CX2 - Doet hij het of toch niet ? |
|
Rustig aan, dan breekt het lijntje niet, is het spraakwoord. Vandaar dat ik de
volgende ochtend heel rustig begon met de gewone zaterdaagse bezigheden, en me
pas om half elf ging bezighouden met de nieuwste aanwinst. Want, de vraag was
natuurlijk: was het een aanwinst?
| |
|
Voordat die vraag beantwoord kon worden moest ik natuurlijk eerst de
overschrijving regelen. Dat was vlug genoeg gedaan. De verzekering was ook al
geregeld, dus er waren geen wettelijke beletsels meer om met deze CX de
openbare weg op te gaan. Geen wettelijke beletsels, maar hoe stond het met de
algemene staat van de motor?
| |
|
De draden wirwar van verbrande draden, gesmolten isolatie en dergelijk
weerhield met er niet van om de accu aan te sluiten en heel even te kijken of
er nog iets van het zenuwstelsel van deze CX in orde was. Voorzichtigheid
halve werd wel eerst de connector tussen kuip en CX losgehaald. En kijk,
oliedruk en vrijstand lampje gingen gewoon aan toen ik het contactslot
omdraaide. Tot zover geen probleem. Niet alleen bleek hieruit dat de
essentiële delen van de CX nog werkten, ook leek het erop dat de accu nog
voldoende spanning had. Alleen miste ik het slangetje, wat aan de zijkant van
de accu hoort te zitten. Maar toen ik de accu uit de motor haalde zag ik ook
waarom.... Het slangetje zat aan de verkeerde kant, rechts van de accu, een
duidelijk teken dat men eerder had geprobeerd de accu verkeerd om in te
bouwen. En dat klopte precies met wat Andre had verteld.
| |
 ... verkeerde kant ... | |
|
De accu werd, met een schietgebedje, aan de druppellader gehangen. Misschien
deed hij het nog, maar misschien ook niet. Gewoon proberen en kijken wat er
van zou komen. Tijd om eens te kijken wat er verbrand, verschroeid of
gesmolten was. Een digitaal klokje, wat niet aangesloten was, werd uit de kuip
gehaald. Het zag er niet naar uit dat het klokje ooit weer zou gaan werken.
Wel liet het een lelijk groot gat achter, maar dat was van later zorg. Nu was
het de beurt aan de hoeveelheid draden, en als eerste werd een ongezekerde
rode draad vanaf de accu naar de kuip weggehaald. Zo konden daar geen verdere
ongelukken meer mee gebeuren. En toen?
| |
 ... aan de druppellader ... | |
|
Toen kon ik het niet laten. Er was al geprobeerd, via het voorste inspectiegat,
om het blok 'rond' te trekken. En dat was zonder problemen gelukt. Het
benzine slangetje werd weggehaald, en vervangen door een stukje slang met een
filter erin. Je weet maar tenslotte maar nooit wat er in zo'n tank rondzwerft
aan spul. De accu, die een eerste laadcyclus met succes had doorstaan werd
ingebouwd, en de motor werd gestart. Toegegeven, een heel klein beetje
remmenreiniger was nodig om de zaak door die eerste moeilijke minuten van zijn
wedergeboorte heen te helpen, maar daarna was het gewoon een CX: niet moeilijk
doen, draaien!
| |
| Snel werden helm, jas en laarzen bij elkaar gezocht, en de CX werd naar de straat gereden. Met bergen beleid en scheepsladingen voorzichtigheid werd eerst op de oprit een paar minuten met draaiende motor gestaan. Hoe goed ik ook keek, ik zag geen lekkages, geen water, geen olie of benzine. Vooruit dan maar. De eerste meters op straat, en dan remmen. Hij stopte keurig, misschien niet helemaal in nieuwstaat, maar ongeveer net zo goed als mijn eigen Rode Rakker. Ook al had ik geen koplamp of knipperlichten, toch werden er een aantal rustige proefrondjes in de wijk gereden. Hooguit een kilometer, maar het ging verrassend goed, zat lekker en stuurde prima. Maar het was tijd om terug te gaan, er zouden vast nog wel meer proefrondjes volgen. | |
|
| |
|
Maar in ieder geval weet ik nu dat hij het wel doet !!
|