Terug naar de Motorpagina


Een CX-Nieuwjaar in Almere


Het was niet bijzonder koud en winterachtig, aan het einde van de eerrste maand van 2023. Soms een wat gure wind, maar een ijzige vrieskou bleef uit, en ook was er geen sneeuw of ijzel, de incidentele winterse buien waren meestal vrij snel weer over, en toen ik op een dag Michael tegenkwam, en hij vroeg of ik met de motor naar de Nieuwjaarsreceptie van de Dutch Honda CX V-twin club ging hoefde ik niet lang na te denken.


De afspraak werd gemaakt, en al snel weer aangepast. Ook Coen, Lieke en Kaithlyn wilden mee rijden, en nog wat later meldde ook Frans 'Brinkcx' zich. Zo hadden we toch een leuk klein konvooi bij elkaar, om op zondag de 29ste naar Almere te gaan.


Om 10:30, terwijl ik nog aan de koffie zat, hoorde ik het kenmerkende geluid van een CX. Frans had zich een uurtje vergist in de vertrektijd, en stond al helemaal klaar om naar het afgesproken vertrekpunt bij Michael te gaan. Ik was niet zover, en terwijl Frans aan de koffie werd gezet, begon ik de spullen bij elkaar te rapen voor de rit naar Almere. Want ondanks het feit dat het geen diepgevroren winter was, koud was het toch wel.


Om 11:30 werd er dan vertrokken. Ik dacht dat er nog genoeg benzine in de Deauville was, maar dat viel tegen, dus de eerste stop was een tankstation. Daarna was het vijf minuutjes naar Michael's huis, waar we netjes op tijd aankwamen. En toen was het wachten op de overigen. Iets voor twaalf kwam Kaithlyn aan op haar witte CX500 Custom. De laatste twee, Coen en Lieke, daar moesten we even op wachten. Het bleek dat het grote Goldwing zijspan weer eens kuren had, iets wat de op het afgelopen treffen in Vechta ook al tot wat problemen had geleid. Maar nu deed de combinatie het weer, en konden we vertrekken.


Ede uit, en via de N224 naar de oprit van de A30, in de richting Barneveld. Niet te snel, want er was gevraagd om de snelheid zo rond de 90-95 km/u te houden. Maar ook iets langzamer als het overige verkeer kwamen we toch vlot langs Barneveld, waar de N301, de binnendoor weg naar Nijkerk werd genomen, een bochtige weg, met een toegestane snelheid van 60 km/u. Niet zo heel snel, wel leuk om te rijden. Wel merkte ik dat mijn snelheid nogal eens boven de 60 km/u uitkwam, en soms wel tegen de 70 aanzat. Toch wat rustiger aan doen, want achter me werd er wel rustig gereden.


In Nijkerk kon ik wel, maar mijn volgers niet langs het verkeerslicht. Dan maar even wachten. En nadat ik een auto had laten passeren weren de volgers er ook weer. Verder vdan maar. Over het industrie terrein kwamen we bij de afslag naar Flevoland aan. Heel even op het verkeerslicht wachten, en dan linksaf. Bij het volgende verkeerslicht had ik even tijd om achter me te kijken, en te gebaren van 'alles goed?' Een opgestoken duim was het antwoord, en omdat het verkeerslicht groen werd, ging ik verder, over de brug over het Nijkerkernauw, de polder in, waar de N301 eindigde, en we over de N305 in de richting Almere verder reden.


Hier kwam de wind toch even een koud partijtje meeblazen, en de kou drong een beetje door in mijn handschoenen, De binnenkant van mijn handen hadden nergens last van, vanwege de handvatverwarming, maar niet alle motoren achter me was zo luxe uitgerust, en daar zouden best wat 'kouwe klauwe' kunnen optreden. Maar we waren er bijna. Ook waar we een kleine stukje de A6 moesten volgen kon ik makkelijk door 'groen' en moesten de anderen even wachten. Geen probleem, knippers aan, en langs de uiterste rechterkant van de vluchtstrook even wachten.


De laatste kilometers waren bijna helemaal bekend, en na wat draaien en bochten was daar het eindpunt, het thuishonk van de Motorclub Almere. De motoren werden netjes op een rij gezet, en nu snel naar binnen, want daar was het warm.


... netjes op een rij ...

... netjes op een rij ...

We waren niet de eersten, Chantal, Beussie, Rembrant, Marcel, om er maar een paar te noemen, waren er al, en we werden hartelijk verwelkomt. Ook was er koffie, al moest ik even wachten totdat er een vers bakkie was gezet. Met een lekkere koek erbij smaakte het prima.


Bij Rembrant kon ik het CX donateurs pasje van 2023 ophalen, met het bijbehorende presentje. Deze keer was dat een onderzetter geworden, zo leek het. Maar nee, dat zag ik verkeerd, (ik was niet de enige), het was een onder-de-jiffy-leg-plaatje" tegen het wegzakken van de zijstandaard in zachtere bodem. Alleen jammer dat men er zelf nog een touwtje aan moest fabrieken. Want hoe krijg je dat ding weer in je handen of tanktas, als het op de grond ligt, en jij je motor overeind moet houden omdat die anders met de zijstandaard wegzakt in de zachte grond. Juist, met een touwtje......


... bij Rembrant ...

... bij Rembrant ...

Nu had ik al jaren zoiets in het linker kuipvak van mijn voormalige "Rode Rakker", en nu in het kuipvak van de Deauville liggen, maar deze was net iets mooier. Dus een paar dagen later werd er een touwtje gezocht, een gaatje geboord en klaar: New and Improved, de CX jiffy-onderlegger!


... oud en nieuw ...

... oud en New and Improved !! ...

Sjoerd, Theo, JiMi, Erik en anderen, de vaste kern van de CX-club kwam langzaamaan binnen. En toen was het tijd voor de onthulling van de dag, want waar o, waar zou het club-treffen plaatsvinden, nu het terrein in Sint Jansklooster niet meer beschikbaar was? De voorzitter hield de spanning er nog heel even in, maar kwam toen toch met het nieuws. In de gemeente Hardenberg ligt het buurtschap Collendoorn, daar, aan de Slagenweg 2b is de thuisbasis van de motorvereniging "De Gasschoeve". Naast een clubhuis is er ook een ruim grasveld waar de nodige tenten, caravans en/of campers neergezet kunnen worden. Hier moet dan op het gebruikelijke derde weekend van augustus het treffen van de CX club gaan plaatsvinden. Een korte foto impressie werd vertoond, en aandachtig bekeken, en wat vragen werden beantwoord. Maar, zo was de verwachting, het gaat goed komen.....


... aandachtig bekeken ...

... aandachtig bekeken ...

Hierna was het de beurt aan Alwin Westhof, die met een Honda tweewieler, te weten een motorscooter van meer dan 30 jaar oud naar de Balkan wilde rijden. En dan is het natuurlijk wachten op pech gevallen die zich voordoen, ook al is het een Honda. Maar, zo vertelde Alwin, bij elke pech was er ook een gelukje. En je ontmoet veel vriendelijke mensen. Bij de een krijg je een kopje koffie en wordt je geholpen bij het repareren van de uitlaat, bij een ander wordt je meegenomen naar zijn eigen garage om de bougie te vervangen, en krijg je een kopje koffie. Niet alles kon door foto's worden ondersteund, omdat een groot aantal foto's verloren was gegaan. Het was een interessante reis geweest. En die motor scooter? Die stond buiten, daar was hij mee naar Almere gekomen....


... verhaal van Alwin ...

... verhaal van Alwin ...

... daar was hij mee naar Almere ...

... daar was hij mee naar Almere ...

Na het verhaal van Alwin was er tijd om na en bij te praten. Maar na een half uurtje vond ik toch dat het tijd was om naar huis te gaan. Na wat pogingen om op de telefoon via de MRA app de route om te draaien gaf ik het op. Op de PC was het eenvoudig, maar met de knopjes en dingen op dat kleine schermpje toch wat lastiger. Ook op de TomTom550 kreeg ik het niet helemaal, of helemaal niet voor elkaar. Dan maar gewoon de route naar 'thuis' ingeven, met snelwegen vermijden. En dan later, voorbij Nijkerk, verder gaan op de HansHans, die wist het vanaf daar echt wel. Coen, Michael en Lieke werden geïnformeerd dat Frans, Kaithlyn en ik zouden vertrekken. Ook van de overige CX-ers werd afscheid genomen. En ja, in ieder geval tot ziens op het nieuwe SJK, in dat nog onbekende Collendoorn.


De CX van Frans, en mijn Deauville waren, heel luxe, voorzien van handvatverwarming, maar de Custom van Kaithlyn niet. Een aanbod voor warmere handschoenen werd afgeslagen omdat de koppelingshandel van haar CX na een val het bolletje aan het einde miste. En dan kan, zeker met dikkere handschoenen aan, soms die handel onder je vingers vandaan glippen, wat ook niet erg bevorderlijk is voor de verkeersveiligheid.


We vertrokken, en wisten zonder problemen, via een gecombineerde op-afrit van de A6, toch weer op de N305 te komen, Het enige bijzondere van deze terugrit was een roofvogel, die naast me in het gras door, kennelijk op zoek naar een lekkere snack. Bij de afslag van de N305 naar de N301 eventjes verwarring, ondanks, of misschien dankzij de adviezen van de computer juffrouw van de TomTom, maar ruimte genoeg om de fout te herstellen, pas de volgende weg was het rechtsaf, de N301 op.


Om Nijkerk heen, en daarna naar de A30 toe. Allemaal erg relaxed, lekker toeren, al was het wel een beetje aan de koude kant. Maar na een uurtje kwam Ede al weer dichterbij, en even later gingen Kaithlyn en ik rechtsaf, Ede in, en Frans rechtdoor en verderop waarschijnlijk weer de A12 op.


Via Kathlyn's flat, waar heel even nog werd nagepraat, reed ik verder, en een paar bochten later was ik ook weer thuis. De Deauville werd neergezet, en dat was dat.


(naschrift 1)
De nieuwe locatie van het Dutch CX treffen, "De Gasschoeve" ligt voor mij 17 kilometer en 8 minuten verder weg dan het oude, vertrouwde, maar niet meer bestaande "Kamper Erve", dus feitelijk daar vlak bij. Het was net aan de andere kant van Ruinerwold, waar het jaarlijkse Oldtimer treffen plaats vind. Wel in hetzelfde bekende derde weekend. We zullen het zien, op 19-20-21 augustus, het derde weekend van augustus,


(naschrift 2)
De zaterdag na de nieuwjaarsbijeenkomst bracht ik nog een stukje curiosa naar het clubhuis van de Motorvereniging Almere. Ooit had ik een klep van een scheepsdiesel in handen gekregen, en die stond maar in de weg. De motorvereniging wist er een mooi plekje voor. En het was een goede smoes om een stukje te gaan rijden. Met ruim acht graden, en vrijwel geen wind was het veel beter te doen als op de afgelopen zondag. Want koud was het wel geweest, die rit naar de nieuwjaarsbijeenkomst van de CX-club .... !!




Terug naar de Motorpagina