Terug naar de Motor-pagina

SJK 2015 - Dag 2 Sint Jansklooster 2015

Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog

De volgende ochtend werd ik langzaamaan wakker, maar lag eerst nog even uitgebreid na de doezelen voordat ik het nuttig oordeelde om maar weer eens de wereld tegemoet te treden. Hoewel ik nergens stond ingeroosterd leek het toch een goed idee om te gaan kijken bij de ontbijtboel, en eventueel wat hand en span dienste te verrichten. Het veld lag er, zo vroeg op de ochtend, ietwat troosteloos bij, met de vage mist van pas gevallen regen nog boven de tenten.
... vage mist van pas gevallen regen ...
Bij het klaarzetten van het ontbijt waren er twee van de ingeroosterde drie vrijwilligers aan het werk. Vreemd genoeg ontbrak Werner, die eigenlijk altijd wel stipt op tijd is. Nou ja, dan maar even helpen aanpakken. De cateraar kwam en alles werd uitgeladen en neergezet. Maar het neerzetten daar had ik nog wel wat kanttekeningen bij, want de koffieketels staan wel erg stevig, daar halverwege het buffet, maar wel onpraktisch. En als we dat nu met de bordjes wisselen, en het bestek hier, en de kopjes daar zetten.....
Even later begon het ontbijt, en meldde ook Werner zich. Hij had zich verslapen, met de gedachte dat er pas om half negen ontbijt dienst zou zijn. Maar nu was hij er, en kon ik zelf rustig aan mijn eigen ontbijt beginnen.
Na het ontbijt had ik bij de eigen caravan een uitgebreid en plezierig gesprek met een mede CX-er. Over motoren, toertochten, onderhoud, en alles wat er bij komt kijken als je bezig bent met motorrijden. Tegen een uur of elf was dat over, want hij wilde graag met de toertocht meerijden, die om elf uur zou gaan vertrekken. Hij was niet de enige, en het duurde eventjes voordat iedereen zich had verzameld en de men zich aan de uitgang had opgesteld. Maar toen iedereen er was gingen ze ook op weg, en ik hoopte maar dat ze mooi weer zouden hebben onderweg. Bij terugkomst bleek dat het mooie weer voor het grootste deel wel gelukt was, maar dat er in de buurt van Zwartsluis een zeer zware regenbui over de route had gelegen. Verschillende motorpakken en jassen werden terug op SJK in de grote tent opgehangen om toch maar wat te drogen.
... met de toertocht meerijden ...	... aan de uitgang ...
Ik deed niet mee met de toertocht. Ik vond het een prima moment om rustigjes in de voortent van de caravan te gaan zitten, en Larry Nivens' verhaal over de avonturen van het ruimteschip 'MacArthur' te gaan lezen. Rustig verstreek de tijd, en toen het wat frisser begon te worden en er regen ging vallen, las ik verder in de caravan. De chocola-reep was weer gestold, en er was oploskoffie beschikbaar. Zo verstreken de uren in een opperbeste en erg ontspannen stemming.
De regen was over, het getik op de caravan was opgehouden, en ik vond het tijd om weer eens te kijken wat er op het treffenterrein gebeurde. Het eerste wat gebeurde was dat ik Coen tegen het lijf liep, die me aansprak. In de tent zou iemand zitten die een probleem had wat ik misschien wel kon oplossen. Nou ja, je weet het maar nooit. Het was Kees, die bezig was met de ombouw van een standaard CX naar cafe-racer CX. En hij wilde daarbij een Ignitech inbouwen in zijn project. Hij had een Ignitech en hij had een schema, en toch werkte het hele gedoe niet. Jammer genoeg had hij de Ignitech en de bijbehorende bedrading niet meegenomen, anders was het mogelijk geweest om de niet werkende met een werkende te gaan vergelijken. Alhoewel...
Frans was op zijn CX500-met-Ignitech gekomen, en wilde wel laten zien hoe de bedrading aan elkaar zat. En daar, bij het doorpraten merkte Kees op dat hij twee draden had aangesloten op een connector die hier, op de CX van Frans , helemaal niet aangesloten waren. De oorzaak daarvan was, zo konden we even later via internet achterhalen, een vergissing in het lezen van het aansluitschema. Kees zou zo spoedig mogelijk de bedrading nogmaals nakijken, in de hoop dat de verkeerde aansluiting hem niet een kostbare Ignitech ontstekingsunit had gekost. En ik zou het wel horen, via de site van de club.
Ik raakte met Frans in gesprek, en daarbij kwam de brandblaar die ik op de CX had opgelopen, ook ter sprake. Niemand snapte er wat van, hoe dat nu mogelijk was geweest. Goed, dan moet dat even gedemonstreerd worden. Op mijn CX zittend liet ik zien hoe mijn zit positie was, en waar ik dus tegen de cilinderkop aan kwam. Niemand snapte het, en dus werd er naar de CX van Frans gelopen, om de zit positie te vergelijken. En daar was meteen duidelijk dat ik een vrij doorgezakt zadel heb. Op het veel steviger zadel van Frans zijn CX kwam ik helemaal niet met mijn benen tegen de cilinderkop aan. Weer een raadsel opgelost.
Ook op SJK aanwezig waren Jeroen en zijn vriendin, die eind april bij mij de kofferset van de 'Zwarte Zwerver' hadden gekocht en opgehaald. Het had wat moeite gekost, vertelden ze, om het kofferrek te monteren, maar het was gelukt. Ik was wel erg benieuwd hoe dat dan zat, en dus werd er even naar haar motor gelopen. De beugels zaten heel anders dan op mijn eigen 'Rode Rakker' maar dit was dan ook een CX500c en dat is inderdaad net ietsjes anders. Toch had ik het idee dat het niet helemaal honderd procent juist gemonteerd was, maar hoe het dan wel moest, daar kon ik niet zo snel een antwoord op vinden.
Terwijl ik terug liep naar de tenten, waar het kleppendekselracen al was begonnen, werd ik aangesproken door iemand die wilde weten hoe ik de Polariskuip op mijn CX had gemonteerd. Nou ja, ook dat is een kwestie van goed kijken, en nog eens kijken. Hijzelf had, vanwege een hoger stuur, geen tussenringen hoeven gebruiken, maar nu stond zijn kuip wel erg hoog, en kwam het teller-afdekkapje bijna tegen de kuip aan.
... het kleppendekselracen ...
Toen ik bij de tenten aankwam was het kleppendeksel racen al afgelopen, en plotseling voelde ik me ontzettend moe worden. Kennelijk was het toch te laat geworden gisteravond, of had ik gewoon niet lekker liggen slapen, of ik had me veel te druk gemaakt deze middag. Hoe het ook zei, ik stond te tollen op mijn benen. Dus, of er nu wel of geen ringsteken zou komen, het was hoog tijd om eventjes de ogen dicht te knijpen voor een verlaat middagdutje. Dat dutje liep aardig uit de hand, want pas ruim drie kwartier later werd ik wakker, en voelde ik me weer in staat om aan de activiteiten deel te nemen.
Die activiteiten bestonden uit eten. De barbecue was klaargezet en de cateraar had ongelofelijke hoeveelheden vlees gebracht, ruim voldoende voor al die hongerige motorrijders. Een vier man sterke bakploeg was al enige tijd bezig om de worsten, hamburgers en speklappen en wat dies meer zij te braden en te grillen. Al snel stond er een hele rij te wachten om maar niets van al het lekkers te missen.
... een hele rij te wachten ...
Na het eten was er natuurlijk de afwas. Gelukkig was met de nieuwe beheerders van 'het Kamper Erve' overeengekomen dat de club gebruik kon maken van de professionele afwasmachine die in één van de bijgebouwen stond opgesteld. Dat scheelde toch al snel anderhalf uur aan afwassen.
Om een uur of negen begon de band te spelen. Het was evenals het voorgaande jaar de groep 'Good, Bad and Ugly' die een gezellige mix van liedjes ten gehore bracht, en dat ook nog eens zonder een overdaad aan elektrische apparatuur. Hun optreden werd onderbroken door Coen, die, zoals gebruikelijk, de prijzen bekend maakte. Maar voordat het zover was werd er eerst een moment stilte in acht genomen, ter nagedachtenis aan de motorrijders die niet meer onder ons waren. Heel even was het stil op SJK 2015....
... de groep 'Good, Bad and Ugly' ...
Er was echter een klein probleempje bij de prijsuitreiking. Behalve de prijzen voor het kleppendekselracen waren de bekers en bokalen voor de andere onderdelen niet aanwezig. Deze waren zoals gebruikelijk door Rembrand geregeld, en waren dan ook in diens auto naar SJK gebracht. Maar Rembrand had op deze zaterdag al vroeg het terrein weer verlaten in verband met drukke werkzaamheden elders, echter zonder de doos met bokaaltjes en andere prijsjes achter te laten. Als troost kregen de winnaars een 'zoethoudertje', een zakje Haribo, met de belofte dat de prijzen zo spoedig mogelijk thuisgestuurd zouden worden, met de verontschuldiging van het bestuur.
Er waren prijzen voor de kleppendeksel race, voor het ringsteken, voor de mooiste CX en nog meer. Maar zoals gezegd, de meeste prijzen moesten nagestuurd worden.
... mooiste CX ...
Na de prijsuitreikingen nam de voorzitter van de Duitse Ems-Weber-Elbe CX club nog even het woord. Hij bedankte de organisatie voor het weekend, en nodigde iedereen hartelijk uit om het komende jaar, in 2016, vooral toch langs te komen op het 20ste CX-treffen te Vechta. Hierna ging het feest verder. En hoewel het er heel gezellig uitzag, vond ik het na een uurtje toch weer welletjes geweest. Hoog tijd om op de camping de slaapzak weer eens op te zoeken.

Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog

Terug naar de Motorpagina