SJK 2018 - Vrijdag Sint Jansklooster 2018 |
|
|
|
Het was al dagen lang warm, en soms zelfs heet te noemen. Toch leek het erop
dat de ergste hitte verdwenen was. Ik was er nog niet helemaal van overtuigd
dat ik het warm genoeg zou hebben, met een doorwaai-jasje op de motor, ook al
zat ik achter het weer geplaatste hoge scherm van de Polaris kuip. En daarom
had ik de regen-binnenjas in geritst. Voordat ik Ede uit was had ik al in de
gaten dat dat helemaal niet nodig was, en doorwaai of geen doorwaai spul, het
veels te warm was. Bij het tankstation langs de N304 werd gestopt. De CX had
een beetje dorst, en ik moest dat jasje nog uitritsen en de oordopjes
plaatsen. Al met al duurde dat met elkaar toch een flink aantal minuten, en
met een ernstige vertraging in mijn schema reed ik weer weg, op weg naar Sint
Jansklooster.
| |
|
De zon scheen lustig door het nog groene bladerdak boven de weg, al waren er
hier en daar ook bruine plekken zichtbaar, resultaat van de nog immer
aanhoudende droogte. Ook in de buurt van Apeldoorn was de heide bruin en
troosteloos, in plaats van uitbundig bloeiend met paarse pracht.
| |
|
De A1 werd opgereden. Rustigjes werd de snelheid steeds een beetje opgevoerd.
Zo rond de 110-115 vond ik het snel genoeg gaan. En daar was de afrit naar de
A50 al. Achter een grote camper, die ook geen haast had, werd de afrit/oprit
genomen. Geen problemen, het ging allemaal voldoende rustig en kalm. Op de A50
was het iets drukker, leek het wel. Toch was er nog steeds meer dan genoeg
ruimte om de langzaamste voertuigen in te halen, en verder lekker met het
verkeer mee te rijden.
| |
|
Voor knooppunt Hattemmerbroek werd links aangehouden, en de A50 werd
verwisseld voor de N50. Er waren geen weg-werkzaamheden aangegeven, dus dat
scheelde weer. Wel was de brug open, en dan sta je toch wel even te wachten.
Bij Ens werd de afslag genomen, en via Kraggenburg ging het in de richting
Vollenhove. Na de Kadoelerweg stond, zoals ik al vele malen op weg naar editie
zoveel van SJK had meegemaakt, de brug over het Kadoelermeer open. Maar dat
duurde maar eventjes, waarna ik een paar minuten later het groepsterrein van
de camping 'Het Kamper Erve' opreed.
| |
|
De eerste die ik zag was Coen, met een spade bezig een groot gat in de oprit
te dichten. Het had de nacht tevoren hevig geregend en de daardoor ontstane
modderpoel lag precies voor de oprit.
| |
|
Ik plaatste mijn motor naast de reeds aanwezige motoren van Coen, Michael
en Werner. De begroetingen waren weer allerhartelijkst. Men had wel de
motor herkend (ja, logisch) maar niet de man die daar op zat. Het maakte echt
wel verschil: een warm en dik (en ook iets te groot) compleet motorpak, of
doorwaai kleding. Maar toen dat opgehelderd was, werden de laarzen verwisseld
voor schoenen, en kon ik nog even een stukje meehelpen met het opbouwen van
SJK2018.
| |
|
Even verderop was er al een hele hoop werk verzet. De party tenten waren al
opgezet, maar nog niet op de juiste plaats neergezet. Gezamenlijk werden de
tenten opgetild en op de juiste plek gezet. De eerste aanhanger werd neergezet,
en er werd ruimte voor de koelwagen vrijgehouden.
| |
 ... naast de al aanwezige motoren ... | |
|
Ik kreeg van de campingbaas te horen waar de gehuurde caravan stond, en
besloot dat ik wel even de boel de boel kon laten, en mijn motor kon ontladen.
De caravan was niet echt heel ruim, maar schoon en voorzien van een bed. De
meegebrachte spullen werden min of meer geordend in de caravan gemikt, de
slaapzak op het bed uitgerold, en dat was dat. En ook werd toch maar even de
motorbroek voor een gewone spijkerbroek verwisseld, dat was toch net iets
koeler.
| |
|
Terug op het SJK veld werd gekeken of er nog wat nuttigs te doen was. Eens
kijken, en ja, het parkeervak moest nog verder worden ingericht. De plankjes
werden opgezocht en met min of meer regelmatige afstanden neergelegd. Met een
klein beetje bezorgdheid keek ik naar het grasland waar het parkeervak moest
komen. Het eerste gedeelte lang redelijk vlak, maar waar de laatste vier of
vijf parkeerplankjes zouden komen was er een duidelijke, hoewel niet ernstige,
helling waarneembaar. Het zou wel goed gaan, want de voorgaande jaren was het
ook goed gegaan. Met hulp van Werner werd er met afzetlint een vak afgezet
waar de CX zouden komen te staan, en de rest was voor 'overige' motoren. Zo,
dat was klaar. Dacht ik, want plots werd ik verzocht om toch even bij de Coen,
de voorzitter van de CX-club langs te gaan. Erg mooi, vond hij, dat afgezette
speciale vak voor de CX en aanverwante, maar Coen was van mening dat drie
rijen toch echt aan de krappe kant was. Kon ik er geen vijf rijen van maken?
Natuurlijk kon dat, en een paar minuten later was de ruimte voor de CX en
aanverwante motoren opgeschaald tot vijf rijen.
| |
 ... met afzetlint een vak afgezet ... | |
|
In de loop van de vrijdag zou blijken dat de drie rijen die ik had
gereserveerd voor de CX-en echt veel te weinig waren, en dat Coen's schatting
iets te ruim was geweest. Met ongeveer 45 CX-achtigen was het CX-vak
vrijdagavond aardig gevuld, en de overige 25 of zo motoren konden buiten het
vak nog voldoende plaats vinden.
| |
|
Nadat Rembrand met spandoek en overige zaken was gearriveerd konden de laatste
elementen van SJK 2018 opgebouwd worden. Terwijl in de party-tenten de shop en
bar werden ingericht, kreeg bij de ingang het spandoek zijn plaats. De
welkomstfoto-camera werd opgesteld, een paar proeffoto's werden genomen, en
dat was dat. Alhoewel.....
| |
|
Het bleek al snel dat de accu van de camera betere dagen had gekend. Na een
foto of vier was de accu leeg. Opladen zou kunnen, maar zou ook een paar uren
kosten. Gelukkig was er een andere camera beschikbaar, met opgeladen accu, en
een ruime geheugenkaart. Camera wisselen, en gewoon doorgaan, alsof er niets
gebeurt was.
| |
|
Al voor half vier was ik ijverig in de weer met het opvangen van de CX-ers en
andere gasten. Aankomstfoto, parkeerplekje wijzen, en de volgende. Soms moest
er geholpen worden om een CX of GL op de middenbok te krijgen, en dan weer op
een holletje terug naar de aanmeldtent, waar de volgende aankomst al weer op
me stond te wachten.
| |
 ... parkeerplekje wijzen ... | |
|
Tussen de aankomsten door was er soms een hele tijd rust, waarvan dankbaar
gebruik werd gemaakt om bij Rembrands CX hotdog kraam een broodje te regelen.
Maar daarna weer snel naar de ingang, waar al weer een volgende CX-er,
Yamahist, Suzuki rijder of een auto of camper stond te wachten voor een foto,
of om een plaatsje aangewezen te krijgen. Om de een of andere reden, en
waarschijnlijk omdat het vak netjes afgezet was, was het scheiden van CX/GL en
andere motoren dit jaar een stuk minder lastig. Het liep allemaal gesmeerd,
behalve toen iemand nog even een inrit foto wilde maken, en zijn CX al achter
het lint stond. Zachtjes werd er naar voren gereden, het lint werd over de
kuip getilt, over de berijder, en dat was dat. Beetje gas erbij en … 'snap'
werd het lint, wat was blijven haken achter de topkoffer, kapot getrokken. Met
een knoop werd een-en-ander weer gerepareerd.
| |
|
Dirk nam om half zes het parkeerwachteren van me over, en ik liet me
inschrijven als deelnemer aan SJK2018. Ontbijtbonnetje, BBQ bonnetje,
drank-streep kaart, en betalen. Zo, nu ik was officieel ook aanwezig. Ook werd
er een inrit foto gemaakt, weliswaar met de zon in een minder gunstige hoek,
maar door iets naar voren of naar achteren te buigen kon het precies. Het gaf
wel een wat geforceerde foto, maar het was er in elk geval weer eentje voor
het plakboek. Tijd om wat anders te gaan doen. En dat andere begon met een
half uurtje in de caravan, eventjes de ogen dicht.
| |
 ... inschrijven als deelnemer ... | |
|
De avond begon, met een langzaam dalen van de temperatuur, en heel langzaam
werd het licht minder. Niet dat dat iets afdeed aan de stemming, of de sfeer
op SJK2018, waar muziek, een drankje en een praatje over van alles en nog wat,
de avond deed verglijden in een opperbeste stemming.
| |
|
Ergens gedurende de avond merkte ik dat, ondanks de beste stemming, ondanks
het prettige gezelschap en ondanks alles het toch wel steeds later werd. Hoog
tijd om de tocht naar de caravan aan te vangen, en daar de slaapzak in te
kruipen. De nacht was gevallen over het treffen van de Dutch CX-V twin club........
|
|
|
Terug naar de Motorpagina