Terug naar de Motorpagina

Stator defect !

Met wat moeite was het gelukt om de nieuwe TomTom Rider 550 en de nieuwe Cardo Scala Freecom 1+ headset aan elkaar te koppelen. Ook de telefoon deed het....soms. Maar helemaal tevreden was ik nog niet. En ook was daar het nog steeds incidenteel optreden van een duidelijke PLOF in de ontsteking van mijn CX. Reden genoeg om dat allemaal eens goed uit te proberen. En als er dan toch niet al te ver uit de buurt een Test-Weekend van het Motor-Forum is, en als de zon dan ook nog schijnt, dan is het duidelijk motor tijd.

Het was nog wel wat frisjes, die zaterdagmorgen. Maar met het warme pak, een extra trui, en de bekende bescherming van een forse Polariskuip op de CX was het best te doen. De TomTom werd ingesteld op de camping in Lichtenvoorde, de oordopje werden geplaatst, en dat was dat. Vol goede moed vertrok ik, onbekende avonturen tegemoet. Binnendoor? Of meteen maar de snelweg op. Ik koos voor dat laatste, want mocht er iets fout gaan dan waren in de eerste plaats een tankstation, en in de tweede plaats de afslag Oosterbeek niet al te ver weg om op hulp te wachten.

Maar het ging allemaal gemakkelijk. De CX schoof met het overige verkeer mee, met een vaartje van 110-120 km/u. Geen vreemde problemen met de motor. Wel een probleem was dat ik vanwege het mooi glanzende schermpje van de TomTom helemaal niets kon zien wat de TomTom mij wilde aangeven. Het enige wat ik zag was een gereflecteerd geel hesje. En dat kon toch niet de bedoeling zijn. Bij het eerder genoemde BP station werd gestopt om het vestje los te maken, zodat het nu achter me aan wapperde. Maar ik zag tenminste weer wat op het navigatie scherm.

Niet dat ik die aanwijzingen erg nodig had. Eerst de A12, dan A18 en dan was ik er al bijna. Wat draaien naar links, een bocht naar rechts, en wachten op tegemoet komend verkeer. Aan het einde van de oprit stond aangegeven dat de camping linksaf te vinden was, en dat klopte ook. Maar het was vrij uitgestorven, zo op het eerste gezicht. Dat was natuurlijk wel te verwachten want er was ook een toerrit in het programma opgenomen. Toch was het niet helemaal stil, want er verschenen twee figuren, waarvan er eentje absoluut een bekende verschijning was: Werner, compleet natuurlijk met zijn zeer verRatte CX.

... twee figuren ...

Een kort praatje volgde, want beide heren waren stonden op het punt te vertrekken naar het niet al te veraf gelegen Obelink, een zeer grote winkel in kampeer artikelen. Dus was het hallo en een paar minuten later al weer tot ziens. Nou ja, dat was een ingecalculeerd risico, bedacht ik me. Tijd voor een hapje van het een of ander.

Op een bankje werden de meegebrachte boterhammetjes verorberd, weggespoeld met een slok koffie uit de thermosfles. En toen was het tijd om eens te kijken wat ik verder ging doen. Verder, dat betekende natuurlijk terug. Maar, langs dezelfde weg, of toch anders. Natuurlijk anders, en met moeite wist ik de TomTom ervan te overtuigen dat ik via binnenwegen naar Ede terug wilde rijden. De tas met de thermosfles verdween weer in de koffer, de CX werd gestart en gedraaid, en daar ging ik weer, op weg naar huis.

Niet alle wegen waar ik overheen reed waren bekend, maar hier en daar was het toch van: he, hier ben ik eerder geweest. Langs lanen en wegen, langs huizen en boerderijen, langs kastelen en weilanden reed ik dichter en dichter naar Doetinchem toe, over wegen omzoomd met bomen die in de forse lentezon met fris groen de weg omzoomden. Totdat ik in de stad zelf kwam natuurlijk, waar steen en hoogbouw plotseling het decor van de weg door de stad vormden.

Gehoorzaam de TomTom volgend reed ik uiteindelijk de stad weer uit. Tijd om even te stoppen en wat te proberen. Want de nieuwe Headset en de TomTom en de iPhone hadden nog steeds geen goed contact met elkaar, een soort van communicatie stoornis op elektronisch gebied. Op een parkeerplekje werd de CX stilgezet, en de helm neergelegd. Met de telefoon in de hand liep ik een flink eind uit de buurt, maar het contact tussen telefoon en headset en TomTom bleef in stand. Ik snapte er niets van, want soms was het hele systeem totaal onbruikbaar, en nu niet. Nou ja, een gegeven paard, of in dit geval verbinding, moet je niet in de Bluetooth kijken.

Verder maar weer. Gehoorzaam de TomTom volgend, die het wel zou weten, reed ik langs Doesburg, in de richting van de A256. Maar nog steeds TomTom volgend, die zijn best deed om snelwegen te vermijden, vond ik het toch beter om door Velp te gaan. Langzaamaan zocht ik wel een tankstation, want over niet al te veel kilometers moest er wel getankt worden, alhoewel. ….

Bij de verkeerslichten op de kruising van de N785 en de N784 besloot ik om het laatste kilometers via de snelweg te doen. En omdat ik ongeveer wist hoeveel de CX zou verbruiken werd het benzine kraantje vast op de reserve stand gezet. Het licht werd groen, en ik ging rechtsaf, en even later, links af, de A12 op. Mooi, het werd al laat zat, en ik had nog een verjaardagsfeestje die avond, dus eventjes een beetje opschieten.

Daarom werd het tankstation ook overgeslagen, en ook de afslag naar de N224, Ede-Oost, werd voorbij gereden. Maar dat had ik beter niet kunnen doen. Amper honderd meter na de N224 was het weer zover. Ploffen , knallen, terugval van toeren en een algeheel vermogens verlies. Snel werd de vluchtstrook opgezocht, maar eenmaal daar aangekomen leek de CX het toch weer goed te doen. Dan toch maar weer de weg op, en verd... net begint er weer een beetje snelheid in te komen of het geduvel met knallen en ploffen en langzaam rijden begint weer. Met enige moeite wist ik de parkeerplaats Ginkelse Zand te halen. En toen....

... parkeerplaats Ginkelse Zand ...

Eerst werd de reserve CDI gemonteerd. Die had ik bij me, maar net die ochtend had ik alle overbodige zooi uit mijn tas verwijderd, en dat betekende: geen gereedschap. Maar misschien een andere automobilist? De eerste : nee, geen gereedschap, de tweede, nee, ook geen gereedschap. Maar wel goede raad. Hij wist me te vertellen dat de ontstekingspuntjes niet op tijd stonden. Nou, bedankte ik hem, daar zou ik zeker naar laten kijken. Niet dat het zou helpen, want er zitten geen ontstekingspuntjes op een CX, maar het was goed bedoeld.

Een derde man had wel het nodige gereedschap in de auto, maar na het verwisselen van de CDI, en het schoonmaken van de stekkers was er nog geen resultaat. Ja, even, maar zodra het toerental opliep begon het knal orkest weer. Nee, dit kon ik niet zomaar even oplossen langs de kant van de weg. Tijd om op te schalen.... De ANWB werd gebeld, en nadat ik had uitgelegd waar ik stond en in het kort wat er aan de hand was, begon het wachten. Er werd nog wel naar huis gebeld met de boodschap dat ik wat later zou zijn, met een korte verklaring. Nee, hoe lang het zou duren wist ik ook niet.

De zon scheen, het was lekker warm, en ik maakte de laatste rest van de koffie op. En terwijl ik zo aanschouwde wat er allemaal op zo'n parkeerplaats gebeuren kan verstreek de tijd. De ANWB liet me via een app weten wat de aankomsttijd zou zijn, en dat was dat.

De ANWB-er die arriveerde wierp een blik op de motor, keek nog eens, en vertelde dat hij en de motor even oud waren. Leuk om te weten, maar de ANWB-er liep, en de motor niet. Nogmaals werd de CDI gewisseld, en de stekkerverbinding, die ik zelf verdacht, nagekeken, schoongemaakt en gecontroleerd. Ook vertelde ik het hele verhaal van de dag, inclusief het overschakelen op reserve. Misschien was dat het, bedacht de nam...

Maar nee, de straal benzine vanaf het kraantje liep snel genoeg door. Het moest wat anders wezen. Met een multimeter werden de waarden van de grote stekker doorgemeten met de meetwaarden van mijn website erbij. Die waarden waren in orde, of hooguit 5% boven de norm. Dat mag, besloot ik.

... De ANWB arriveerde ...

De kleine stekker, met blauw en wit werd overgeslagen, dat zou wel kloppen. Terwijl de ANWB-er nog met een collega telefoneerde voor een goed idee, begon ik de CX vast weer op te bouwen, dat wil zeggen zadel erop en tas in de koffer. Er werd besloten dat er geprobeerd zou worden om Ede te halen, wat ik geen probleem vond, mits hij met zijn grote bus niet al te ver achter me aan zou rijden, want, dat had ik al gemerkt, veel harder dan 80 km/u kon mijn kreupele CX niet halen.

Met een gematigde snelheid van ongeveer 70km/u werd de rit over de snelweg voortgezet, met de ANWB auto achter me aan. Via de BP in Ede waar de CX toch nog even werd afgetankt, en afscheid werd genomen van de behulpzame ANWB-er kwam ik thuis, waar de CX op zijn eigen plekje werd neergezet. Nu eerst bijkomen, en morgen zien we wel weer verder.

Naschrift: Waarom ik bij het doormeten van de stator de waarden van wit en blauw niet het nagemeten is me een raadsel... Want daarmee zou de oorzaak van het probleem meteen duidelijk geworden zijn.......

Terug naar de Motorpagina