Een kort bezoek aan Sint Jansklooster |
|
Het is mijn eerste vakantie dag, deze vrijdag de 18de augustus. Maar het is
ook de eerste dag van het club weekend van de Dutch CX V-twin club. En
eigenlijk behoort een mens op de motor naar zo'n CX treffen te gaan, geheel in
stijl. Toch, hoewel de 'Rode Rakker' in een goede conditie is, is de bestuurde
van diezelfde Rakker niet geheel en al op hetzelfde peil. En dus lijkt het mij
verstandiger om deze keer niet met de Honda, maar met de andere Honda te gaan,
een vierwieler Honda. Wat warme kleding en een jas wordt in de auto gemikt,
een klein krukje erbij en iets voor half tien vertrek ik, op weg naar Sint
Jansklooster.
| |
|
Onderweg zijn er weinig problemen, maar ik vrees voor de laatste kilometers.
De file bij Grijsoord stelt niet zoveel voor, de kilometers van de A50, en
later de N50 worden voor zover het kan met de gepaste maximale snelheid onder
de banden doorgeschoven, en dan wordt het wat lastiger. Ens, en even later
Kraggenburg, dat gaat nog wel. Maar het brugje over het Kadoelermeer gaat net
voor me open, en als het een later weer dicht is, rij ik een paar honderd
meter verder tegen de praalwagen bouwers op, die hun metershoge gevaarte naar
het corso in Sint Jansklooster willen brengen. Gelukkig, ze zijn nog net niet
zover dat de weg een tijd versperd wordt, maar ik had niet veel later moeten
komen.
| |
 ... al een hoop werk is verzet ... | |
|
Als ik de auto het groeps-kampeerterrein van de camping 'Het Kamper Erve'
opdraai zie ik dat er al een hoop werk is verzet. De party-tenten staan er, en
men is al druk bezig met de parkeerplankjes voor de motoren neer te leggen. De
grootste klussen zijn al klaar en wat er verder nog te doen is moet even
wachten, totdat Rembrandt met de rest van de spullen arriveert. Wat wel klaar
gezet kan worden is een tafel, met daarop twee koffiezetapparaten, een grote
en een wat kleinere. Beide worden gevuld en aangezet, maar het lijkt wel of de
grootste pot het niet helemaal goed doet. Even in de gaten houden......
| |
|
Van de tentdoek-kisten, die door Lieke zijn georganiseerd, worden twee
sta-tafels gemaakt. Kist-op-kist, stukje plastik erover, en klaar. Het is
meteen opgeruimd, en het staat ook nog eens leuk. En wat ook leuk is, zijn de
T-shirts die door Werner en Chantal worden uitgereikt aan de vrijwilligers van
dit weekend. Lichtgroen, met een duidelijke opdruk: SJK vrijwilliger. Er is
geen jaartal op vermeld, zodat de T-shirts ook volgende jaren gebruikt kunnen
worden.
| |
 ... SJK vrijwilliger ... | |
|
Langzaamaan begint SJK2017 zijn vorm te vinden, ook komen er meer en meer
vroege bezoekers het terrein op, worden begroet en vinden een plekje voor de
tent. De ene tent is de andere niet, en soms zijn ze groot, soms klein, maar
de meeste hebben een motorfiets waar ze mee naar dit treffen zijn gekomen, en
daar kan niet echt een hele grote tent op. Toch, degenen die met een auto zijn
gekomen, al dan niet als support-crew voor een motorrijder, hebben toch vaak
wel een flink uit de kluiten gewassen tijdelijk onderkomen.
| |
|
Frans heeft zijn caravan voor een paar dagen op de camping gezet, en nodigt me
uit voor een kopje koffie. Geen slecht idee, en zo gebeurt het. Maar dan lijkt
er een stevig buitje over het terrein te trekken, en ga ik toch maar even
terug, om een jas uit de auto te halen. En twee tellen nadat ik bij de auto
ben aangekomen barst er een korte maar hevige bui los. Wanneer de grootste
druppels verdwenen zijn ga ik toch maar even kijken hoe het met de kieren
tussen de party-tenten staat. Die hebben het over het algemeen goed gehouden,
maar hier en daar kon het best wel wat aangetrokken worden. Dat levert
natuurlijk wel een plons water op, waarvan de helft over mijn hoofd valt......
| |
|
Het lukt nog steeds niet met de grote koffiepot. Hoewel het lampje aangeeft
dat het apparaat ijverig bezig is, blijft het water in de pot gewoon dat,
water, en wordt er geen koffie gemaakt. Een eerste poging, door met
elastiekjes het deksel vast te zetten heeft geen succes, Nog steeds geen
koffie, en dat is toch een eerste levensbehoefte op zo'n treffen. Wat is er
aan de hand. Samen met Nico bekijk ik de boel. Verstopt? Of gewoonweg niet
schoon genoeg?
| |
|
Het water wordt er uit gegoten en de bodem van de koffiepot wordt
schoongemaakt. Kennelijk was dat de laatste keer niet gedaan, en nu bij het
opnieuw starten van het koffiemaken ook niet. Boenen en nog meer boenen,
gevolgd door flink naspoelen levert een veel schonere koffiepot op. Gevuld met
schoon water wordt het apparaat weer aangesloten. En dan eens even kijken hoe
het in elkaar gezet moet worden. Dit moet daar, en dat komt hier, maar waar
hoort deze schijf nu? Rembrandt, die ondertussen gearriveerd is, weet daar de
oplossing voor, en even later zit alles in elkaar, en wordt de zaak weer
opgestart. Het duurt een paar minuten, maar dan begint het water uit het tapje
bruin te kleuren. Een beetje maar, maar dat is al veel meer dan bij de
voorgaande poging. En een tijdje later is er koffie.
| |
|
SJK2017 begint al aardig vol te lopen. Omdat ik me niet als vrijwilliger heb
aangemeld hoef ik me nergens mee te bemoeien, wat niet betekend dat ik
helemaal niets doe. Maar er is genoeg tijd om nu eens hier, en dan eens daar
motor-vrienden op te zoeken, en een gezellig praatje te houden, zeker nu het
weer steeds meer en meer zon-momenten heeft.
| |
 ... begint al aardig vol te lopen ... | |
|
Rembrandt heeft de SJK-snackbar geopend, en een broodje gaat er wel in, het is
tenslotte al half zes geweest. En zo'n broodje smaakt prima, zo goed dat er nog
eentje bijbesteld wordt. Dan heb ik ineens een klein probleempje. De
drankkaarten worden voor een bepaald bedrag verkocht, maar ik weet nu al dat
ik hoogstens vier of vijf vakjes laat afkruisen, En dan bijven er nog 10 of 11
vakjes over.... Dat is wel erg veel, dat worden dure drankjes. Werner, bij de
ingang, weet een oplossing, en zo kan ik toch een drankje bij de bar bestellen.
| |
 ... de SJK-snackbar ... | |
|
Ik kijk eens op de klok, ik kijk eens naar de zon, en ik denk bij mezelf dat
het langzamerhand tijd wordt om naar huis te gaan. Niet dat SJK2017 al
afgelopen is, nee, bij lange na niet, maar voor mij is het op dit moment beter
om slechts één dag hier te vertoeven. En het is mooi geweest. Ik maak nog een
rondje over het veld, zeg tot ziens tegen een groot aantal mensen, en stap in
de auto. Onderweg naar huis maak ik nog een aantal regenbuitjes mee, en ik
hoop dat het treffen er geen last van heeft. Tegen half negen ben ik weer
thuis. Wel moe, maar ook met het gevoel dat ik een leuke dag heb meegemaakt.
| |
|
Volgend jaar misschien weer meer, voor nu is het voldoende geweest....
| |
|
|