middenbok vervangen

Uitslijpen en vervangen van de hoofdstandaard

De spullen voor het vervangen van de hoofdstandaard waren binnen. Niet dat er veel nodig was, alleen maar de middenbok en de forse pen waar het geheel om draaide in het frame. Dus was het tijd om dat alles te plaatsen. Maar, hoe moet dat als de oude as zo verschrikkelijk vast geroest zit in de defecte middenbok, dat er in de verste verte geen beweging in te krijgen is? Zachte aandrang, ondersteund door kruipolie en WD40 hielp niet, forsere middelen bleken ook nutteloos, en zelfs flinke klappen met een moker hadden geen resultaat gehad.
Het werd tijd om de echt grove middelen ter hand te nemen. Kan het namelijk niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. LePensZeur, in het gewone leven Sander genoemd, had ik via de 500EC leren kennen. Hij woont in Ede, en wat ook niet onbelangrijk was, hij heeft een goed uitgeruste werkplaats. Sander bleek bereid te zijn om mij en mijn CX met raad, daad en een flinke slijptol ter zijde te staan in de strijd tegen deze hardnekkige en verroeste middenbok.
Ongeveer om 13:45 kwam ik aan bij Sander. Eerst koffie, en een praatje, maar daarna werd er in de werkplaats ruimte gemaakt voor mijn motortje. De hefbrug werd een beetje aangepast, en Sander, Wim en ik duwden de motor het brugje op. Hoe verder, was de vraag. Want ja, er moest wel genoeg ruimte komen om met de slijpschijf aan de gang te gaan, ergens onder de motor.
Maar hoe doe je dat? Om bij de middenbok te komen om de boel door te slijpen moet je wel even het achterwiel verwijderen, anders is er geen ruimte voor de slijptol. Dat is simpel genoeg, want je zet de motor op de middenbok, en haalt het achterwiel eruit. Zo is er genoeg ruimte om de bok door te slijpen. Alleen, als je dan de middenbok doorslijpt, dan zakt op een gegeven moment alles naar beneden, omdat er geen achterwiel meer inzit, en ook de middenbok geen steun meer geeft. Dus er moest een andere oplossing gevonden worden.
De oplossing was natuurlijk om de motor op de brug te rijden, en dan het voorwiel stevig vast te zetten. Vervolgens een tweetal spanbanden om de motor rechtop te houden, ergens bij de voorzijde van het blok vandaan, naar een stel stevige ogen op de oprij plaat. Tot slot kon dan met een garage krikje onder de achterzijde van het blok de gehele motor omhoog getild worden, waarbij telkens de spanbanden een heel klein beetje losser gezet moesten worden. Een tijdrovend klusje, maar traag, maar gestaag gaat de achterzijden van de motor dan toch ver genoeg omhoog.
Om het achterwiel eruit te halen, zonder de gehele kofferset te verwijderen (ik had trouwens de sleutels van de kofferset vergeten) moest wel de brug wat verder omhoog gedaan worden. Zonder de Krauserset is het mogelijk om het wiel weg te halen als de motor op de hoofdstandaard staat, maar met het kofferrek is er veel meer ruimte nodig onder het achterwiel.
... het achterwiel eruit ...
Daarna werd de motor op een veilige, redelijke werkhoogte gezet, en kon ik beginnen met het klusje van het doorslijpen van de middenbok. Wel moest als eerste de strakke veer van de middenbok los gehaald worden, maar daar had ik een trucje voor gezien op internet. In de meest gespannen toestand worden er ringentjes of munten tussen de windingen van de veer gestopt. Wanneer de standaard dan ingeklapt wordt kan de veer niet terugveren, en blijft er (veel) ruimte over, zodat de veer makkelijk verwijderd kan worden.
Hierna werd de slijptol ter hand genomen. Links een inkeping slijpen, rechts een sleuf maken, dan weer aan de linkerzijde op een iets andere plek, en aan de rechterkant onder een andere hoek, enzovoorts. Met af en toe een blik op de motor, want je weet maar nooit met gloeiende splinters en de onderzijde van een motor waar olie en vet zich kan verzamelen. Het ging allemaal goed, maar wat een lawaai, en wat een vonkenregen, daar onder dat CX-je.
Alles bij elkaar was ik anderhalf uur bezig om de oude standaard uit het frame van de CX te slijpen. Maar toen lag hij er ook uit, in stukken weliswaar, maar hij was los!
... hij was los! ...	... lag al te wachten ...
Het was tijd voor een korte triomfantelijke blik op het hoopje verslagen ijzer. Niet te lang, want de vervangende standaard lag al te wachten. Van de twee meegenomen standaards werd de beste gekozen om onder de 'Rode Rakker' te hangen. Met een flinke laag kopervet op de as, en voor zover mogelijk ook in het draaipunt van de bok, werd de vervangende standaard onder de CX geschoven en met een nieuwe splitpen vastgezet. De veer werd weer op de juiste plaats gezet, de ringetjes verwijderd en daarna kon de rest van het opbouwen van de motor beginnen.
... met een nieuwe splitpen ...
De cardan, die toch wel wat lichte tekenen van slijtage begon te vertonen, werd overvloedig voorzien van kogellagervet, evenals de as. Het wiel werd teruggehangen in het frame, en toen werd eerst de rem nu gemonteerd. Een nieuwe splitpen kwam op de moer van de reactiestang, en met de remstang ongeveer op de juiste maat gaf ik een kleine draai aan het achterwiel, en duwde het rempedaal omlaag. Voor de zekerheid nog een keertje, en dit zou de remschoenen van het achterwiel netjes moeten centreren. De as-moer werd vastgezet, goed vast, maar niet te veel, en met een klemveer geborgd. Bijna vergat ik de klem aan de linkerzijde vast te draaien, bijna, maar niet helemaal.
Uitlaten monteren was zo'n beetje het laatste klusje, en toen kon de motor van de brug gereden worden. Het krikje werd omlaag gedraaid, waarbij de spanbandjes steeds iets werden aangetrokken, en tot slot werd ook het voorwiel weer losgemaakt. Nadat het krikje was verwijderd werden de spanbanden ook weggehaald en rolde de motor van de brug, waar hij meteen op de vernieuwde middenbok werd gezet. En dat zag er ook direct erg goed uit.
De remstang werd goed afregeld, en er werd nog eventjes alle boutjes en moertjes langs gegaan om te zien of ik nog iets vergeten was. En inderdaad, twee boutjes links en rechts van de standaard waren niet vast gedraaid. Het gemis werd hersteld, en toen was ik klaar om op weg te gaan. Koffers op de plaats, spullen opgeborgen, Sander werd bedankt, en ik stapte op. De eerste meters erg voorzichtig, daarna steeds met meer vertrouwen. Totdat ik plotseling het geluid van metaal op metaal hoorde.....
Vlak bij huis kwam ik er achter wat dat geluid was geweest. De tweede middenbok was samen met de as in een tasje op het bagagerek gebonden. En de as lag tegen de standaard aan te rammelen. Niets aan de hand.....
De volgende dag, een zaterdag, werd er een ritje naar Nunspeet gemaakt. Een testritje gecombineerd met een bezoek aan Andre, waar nog sleuteltjes naar toe moesten, en die ik wilde vertellen hoe het gegaan was met zijn CX, die aan Borisz was doorgegeven voor de 500EC.
Het werd een mooie, probleemloze rit over de Veluwe, die een begin maakte met de herfst, in talloze kleuren van rood en goud en bruin.....
Gewoon, lekker rijden met een CX.

Terug naar de Motorpagina