Het was maar een heel klein probleem, het wiebelen van de kuip, en ook de
oplossing was niet echt moeilijk: gewoon een paar schroefjes aandraaien en
klaar. Dat ik, eigenwijs als dat ik ben, een extra verstevigingshoekje
plaatste, en me daardoor weer een klusje op de hals haalde, tja, dat hoorde er
een beetje bij.
|
Maar toch,, ook al is de CX in redelijke tot goede conditie, het begon me
langzamerhand een beetje teveel te worden. Elk rammeltje, en elk hikje van de
motor deed me de wenkbrauwen fronsen, en een zorgen rimpeltje in mijn
voorhoofd verschijnen. Was het misschien tijd om de motor te verkopen, en
verder te gaan, hetzij zonder, hetzij met motor?
|
De voor en tegen argumenten werden naast elkaar gelegd. Maar omdat motorrijden
meer een kwestie van gevoel is, dan van logisch redeneren kwam daar weinig van
terecht. Dan maar de knoop doorhakken. Ik had al een paar keer eerder op het
punt gestaan de CX vaarwel te zeggen. Misschien was dit nu het juiste moment.
En zo gebeurde het dat op de site van de Dutch Honda CX-V Twin Club de
mededeling verscheen dat mijn CX, de welbekende 'Rode Rakker' te koop was.
|
En een paar dagen later was er een koper, voor een bedrag waar zowel hij als
ik tevreden mee konden zijn. Weer een paar dagen later zou de CX opgehaald
worden door Prosper, die al eens eerder een CX van me had overgenomen.
|
De 'Rode Rakker' werd ontdaan van alle zaken die de motor helemaal 'mijn'
motor maakten. USB aansluiting, Optimate connector, navigatie aansluiting etc.
gingen eraf. Wel bleven de upgrade van de kuip bedrading, en de alarm
schakeling zitten, evenals de verlichtingsrelais voor en achter. Die hoorden
gewoon bij de motor. Maar het zijdeksel, nee, dat bleef ook gewoon bij mij.
|
... bleef bij mij ...
|
En toen was de CX niet meer mijn motor, en stond hij te wachten totdat de
nieuwe eigenaar tijd en gelegenheid vond om de motor op te halen.
|
|