De FysioTheraPietEen Sinterklaas verhaalwaarom Piet in Spanje moet blijven |
Lang, lang geleden.....
Lang geleden, toen mijn kinderen nog klein waren, werden er aan de eettafel wel
eens verhalen verteld. Veel zijn verloren en/of vergeten. Een aantal is er
echter bewaard gebleven, waaronder deze.
|
Van alle Pieten die Sint heeft is zijn er een paar die nooit meemogen
naar Nederland. Die hebben een speciale taak in Spanje, in het paleis
van de Sint. Een zo'n Piet is de fysio-theraPiet. Nou denk je misschien
wat is daar zo bijzonder aan. Ik zal het je uitleggen.
|
Op een morgen, een jaar of tien geleden, was Sinterklaas aan het oefenen
met al zijn Pieten. Het was al eind September, en binnen een paar dagen
moesten ze zich al weer inschepen op de stoomboot, om op tijd in Nederland
aan te komen. Dus Sint en tweehonderd Pieten gingen joggen in de tuinen
van het paleis van Sinterklaas in Spanje. Sint ging, dat spreekt
vanzelf, op zijn schimmel voorop. De schimmel, dat trouwe dier dat
over de daken nooit misstapte, draafde er lustig op los. Sint draaide
zich even om, om tegen de Pieten te zeggen dat ze wat moesten doorlopen.
En toen... Toen gleed het linker voorbeen van de schimmel uit, in een,
ik durf het bijna niet te zeggen, in een hondendrol ! De schimmel
slipte, en door die beweging werd de Sint, die op dat moment zich net
omgedraaid had, uit het zadel geslingerd. Met een akelig gekraak belande
de goedheiligman in een struik. 'Au, Auwauwua, oei wat een pijn !!'
hoorden de toegestroomde Pieten hun goede baas zeggen. De struik waar
de Sint in terecht was gekomen had landde scherpe doorns, en zonder enig
respect voor zijn hoge status prikten de ergste doorns in het zitvlak
van Sinterklaas.
|
Het was voor de Pieten nog een heel karwei om Sinterklaas
uit zijn benarde situatie te bevrijden, maar toch lukte het. Ook alle
doorns werden uit de Sint gepeuterd, behalve een lange. Die doorn stak
wel meer dan drie centimeter uit de Sint zijn zitvlak. Elke keer
als de Pieten daaraan kwamen, begon de Sint te kermen en te kreunen. Maar
toen stapte de schimmel naar voren, en net toen Sint even niet keek nam
hij voorzichtig de doorn tussen zijn tanden en trok hem er, floep!, snel
uit. 'Ai' siste de goedheiligman, en 'Oh wat een opluchting'. De Sint zag
er niet uit, zijn baard zat in de war, en zijn kleren waren gescheurd. De
Pieten maakten van de mantel van Sinterklaas een zacht kussentje, en dat
werd op het zadel gelegd en daar ging de Sint bovenop zitten. Zo werd er
terug gegaan naar het paleis. Sint ging meteen naar bed, en de keukenPiet
bracht hem nog even een glaasje warme anijsmelk. 'Tegen de schrik,
Sinterklaas' legde hij uit. Sint nam een slokje en wuifde de goede
Piet weg. 'Welterusten, Sinterklaas' zei hij. Die avond gingen alle Pieten
heel zacht naar bed, om Sint niet te storen.
|
De volgende morgen kraaide de haan. Alle Piet sprongen uit hun bed,
wasten zich en kleden zich aan. Terwijl de keukenPiet, geholpen door
de anderen, de ontbijttafel dekte, liep de Piet van dienst naar de kamer
van Sinterklaas. Hij klopte aan. 'Ooh' hoorde hij kreunen, 'Ah,
oei,oei,oei'. Piet schrok een beetje. Wat was dat ? 'Ooooo, oei, oei,
oei' klank het weer. Piet opende voorzichtig de deur van de Sinterlijke
slaapkamer. In zijn grote bed lag Sinterklaas. Hij was nog niet
opgestaan. en maakte een heel kabaal zoals hij lag te kreunen. 'Wat is
er aan de hand, beste lieve Sinterklaas' vroeg Piet verschrikt. 'Oooh,
het is mijn, auw, auw, rug' steunde de Sint, 'haal hulp. Oooh, arme ik.'
Piet had nog nooit van een auwauwrug gehoord, maar hij draaide zich om
en rende door de gang naar de trap. Op de derde tree gleed hij uit,
maar met een salto kwam hij onderaan de trap netjes op zijn benen
terecht. Hij draafde de hal door, liep bijna de keukenPiet omver en
kwam de grote eetzaal binnen. Daar zaten alle Pieten al te wachten
totdat Sinterklaas op zijn Sinterklazen stoel ging zitten, maar Sint
was nog steeds niet gekomen. Toen Piet binnenkwam verstomden alle
gesprekken. 'SINT IS ZIEK' schreeuwde Piet. 'Hij heeft pijn aan
zijn auwauwrug.' Alle Pieten schrokken geweldig, dat begrijp je
natuurlijk wel. Ze sprongen op, en stormden naar de uitgang. Ook
Piet draaide zich om en liep de hal door naar de trap. Alle Pieten
volgden hem. Op de trap viel een Piet, en wel dertig anderen struikelden
over hem heen. Boven aan de trap namen een hoop Pieten de verkeerde gang,
en ze kwamen in de speelgoed opslag-hallen terecht. De andere Pieten
wilden allemaal tegelijk naar de Sint toe, maar de gang was niet breed
genoeg. Ze raakten klem in de gang. Drie Pieten bereikten tenslotte
toch de kamer van Sinterklaas. Twee waren hun mutsen kwijtgeraakt,
en van de derde zaten zijn kleren in de war. Voorzichtig liepen ze
naar het bed van de Sint. 'Oooh', steunde de Sint, 'Oooh, help me
toch.' De drie Pieten kenen elkaar radeloos aan. 'Wat moeten we doen
Sinterklaas ?' vroeg er eentje. 'Bel een, ooh, ooh, een auwauwdokter, auw,
auw' Dat was een idee. Piet, Piet en Piet draaiden zich om en liepen
naar de uitgang. Daar hadden zich ondertussen de achtergebleven
Pieten verzameld. 'Opzij, riep Piet, 'De Sint heeft een DOKTER
nodig.'
|
Nou, dat ging. De dokter werd opgebeld, en vroeg aan de Piet wat er
was. ' Hij is gevallen dokter, en nou zegt 'ie steeds maar : oooh, en
auw en oooh en auwauwmerug.' 'Hm' zei de dokter, 'duidelijk een geval
voor een fysiotherapeut, goede dag!' De Pieten keken elkaar aan, wat
hoorden ze nu, een fysio-theraPiet, die kenden ze niet. Ze bespraken
het geval in de grote zaal, samen met alle andere Pieten. 'Wie heeft
er een idee? ' vroeg Piet. Nee, niemand had een idee. Totdat er een
Piet zei: 'Laten we eens in het Boek kijken.' 'Welk boek ?' vroegen
de andere Pieten, 'Welk boek bedoel je ?' Even was het stil, en toen
zei Piet: 'Het GROTE Boek van Sinterklaas.' De Pieten waren allemaal
stomverbaasd. Ze wisten allemaal dat in het Grote Boek ALLES stond.
Maar ze wisten ook dat de Sint had gezegd dat alleen Sinterklaas
zelf in het Boek mocht lezen. Toch, dit was een noodgeval. De BoekPiet
en twee anderen gingen op weg naar de studeerkamer van de
goedheiligman. Ze openden de deur. Daar op de tafel, lag het Grote
Boek. Vlug sloegen ze het open. 'Welke letter moeten we hebben ?'
vroeg Piet. 'De letter F' antwoordde Piet. En ja hoor, bij de F
vonden ze Frits, en zijn vader was Fysiotherapeut. Er stond zelfs
een telefoonnummer bij. De Pieten keken elkaar aan. 'Bel jij ?' vroeg
Piet.
|
Piet aarzelde even, maar nam toen de telefoon. Met zijn netste
stem vroeg hij of Frits aanwezig was, en of ze die konden spreken.
Toen de kleine Frits hoorde wie er met hem wilde praten door de
telefoon dacht hij eerst aan een grap. De zwarte Pieten bellen
toch nooit iemand op? Maar toen hij van de Pieten hoorde wat er
gebeurd was, vertelde hij alles wat hij wist, en wat hij zijn vader
wel eens bij mensen had zien doen, die pijn in de rug hadden,
of moeilijk konden lopen. De drie Pieten schreven alles op. Na een
laatste 'goeie dag Frits' legden ze de telefoon neer. Nu wisten
ze wat ze moesten doen, maar nu nog wie. Het eerlijkste leek hen om
de Piet die het goede idee van het Boek had gehad de FysiotheraPiet
te maken. Zo gezegd, zo gedaan.
|
Piet stapte met zijn kameraden
naar de slaapkamer van de Sint, die nog steeds 'ooh' en 'auw'
lag te roepen. Alsof hij nog nooit iets anders had gedaan begon
Piet de Sint te masseren. Al na drie minuten hoorde je de Sint
zacht zeggen: 'Oh, ja..'. Het ging duidelijk beter met hem. Na
een half uurtje stevig masseren zei de Sint: 'Stop nu maar Piet. Dat
heb je heel goed gedaan.' Hij ging langzaam overeind zitten in
zijn bed. 'Ik voel me goed' zei hij 'Erg goed zelfs. Vertel
eens: Hoe wist je wat je moest doen?' De Pieten vertelden het hele
verhaal, van de dokter, van het boek en van Frits. Sint luisterde
vol verbazing. 'Was dat echt kleine Frits?' vroeg hij 'De laatste
keer dat ik wat over hem opschreef was iets met vuile voeten in de
badkamer' Sint nam een besluit. 'Jij' zei hij tegen de Piet die hen
zijn massage had gegeven, 'jij geeft nadat we terugkomen uit Nederland
elke Piet een massage. En mij twee. Ik voel me bijna honderd jaar
jonger !'. Piet rekende vlug. 'O, Sinterklaas, dan bent u nu ...'
'Stil maar,' onderbrak de Sint hem. 'Dat weet ik beter als jij.'
'Zodra ik weer achter mijn bureau kan zitten benoem ik jou tot de
officiële FysiotheraPiet, met vrijstelling voor alle Piet-diensten'
Piet fluisterde Sint wat in zijn oor. De Sint knikte. 'Ja, ik ga
zeker even bij hem langs'.
|
En Sint hield woord. Op de avond van 4
december bracht hij een bezoek aan Frits, die de Pieten zo keurig
netjes alles over Fysiotherapie had verteld. Maar dat is een ander
verhaal.
|