Vorig - Een nieuwe Epiloog
Vervolg - Een oefenrondje
Voor de derde keer op weg | |
|
"Hans, jij kan toch een CDI testen? Kan ik langs komen?" Zo begint een nieuw hoofdstuk in mijn motorreizen, op de lange weg naar Santiago. Nee, een CDI kan ik niet testen, behalve dan op mijn eigen CX. Maar iedereen is welkom, als hij of zij langs wil komen. Dus als Luc, de vraagsteller uit de Randstad langs wil komen, is hij welkom. | |
|
Op vrijdag 23 december komt 'ie dan ook. Maar hij heeft geen CDI's bij zich.
Dus na een kopje koffie en een lang verhaal over zijn nieuwe motor vraag ik
wat er aan de hand is.
| |
|
Luc zat “Man bijt hond” te kijken, over het Pieterpad, Neer'lands langste min
of meer ononderbroken wandelroute. En de vraag van de verslaggever was:
"waarom loop je het Pieterpad?" Het antwoord was even simpel als duidelijk:
"om de weg te gaan". Dat antwoord had Luc aan het denken gezet, want er was
nog iemand die dat antwoord had gegeven, weliswaar niet met betrekking tot
het Pieterpad, maar wel met betrekking tot een ander doel, namelijk Santiago de Compostella.
| |
|
Twee maal had ik een poging ondernomen om per motor naar Santiago te rijden.
Twee maal liepen de gebeurtenissen heel anders als dat ik had gepland. De eerste
maal moest ik, helemaal in de war, opgehaald worden uit Vitre in Frankrijk. De
tweede maal voelde ik dat ik mijn grens had bereikt, en na een gevoel van
“nu is het genoeg” kon ik zelf terug keren vanaf Razés. Beide keren werd het
doel niet gehaald, maar de weg is vaak het doel.....
| |
|
Van beide keren had ik een verslag gemaakt, en in mijn “motorlogboek” op het Internet gezet.
Maar het zou toch mogelijk moeten zijn om mij daar te krijgen, had Luc gedacht,
misschien als....... Zonder dat ik het wist begon Luc via Facebook wat rond te vragen,
te organiseren, gegevens te verzamelen. En op de 23ste kwam hij met zijn
verhaal bij mij.
| |
|
Drie man hadden toegezegd om om mee te rijden, met Luc naar Santiago, en er was
ruimte voor nog iemand. "Wij gaan op 5 mei, ga je mee?" De uitgeprinte route
kwam op tafel, het T-shirt met de tekst 'the road to Santiago de Compostela',
het hele verhaal van zoeken en vragen. Ik was eenvoudigweg overdonderd.
Santiago, en nu niet alleen? Ik werd er helemaal emotioneel van, al die
voorbereiding al gedaan, en mij zomaar dat hele pakket aanbieden, met een
simpel "het is klaar, kom je mee".
| |
 ... het T-shirt ... | |
|
De keuze is niet moeilijk. 'Santiago' staat nog steeds op mijn lijstje. En
alleen rijden, dat lijkt me, na mijn twee vorige ervaringen, toch niet helemaal
goed. Maar nu, met Luc, Peter, Ron en Nick erbij, misschien dat dat net
is wat ik nodig heb.
| |
|
Natuurlijk ga ik onmiddellijk de route bestuderen die Luc heeft uitgezet. De
heenreis komt voor een groot gedeelte overeen met de route die ik voor de
tweede poging had gemaakt. De terugreis gaat iets anders, maar misschien is
daar nog wat over te overleggen.
| |
|
Er werd een kennismaking met Peter, Nick en Ron georganiseerd bij Luc thuis,
en de route werd besproken. Er werd een iets andere route gepland voor de
heenreis. Ook het 'extraatje' naar Cabo Finisterra werd in de planning
opgenomen, en ik was ook een beetje zenuwachtig over de terugreis, waar bij
Le Havre over de 'Pont de Tarcanville' word gereden. Hoge bruggen en ik op
de motor, dat is nog steeds niet eenvoudig. Maar dat is voor
een andere keer, als we alweer op de terugreis zijn.
De derde keer....... driemaal is scheepsrecht zeggen ze. Geldt dat ook voor motortochten? | |
|
|
Vervolg - Een oefenrondje