Terug naar de Motorpagina

SJK 2011 - Dag 1 Sint Jansklooster 2011

Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog

Er was afgesproken dat we rond 9:15 bij Michael verzamelen, en vanaf daar zouden vertrekken. We, dat is Michael, Jos en ik. JiMi had ook mee willen rijden, maar kon in de ochtend geen vrij meer krijgen, en Theo J. die ook mee had willen rijden, was ook verhindert. Terwijl ik bij het laatste verkeerslicht voor Michael's straat stond te wachten zag ik van rechts een motor diezelfde straat inschieten. Bekende vormen, en een motorjas met geel hesje. Dat moest Jos zijn. En ja hoor, bij Michael voor draaide de motorrijder de oprit op, en vlak daarna parkeerde ik mijn eigen CX daar achter. Michael had voor Carolien aka 'Blondie' een extra tent ingepakt, aangezien de mooie GL500 Silverwing van de Belgische niet over voldoende pakruimte beschikte. Maar dat betekende wel dat Michael met de twee-wielige aanhanger reed, en dat betekende weer een wat beperkte maximum snelheid. Er werd even kort overlegt over de te volgen route, en we besloten de beproefde route te nemen. Binnendoor naar Apeldoorn, dan de A1 en de A50, verder over de N50 en dan de laatste paar kilometers over een 60km weg. Bij het tankstation "de Haan" werd nog even gestopt, om Mike's rode Silverwing af te tanken, en een extra EHBO trommel mee te nemen. En toen op weg, naar SJK, voor mijn vijfde treffen met de Dutch CX-V club.
Nauwelijks waren we onderweg of daar was het eerste obstakel al. Een auto met paardentrailer-met-paard reed ook in de richting Apeldoorn. Maar het geheel ging niet veel harder dan 70km/u. Inhalen ging ook niet, en als voorste moest ik wel voor drie denken, dus was het even afwachtten wat er zou gebeuren. Maar het probleem loste zich vanzelf op, toen paard en trailer en auto allemaal tegelijk rechtsaf gingen, naar een verder onbekende en voor ons ook on-interessante bestemming. Bij Otterlo ging de laatste auto die nog voor ons zat het dorp in, en zodoende was de weg naar Apeldoorn helemaal vrij. Deze weg is een 80km/u weg, en dat ging prima. Bij Apeldoorn gingen we de A1 op, richting knooppunt Beekbergen. Omdat we gedrieën met de aanhanger toch iets minder makkelijk konden inhalen besloot ik tot aan het knooppunt meestal rechts te blijven. Pas toen we de A50 op gegaan waren werd er af en toe een inhaal manoeuvre ingezet, in een stilzwijgende samenspraak tussen Michael, achteraan en mijzelf, vooraan. We verlieten de A50, die afboog naar Zwolle en gingen verder, rechtdoor, over de N50. Een aantal automobilisten wilden graag inhalen, en dat was best, en de vrachtwagens die voor ons reden verlieten de N50 bij Kampen, en dat was ook best. Over de Eilandbrug bij Kampen, en stoppen bij de Ramspolbrug, die open was. Dat gaf Jos en Michael even de gelegenheid tot een praatje. Niet te lang, want we mochten al weer verder. Over de brug en naar rechts, de Zwartemeerweg op.
... gelegenheid tot een praatje ...
Nu we toch over een vrij stille landweg reden nam ik de kans even waar om handsfree vanaf de motor Lieke, die met Coen en dochters al op de camping was, op te bellen. Dat we er bijna waren, zei ik, waarop ik te horen kreeg dat de koffie ook al bijna klaar was. Met een 'dan zie je me over tien minuten' verbrak ik de verbinding. Juist op tijd, want er moest even hard gedacht worden. We hadden nog 5 of 6 kilometer van de 12 kilometer lange Zwartemeerweg te gaan, maar voor ons reed, met een snelheid van ongeveer 40km/u, een grote tractor met een zo mogelijk nog grotere aanhanger, en die blokkeerden vrijwel de gehele weg. Nu konden Jos en ik daar wel langs, maar pastte het ook voor Michael, die toch met iets breder leek te zijn. Maar de bestuurder van de geheel had ons in de gaten, en begon heel netjes aan de uiterste rechterkant van de weg te rijden, voldoende ruimte voor mij, Jos en Michael overlatend om ruimschoots te passeren. Een bocht naar rechts, en daar was de brug over het Kadoelenmeer al, en die stond open. Dat gaf ons de gelegenheid even te genieten van het spel van het zonlicht op het water, onder de donkere wolken. Twee bootjes gingen door de doorvaart opening van de brug, en daarna was de brug al weer snel beneden, en de slagbomen omhoog. De laatste kilometers. Rechtuit, rechts, direct links, nog een kleine vijfhonderd meter, en daar reden we het grasveld van de kampeerboerderij 'Het Kamper Erve' op. Lieke had me over de telefoon al gewaarschuwd dat de oprit wat glad was van modder en regen, en die waarschuwing was niet helemaal overbodig.
... het zonlicht op het water ...
Ik parkeerde naast de motor van Coen, Jos parkeerde aan de andere kant, en Michael reed met de aanhanger naar de plaats waar de tenten gelost konden worden. Het was 10:50, ruim op tijd om met de opbouw van de tenten, het plaatsen van de koel-wagen en het neerzetten van de foto- en registratie plekken voor SJK 2011 te beginnen. Maar voorlopig waren wij, de net aangekomenen en de Berendsens de enigen die er waren. En voor sommige klusjes heb je toch een paar man meer nodig. Eerst dan maar de eigen tent opzetten. En meteen werd duidelijk dat we moesten uitkijken met het opzetten van de drie grote party-tenten. Het waaide nogal, en mijn Khyam waaide bijna weg. Een tweetal tent-haringen bezworen dat gevaar, en toen alles stond en was vastgepint volgens de regelen der kunst was het wachten op verdere opbouw-werkers. En dus, terwijl boer Jan nog even het grasveld maaide, werd er koffie gedronken en bijgepraat. Het duurde tot half een tot de volgende arriveerde: Cosmar, op zijn van een reserve blok voorziene 'Blauwe ding'. Het originele blok verbruikte 1 liter olie op 150 kilometer, en dat is echt niet goed. Niet veel later arriveerde ook Henk, op een Custom dit keer. Vlak daarna arriveerde, weliswaar met de auto, Rembrandt. En dus werd er zo rond 13:00 uur, twee uur later als in het draaiboek stond, een aanvang gemaakt met de opbouw van SJK 2011. De grote dozen waarin de party tenten waren opgeslagen werden uit de aanhanger gehaald, en uitgepakt. Het eerste probleem was uitzoeken welke buis nu precies waar voor diende, maar al snel werd duidelijk dat de 10 A-buizen de dak-armen waren, de 12 B-buizen de dak-armen aan elkaar verbonden, en dat de 10 C-buizen de staanders waren. Dak-armen en lengte-buizen aan elkaar steken, dakzeil er overheen en vastzetten, en dan omhoog met het dak en de staanders eronder.
... aanvang gemaakt met de opbouw van SJK 2011 ...
De eerste tent stond vrij snel, de tweede en derde volgden in een vlot tempo. Alleen de wind gaf soms wat problemen, maar dat kon met een paar flinke pennen in de grond opgelost worden. Al snel stonden de drie tenten naast elkaar, en vormden één grote ruimte. Tafels werden opgesteld voor bar en shop. En die werden vervolgens ingericht. Met wat hulp werden de tafels en banken uit de schuur gehaald, en in de tenten opgesteld. Op het parkeer-terrein, waar ongeveer 80 motoren werden verwacht, werden de parkeer-plankjes neergelegd. En er werd een nieuwe plek gezocht voor zowel de inrit-foto, als de inschrijving- en registratietent. De oude plaats, net buiten het terrein, was minder geschikt gebleken, omdat de mensen die daar zaten vrijwel geen contact hadden met het gebeuren op het veld. Het bleek al gauw dat de nieuwe locaties voor foto's en inschrijving een veel betere plek was.
... de inrit-foto ...	... de inschrijving- en registratietent ...
Toen de foto-plek eenmaal was opgesteld, met spandoek en camera, moest er natuurlijk een proef-foto gemaakt wortden. En laat er nu net een CX-er bezig zijn met het parkeren van zijn CX, na alles te hebben afgeladen op het veld. Met wat internationale gebaren werd de motorrijder gevraagd om langs te komen, en werd de eerste inrit foto ter goedkeuring en beoordeling genomen. Er zouden er nog vele volgen. Stephany zorgde ervoor, zodra er een aantal foto's was genomen, dat er een onderschrift in gefotoshopt werd, en zo kreeg iedereen een inrit foto met onderschrift: "10 jaar jubileum 2001-2011"
Voor mij was het tijd om mijn eerste taakje van het weekend uit te voeren. Ik had me tenslotte als vrijwillige medewerker aangemeld, en moest nu dus even meewerken. Evenals twee jaar geleden mocht ik de aankomende motorrijders een parkeer-plekje wijzen, en in voorkomende gevallen assisteren bij het op de middenbok trekken van de motor. En in tegenstelling tot de vorige keer liep het geheel nu in of meer gesmeerd. Het was ook vrij simpel. De motor kwam aanrijden, en oud-SJK gangers keken verbaasd naar de plek waar in de voorgaande jaren de foto- en registratietent was. Vervolgens keken ze het veld op, waar ik stond te zwaaien en opzij stond te wijzen. Ze kwamen dan het brugje over, werden opgevangen en welkom geheten, en kregen de foto-instructies: "helm af, rechtervoet op de voetsteun, lachen", in Nederlands, Duits of Engels. En dan werd er een parkeerrij aangewezen. Maar ze konden beter niet te ver bij het midden van het veld langs rijden, want het veld was vrij drassig aan de buitenrand. Tweemaal moesten we een motorrijder uit de natte ondergrond bevrijden, en beide keren was het geen CX. Die waren toch niet zwaar genoeg om weg te zakken. Dat de nieuwe plek voor de foto een goede zet was, bewees wel het constante af- en aanlopen van mede CX-ers, die het hele foto-spektakel van al dan niet toepasselijk commentaar wisten te voorzien.
Dat de wind toch nog niet was gaan liggen merkte Norbert toen een speelse windvlaag zijn tent veranderde in een soort van luchtballon. Het ziet er vreemd uit, zo'n plotseling opbollende tent die, voortgedragen door de wind, over andere tenten heen waait. Het is dat de tent werd tegengehouden door een caravan, ander had Norbert een heel eind moeten lopen om zijn tent terug te halen. En amper had hij zijn tent terug gehaald en stevig vastgezet, of aan het andere einde van het veld gebeurde hetzelfde.
... plotseling opbollende tent ...
Na twee uur parkeerwachteren zat mijn 'dienst' erop. Tijd voor mij om eindelijk eens aan de financieële verplichtingen te gaan voldoen. Betalen, inschrijven en dat was dat. Dat ik best een beetje afgepeigerd was merkte ik toen ik een broodje hamburger wilde halen bij de 'Dutch Honda CX-V Hamburger en Hotdog stand' Dat is een hele mond vol om te zeggen, maar ook een hele mondvol om op te smikkelen. Maar ik was veels te moe, en moest eerst een goed half uur bijkomen op een wat rustiger plekje bij mijn tent. Daarna nog een keer op de hamburgers af, en dit keer lukte het om een broodje hamburger te bestellen. Tot mijn aangename verrassing hadden ze ook vegetarische broodjes hamburger, en daar had ik best zin in. In een wat rustiger hoekje van de partytenten kon ik een beetje bijkomen en rustig eten. Ook een tweede vega-hamburger liet ik me goed smaken.
... Dutch CX-V Hamburger en Hotdog stand ...
Rondlopend over het terrein, om al dat moois te bewonderen, kwam ik verschillende bekenden tegen. Frans, Pjotter, Micheal, Lieke, Blondie, Coen, Beussie, ze waren er allemaal weer. Ook Henry, de onderdelenman die elk jaar in Vechta, op het grote West-Duitse treffen staat, was naar SJK afgereisd. Bekende gezichten, uit binnen- en buitenland. Nieuw voor mij waren een aantal Engelsen, ook niet allemaal op een CX, maar goed, dat kan op het treffen van de Dutch Honda CX-V club. Ook motorrijders met andere motoren worden toegelaten, en zelfs een jongeman op een oude bromfiets.
... onderdelen man ...
De avond viel langzaam over SJK 2011. Kennismakingen werden hernieuwd, verhalen verteld, en de feesttent zaten vol met vrolijke en ook wel luidruchtige motorrijders. Later op de avond werd een klein kampvuurtje ontstoken, op een ruime afstand van de feesttent. En nadat ik de warme jas aan had gedaan, want het begon best wat koud te worden, ging ik daar maar eens kijken, want misschien dat het daar iets warmer was. Dat was het inderdaad, en ik warmde weer een beetje bij. Chantal had een gitaar meegebracht, en JiMi kon er op spelen. Dus dat was snel geregeld. JiMi speelde, bijgelicht door Erik, verschillende liedjes, waarvan sommige door de rond het kampvuurtje aanwezigen meer of minder zachtjes werden meegezongen.
... klein kampvuurtje ...	... JiMi speelde, bijgelicht door Erik ...
Maar het was een lange dag geweest, en ik vreesde dat de nacht ook erg lang zou worden. Toch, ik was erg moe en schoof dus maar ik de richting van de tent en slaapzak. De slaapzak in, dat ging prima, maar slapen? Nee dus. Ik was te duf om op de IPhone verder te gaan in "The Count of Monte Cristo", te moe om even op internet te kijken, maar niet moe genoeg om, ondanks de uitbundige feestvreugde met het daarbij behorende geluidsnivo, in slaap te vallen. Om halfdrie werd het rustiger, was de muziek uit, en de meeste stemmen stil. Maar nog kon ik de slaap niet vatten. Dan maar even een douche nemen. Een minuut of tien later kroop ik weer de tent en slaapzak in. Maar de slaap wilde niet direct komen. Wat te doen? Schaapjes tellen? Neu, geen goed idee. CX-en dan? Maar dat hoefde al niet meer. Want ergens, dichter bij vier uur dan dat ik normaal doe, viel ik toch in slaap...

Proloog        Dag 1        Dag 2        Dag 3        Epiloog

Terug naar de Motorpagina