald moet worden.
| |
|
Nu leek het of alles werkte. Maar er is uiteindelijk maar één echte test, het
proefritje. De helm werd opgezet, en de motor naar de straat gereden.
Optrekken, remmen. Maar nee, te weinig vertraging. Bijstellen, optrekken etc,
totdat er naar mijn mening voldoende vertraging gemaakt werd bij het remmen
met de achterrem.
| |
|
De volgende dag werd er weer met de motor gereden. Maar vlak voordat ik
wegreed werd de verlichting eventjes gecontroleerd. Koplamp, knippers,
achterlicht, alles in orde. Ook de remlicht schakelaar van de achterrem deed
het goed. Alleen de voorrem schakelaar deed het niet, en dan weer eens wel,
maar meestal toch niet.
| |
|
En die middag werd de schakelaar losgehaald. Ik heb al vaker een schakelaartje
uit elkaar gehaald, dus ik wist hoe het er van binnen uit moest zien. Maar hoe
vaak had ik dat nou al gedaan, vroeg ik me af. Wat zoekwerk door de jaren heen
in mijn motorlogboekjes leerde me dat ik al een keer of vier problemen met de
schakelaar had gehad. Nee, dat begon wat te gek te worden. Bij CMS werd een
nieuwe schakelaar besteld, en een redelijk werkende schakelaar werd tijdelijk
geplaatst.
| |
|
Een paar dagen later kwam het nieuwe schakelaartje binnen. En omdat het toch
mooi weer was werd het direct op de juiste plek gezet. Testen.... en ja
hoor, elke keer als ik de rem in kneep ging het remlicht aan. Weer een
probleem opgelost.
| |
 ... op de juiste plek ... | |
|
Wat is het volgende ?........
| |
|
| |