De voorbereiding

Op een mooie nazomermiddag in september, net als ik bezig ben met een minder leuk klusje in de tuin, krijg ik een telefoontje van mijn broer, Willem. Dat gebeurt niet zo vaak, en is dus een leuke afwisseling van het tuin-klusje. Na wat inleidend gekeuvel over ditjes en datjes, komt er een vraag: Of ik het zie zitten om samen met hem een weekje op een motorjachtje te varen. Hij heeft wegens corona eigenlijk geen vakantie gehad, en vind het leuk om eens te gaan varen. Nederland vanaf het water, je vakantiehuisje mee. Maar alleen, zonder veel ervaring op het water, met zo'n jachtje, dat is hem eigenlijk net iets te veel. En ik heb net iets meer ervaring, ook al is het dan van een lange tijd geleden.

Ik moet er even over denken. En overleggen met Joke natuurlijk. Maar ja, ik denk dat het wel kan, dat ik zo'n avontuur (want dat lijkt het wel te worden) wel aankan. Een goede voorbereiding is al het halve werk. Een dag of twee later bel ik terug. Ja, het kan, we gaan het aan.

Wat wil je, waar huren we, wat en hoe en wie, waarom en welke waren een paar van de vragen die heen en weer gingen. Waar gaan we varen, welk schip of scheepje gaat er gehuurd worden. Bij Willem in de buurt, in Woubrugge, zit Van der Laan. In Friesland zit bij Sneek een aantal verhuurders, maar het wordt toch Van der Laan. En welke boot van Van der Laan wordt het dan want in de categorie 'geen ervaring vereist' zijn er ook nog mogelijkheden. Ten slotte valt de keus op het motorjachtje "Kloek". Het scheepje beschikt over binnen- en buitenbesturing, een grote en een kleine afsluitbare kajuit (altijd handig als je een puinhoop van je bed maakt), is 9,5 meter lang en compleet uitgerust.

Als later de papieren binnen komen merk ik dat er toch wel een nadeeltje aan deze schepen zit. Want Van der Laan stelt dat vanwege de verzekering er niet op 'groot water' gevaren mag worden. Dat beperkt het vaargebied aanzienlijk. Geen IJsselmeer, geen grote rivieren, geen Haringvliet of Zeeuwse wateren. Waar dan? Het IJ en het Noordzeekanaal, ook niet bepaald de kleinste wateren van Nederland, zijn gek genoeg wel toegestaan. Ook heeft Van der Laan een aantal routes als suggestie. Kan ik daar wat mee ?

De route naar Alkmaar door Noord Holland lijkt ons wel wat. Het is origineel een 9-daagse tocht, en aangezien Willem het kruisertje voor 7 dagen gehuurd heeft moet er wat af. Omdat we erg laat in het vaarseizoen zitten is op veel plekken de winter-regeling al in gegaan. Zo ook in Monnikendam, waar een brug en sluis alleen tussen 10:00 en 13:00 worden bedient. Dat is op tijd werken, of een dag verliezen als we net te laat zijn. Te veel stress, besluit ik. Maar als we het dan eens zonder Monnikendam en Edam doen, wat dan?

Na veel proberen en zoeken en uitvogelen via de computer, met de ANWB waterkaarten en de wateralmanak 2 erbij kom ik tot een goed haalbare route. Denk ik. Willem is het er mee eens, en zo hebben we een schip en een route. Alleen het weer, daar kunnen we beiden niets aan doen. Het plan is om te vertrekken uit Woubrugge, dan Amsterdam, De Rijp, Zaandam, Haarlem, De Kaag aan te doen, om tenslotte weer in Woubrugge te eindigen. Sommige stukken uit de route zijn maar korte stukjes varen, andere stukken zijn heel wat langer in vaartijd.

Samenvatting

Op de route liggen een aantal kabelpontjes. Om die te passeren moet er op een bepaalde manier gehandeld worden, want het aanvaren van een kabel geeft een heleboel problemen, niet alleen met je eigen scheepje, maar ook bij dat pontje. Hoe moet dat, en wanneer kunnen we er veilig voorbij. De websites die ik kan vinden geven geen eenduidig antwoord, dus besluit ik om een pontwachter van een kabelpontje te e-mailen. En een paar dagen later krijg ik antwoord, van pontwachter Vera, met duidelijke uitleg hoe een kabelpont te passeren. Duidelijk, weer een zorg minder.

Ook in Purmerend is er wat geks. De website van de gemeente Purmerend geeft aan dat voor het passeren van de Jan Blankenbrug, de Spoorbrug, en de Melkwegbrug er 24 uur van te voren aangemeld moet worden. De wateralmanak geeft dat niet aan. Wat is nu juist ? Een telefoontje lost het probleem op: er wordt gewoon gedraaid, zonder 24 uur van te voren aan te melden. En verder lijkt er op de route niets bijzonders te zijn wat problemen of oponthoud of zorgen kan opleveren.

Bij het inpakken van de tassen is het al snel duidelijk dat ik weer eens veel te veel mee neem. Ja, ik heb zelfs via internet een radio-scanner gekocht om de VHF kanalen van de marifoon te kunnen beluisteren. Beter iets te veel informatie dan te weinig. Er is een map met vaartips en routes samengesteld, en ook de laptop met het ANWB waterkaarten programma moet mee. En heel erg, ook een klein elektrisch dekentje, voor als het heel erg koud wordt is ingepakt. Volgens mij heb ik alles, en waarschijnlijk zelfs teveel. We zullen zien.