Naar de verhalen-index





De FysioTheraPiet

Een Sinterklaas verhaal

waarom Piet in Spanje moet blijven

Lang, lang geleden..... Lang geleden, toen mijn kinderen nog klein waren, werden er aan de eettafel wel eens verhalen verteld. Veel zijn verloren en/of vergeten. Een aantal is er echter bewaard gebleven, waaronder deze.



Van alle Pieten die Sint heeft is zijn er een paar die nooit meemogen naar Nederland. Die hebben een speciale taak in Spanje, in het paleis van de Sint. Een zo'n Piet is de fysio-theraPiet. Nou denk je misschien wat is daar zo bijzonder aan. Ik zal het je uitleggen.

Op een morgen, een jaar of tien geleden, was Sinterklaas aan het oefenen met al zijn Pieten. Het was al eind September, en binnen een paar dagen moesten ze zich al weer inschepen op de stoomboot, om op tijd in Nederland aan te komen. Dus Sint en tweehonderd Pieten gingen joggen in de tuinen van het paleis van Sinterklaas in Spanje. Sint ging, dat spreekt vanzelf, op zijn schimmel voorop. De schimmel, dat trouwe dier dat over de daken nooit misstapte, draafde er lustig op los. Sint draaide zich even om, om tegen de Pieten te zeggen dat ze wat moesten doorlopen. En toen... Toen gleed het linker voorbeen van de schimmel uit, in een, ik durf het bijna niet te zeggen, in een hondendrol ! De schimmel slipte, en door die beweging werd de Sint, die op dat moment zich net omgedraaid had, uit het zadel geslingerd. Met een akelig gekraak belande de goedheiligman in een struik. 'Au, Auwauwua, oei wat een pijn !!' hoorden de toegestroomde Pieten hun goede baas zeggen. De struik waar de Sint in terecht was gekomen had landde scherpe doorns, en zonder enig respect voor zijn hoge status prikten de ergste doorns in het zitvlak van Sinterklaas.

Het was voor de Pieten nog een heel karwei om Sinterklaas uit zijn benarde situatie te bevrijden, maar toch lukte het. Ook alle doorns werden uit de Sint gepeuterd, behalve een lange. Die doorn stak wel meer dan drie centimeter uit de Sint zijn zitvlak. Elke keer als de Pieten daaraan kwamen, begon de Sint te kermen en te kreunen. Maar toen stapte de schimmel naar voren, en net toen Sint even niet keek nam hij voorzichtig de doorn tussen zijn tanden en trok hem er, floep!, snel uit. 'Ai' siste de goedheiligman, en 'Oh wat een opluchting'. De Sint zag er niet uit, zijn baard zat in de war, en zijn kleren waren gescheurd. De Pieten maakten van de mantel van Sinterklaas een zacht kussentje, en dat werd op het zadel gelegd en daar ging de Sint bovenop zitten. Zo werd er terug gegaan naar het paleis. Sint ging meteen naar bed, en de keukenPiet bracht hem nog even een glaasje warme anijsmelk. 'Tegen de schrik, Sinterklaas' legde hij uit. Sint nam een slokje en wuifde de goede Piet weg. 'Welterusten, Sinterklaas' zei hij. Die avond gingen alle Pieten heel zacht naar bed, om Sint niet te storen.

De volgende morgen kraaide de haan. Alle Piet sprongen uit hun bed, wasten zich en kleden zich aan. Terwijl de keukenPiet, geholpen door de anderen, de ontbijttafel dekte, liep de Piet van dienst naar de kamer van Sinterklaas. Hij klopte aan. 'Ooh' hoorde hij kreunen, 'Ah, oei,oei,oei'. Piet schrok een beetje. Wat was dat ? 'Ooooo, oei, oei, oei' klank het weer. Piet opende voorzichtig de deur van de Sinterlijke slaapkamer. In zijn grote bed lag Sinterklaas. Hij was nog niet opgestaan. en maakte een heel kabaal zoals hij lag te kreunen. 'Wat is er aan de hand, beste lieve Sinterklaas' vroeg Piet verschrikt. 'Oooh, het is mijn, auw, auw, rug' steunde de Sint, 'haal hulp. Oooh, arme ik.' Piet had nog nooit van een auwauwrug gehoord, maar hij draaide zich om en rende door de gang naar de trap. Op de derde tree gleed hij uit, maar met een salto kwam hij onderaan de trap netjes op zijn benen terecht. Hij draafde de hal door, liep bijna de keukenPiet omver en kwam de grote eetzaal binnen. Daar zaten alle Pieten al te wachten totdat Sinterklaas op zijn Sinterklazen stoel ging zitten, maar Sint was nog steeds niet gekomen. Toen Piet binnenkwam verstomden alle gesprekken. 'SINT IS ZIEK' schreeuwde Piet. 'Hij heeft pijn aan zijn auwauwrug.' Alle Pieten schrokken geweldig, dat begrijp je natuurlijk wel. Ze sprongen op, en stormden naar de uitgang. Ook Piet draaide zich om en liep de hal door naar de trap. Alle Pieten volgden hem. Op de trap viel een Piet, en wel dertig anderen struikelden over hem heen. Boven aan de trap namen een hoop Pieten de verkeerde gang, en ze kwamen in de speelgoed opslag-hallen terecht. De andere Pieten wilden allemaal tegelijk naar de Sint toe, maar de gang was niet breed genoeg. Ze raakten klem in de gang. Drie Pieten bereikten tenslotte toch de kamer van Sinterklaas. Twee waren hun mutsen kwijtgeraakt, en van de derde zaten zijn kleren in de war. Voorzichtig liepen ze naar het bed van de Sint. 'Oooh', steunde de Sint, 'Oooh, help me toch.' De drie Pieten kenen elkaar radeloos aan. 'Wat moeten we doen Sinterklaas ?' vroeg er eentje. 'Bel een, ooh, ooh, een auwauwdokter, auw, auw' Dat was een idee. Piet, Piet en Piet draaiden zich om en liepen naar de uitgang. Daar hadden zich ondertussen de achtergebleven Pieten verzameld. 'Opzij, riep Piet, 'De Sint heeft een DOKTER nodig.'

Nou, dat ging. De dokter werd opgebeld, en vroeg aan de Piet wat er was. ' Hij is gevallen dokter, en nou zegt 'ie steeds maar : oooh, en auw en oooh en auwauwmerug.' 'Hm' zei de dokter, 'duidelijk een geval voor een fysiotherapeut, goede dag!' De Pieten keken elkaar aan, wat hoorden ze nu, een fysio-theraPiet, die kenden ze niet. Ze bespraken het geval in de grote zaal, samen met alle andere Pieten. 'Wie heeft er een idee? ' vroeg Piet. Nee, niemand had een idee. Totdat er een Piet zei: 'Laten we eens in het Boek kijken.' 'Welk boek ?' vroegen de andere Pieten, 'Welk boek bedoel je ?' Even was het stil, en toen zei Piet: 'Het GROTE Boek van Sinterklaas.' De Pieten waren allemaal stomverbaasd. Ze wisten allemaal dat in het Grote Boek ALLES stond. Maar ze wisten ook dat de Sint had gezegd dat alleen Sinterklaas zelf in het Boek mocht lezen. Toch, dit was een noodgeval. De BoekPiet en twee anderen gingen op weg naar de studeerkamer van de goedheiligman. Ze openden de deur. Daar op de tafel, lag het Grote Boek. Vlug sloegen ze het open. 'Welke letter moeten we hebben ?' vroeg Piet. 'De letter F' antwoordde Piet. En ja hoor, bij de F vonden ze Frits, en zijn vader was Fysiotherapeut. Er stond zelfs een telefoonnummer bij. De Pieten keken elkaar aan. 'Bel jij ?' vroeg Piet.

Piet aarzelde even, maar nam toen de telefoon. Met zijn netste stem vroeg hij of Frits aanwezig was, en of ze die konden spreken. Toen de kleine Frits hoorde wie er met hem wilde praten door de telefoon dacht hij eerst aan een grap. De zwarte Pieten bellen toch nooit iemand op? Maar toen hij van de Pieten hoorde wat er gebeurd was, vertelde hij alles wat hij wist, en wat hij zijn vader wel eens bij mensen had zien doen, die pijn in de rug hadden, of moeilijk konden lopen. De drie Pieten schreven alles op. Na een laatste 'goeie dag Frits' legden ze de telefoon neer. Nu wisten ze wat ze moesten doen, maar nu nog wie. Het eerlijkste leek hen om de Piet die het goede idee van het Boek had gehad de FysiotheraPiet te maken. Zo gezegd, zo gedaan.

Piet stapte met zijn kameraden naar de slaapkamer van de Sint, die nog steeds 'ooh' en 'auw' lag te roepen. Alsof hij nog nooit iets anders had gedaan begon Piet de Sint te masseren. Al na drie minuten hoorde je de Sint zacht zeggen: 'Oh, ja..'. Het ging duidelijk beter met hem. Na een half uurtje stevig masseren zei de Sint: 'Stop nu maar Piet. Dat heb je heel goed gedaan.' Hij ging langzaam overeind zitten in zijn bed. 'Ik voel me goed' zei hij 'Erg goed zelfs. Vertel eens: Hoe wist je wat je moest doen?' De Pieten vertelden het hele verhaal, van de dokter, van het boek en van Frits. Sint luisterde vol verbazing. 'Was dat echt kleine Frits?' vroeg hij 'De laatste keer dat ik wat over hem opschreef was iets met vuile voeten in de badkamer' Sint nam een besluit. 'Jij' zei hij tegen de Piet die hen zijn massage had gegeven, 'jij geeft nadat we terugkomen uit Nederland elke Piet een massage. En mij twee. Ik voel me bijna honderd jaar jonger !'. Piet rekende vlug. 'O, Sinterklaas, dan bent u nu ...' 'Stil maar,' onderbrak de Sint hem. 'Dat weet ik beter als jij.' 'Zodra ik weer achter mijn bureau kan zitten benoem ik jou tot de officiële FysiotheraPiet, met vrijstelling voor alle Piet-diensten' Piet fluisterde Sint wat in zijn oor. De Sint knikte. 'Ja, ik ga zeker even bij hem langs'.

En Sint hield woord. Op de avond van 4 december bracht hij een bezoek aan Frits, die de Pieten zo keurig netjes alles over Fysiotherapie had verteld. Maar dat is een ander verhaal.


Naar de verhalen-index